Donderdag 16 juli - Samarkand (door Jeroen) Na een lange ochtend in onze kamer en een lunch van paprika samarkand gaan we een paar uur bloggen. Als we terugkomen zijn we bijna een uur bezig om al het geld te tellen dat we nodig hebben om onze tickets naar Istanbul te kunnen betalen ( betalen in dollars of euro`s is veel duurder: leve de zwarte markt!) en zijn we te laat voor een bezoekje aan de registan, tegel technisch hoogte punt van heel Uzbekistan. (Ook voor...

"Tegeltje, tegeltje aan de wand, welke is het mooiste van Samarkand?" over tegelmoeheid en andere verhalen: vrijdag 10 juli - Bukhara (door Marleen) Vandaag bereikt onze reis een historisch punt, de plannen voor Iran zijn definitief van de baan, nu ons vliegtuig vandaag vertrekt vanaf Tashkent en wij nog altijd in Bukhara zijn. Voor het eerst een land op ons lijstje dat we niet gaan bezoeken. De situatie in Iran is nog altijd gespannen, wat ons niet ...

woensdag 8 juli (door Marleen) - Khiva naar Bukhara We doen het rustig aan in de ochtend, hebben wederom een heerlijk ontbijt en 'genieten' nog na van de begrafenis van Michael Jackson. Rond 11.00 komt er een taxi die ons samen met een Japans stel naar Bukhara gaat rijden. De vijf en half uur naar Bukhara voeren dwars door de Kyzylkum woestijn, waar het zo mogelijk nog heter is dan elders in het land. De schattingen van de Uzbeekse kenners lopen uiteen van "...

" Een dag onder de 40 C is een dag niet geleefd." zaterdag 4 juli (door Jeroen) Moynaq! Parel van de Aral en trotse toegangspoort tot de grootste ecologische ramp ooit door mensenhand geschapen. Oude aardrijkskundelessen komen tot leven als we in een heel klein minibusje (daewoo damas, klein en instabiel), samen met Fokke en Sukke ( op zoek naar humor in Uzbekistan) door verwoestijnde katoenvelden naar Moynaq scheuren. Sowjetplanners besloten ooit om he...

dinsdag 30 juni - van Karakol naar Bishkek (door Jeroen en Marleen, samen zwetend achter een slaapkamercomputer in Uzbekistan) Vandaag nemen we afscheid van onze familie in Kyrgyzstan om terug te reizen naar Bishkek. We staan vroeg op, want moeder en broer zijn aangekomen met de nachtbus en worden verwelkomd met uitgebreide chai met hapjes. Het afscheidnemen valt ons zwaar, we voelden ons echt thuis hier en altijd zeer welkom. Terwijl we aan het pakken zijn en o...