Voor velen is Abel Tasman een van de highlights van hun bezoek aan Nieuw Zeeland. Erg begrijpelijk! Wanneer je 'Abel Tasman National Park' googelt krijg je de mooiste stranden te zien, vergelijkbaar met de Whitsunday islands in Australie of de Thaise eilanden. De dagen dat wij in Abel Tasman waren was het perfect weer, waardoor we het geluk hadden precies te zien wat we van te voren hadden gehoopt.

De eerste avond dat we aankwamen bij onze accomodatie 'The Barn' hebben we na een groepsbarbeque een klein stukje van de Abel Tasman coastal track gelopen, de toch die we de dag erna bijna volledig zouden gaan wandelen. De zon ging net onder achter de bergen terwijl we op het lange pad over het strand richting de bossen liepen. Wederom een toplocatie, waar erg weinig mensen te bekennen waren. Die avond hebben we de sterren bekeken bij het kampvuur, maar gingen we na een paar glaasjes rode wijn toch nog vroeg naar bed om bij te slapen na onze avonturen in Wellington.

We hadden een half day sailing trip geboekt vanaf een punt bijna aan het eind van de coastal track. Deze zouden we binnen vier uur wandelen bereikt moeten hebben, zodat we met de zeilboot terug konden naar het punt waar we verbleven: Marahau. De wandeltocht was een rustig pad door de bossen en langs de verschillende stranden van het Abel Tasman N.P. Samen met een Duits meisje liepen Lisette en ik langs tientallen watervalletjes en stopten we om de vijf minuten om van het volgende mooie uitzicht te genieten. Eenmaal aangekomen bij het Anchorage point konden we nog even lunchen op het strand terwijl we wachtte op onze catamaran. Na een uurtje kwam deze ons ophalen en konden we de coastal track gaan bewonderen vanaf de zee! De wind kwam net opzetten waardoor we (in tegenstelling tot die ochtend) heerlijk konden zeilen zonder het ronkende geluid van de motor. We voeren langs de kust en gingen hier en daar bij de mooiste stranden zoals Shipwreck's cove en de Split Apple rock even dichtbij land. Die middag heb ik mijn lekkerste ijsje ooit gegeten in het havenplaatsje waar we van de boot afgingen. In Nieuw Zeeland hebben ze op veel plekken 'Real fruit icecream', softijs gemengd met vers fruit zoals aardbeien, bramen, frambozen of een mix. Terug bij de camping heb ik heerlijk het zoute water van me afgespoeld bij een douche met een groot raam die uitkeek over het uitgestrekte strand van Abel Tasman, terwijl de zon onderging. Erg bijzonder!

Na mijn bijzondere douche en ons diner kwamen onze reisgenootjes van de vorige bus ook aan in Abel Tasman, waarmee we nog even bij het kampvuur hadden gezeten. Ook hadden we hier de 'Moonrise' gezien, waarbij de maan heel mooi groot en rood opkomt boven het land.

Het mooie weer hebben we helaas achtergelaten in Abel Tasman, want bij onze aankomst in Westport kwam er een redelijke storm opzetten. Westport is een klein dorpje, waar je wederom weinig kunt doen behalve surfen of de lokale zeehondenkolonie spotten. Nadat we dit in de stromende regen hadden gedaan was het tijd om even op te warmen in ons hostel. Hier hebben we de regen binnen uitgezeten met een kopje thee en een film. Goed moment om even een aantal inschrijvingen te regelen voor mijn studie (ik zou toch bijna vergeten waarvoor ik oorspronkelijk naar deze kant van de wereld ging) en mijn telefoon weer eens te gebruiken voor iets anders dan het weerbericht of het vinden van de dichtsbijzijnde supermarkt.

Na Westport kwam voor mij een van de hoogtepunten van mijn tijd in Nieuw Zeeland, Franz Josef.