Een dagje onthaasten - dit hadden we al een hele tijd niet meer gehad. Van het Zuidereiland naar het Noordereiland was het 3,5 uur op de boot zitten. Je moet dan al (omdat je met een voertuig bent) een uur op voorhand inchecken en het duurt ook een dik uur voor je van de boot bent, dus het neemt de hele dag in beslag; daar komt het op neer. Tijdens de tocht hebben we nog een stukje naar "Lord of the Rings" gekeken, want daar waren we gisterenavond aan begonnen. Je kan niet naar Nieuw-Zeeland komen zonder de films gezien te hebben eh. De eerste hebben we nu al gehad, nu nog nummer 2 en 3 (en zo lang zijn we hier niet meer, dus dat zal een nipte worden). Het eerste aanzicht van Wellington - de hoofdstad van Nieuw-Zeeland - deed me denken aan Sydney (in het klein uiteraard). Het is ook een stad die een natuurlijke ligging heeft aan het water en dat spreekt me enorm aan. Ik was dan ook onmiddellijk fan. De waterfront area is ontzettend gezellig met leuke cafeetjes, koffiebars en restaurantjes. Tijdens onze wandeling langs het water, zagen we nog net de verschillende roeiclubs hun boten in het water lossen. Onze accommodatie deze keer is echt basic: we staan gewoon geparkeerd op een parking langs de drukke havenbaan waar je mag slapen. Er staat wel een nieuwbouw met een paar douches en wc's in het midden van de parking, die je dan kan gebruiken met de code die je hebt ontvangen. Het is wel iets anders dan wat we gewoon zijn… normaal zitten we in het groen met de eendjes. De ligging is anderzijds wel super, want op 5 minuten wandelafstand zitten we midden in de actie en dat is nu net wat je nodig hebt in de stad: "prime location". En wat hebben we gevonden: een Vlaams café/ restaurant "Leuven" op nog geen 5 minuten van waar ons busje geparkeerd staat. Het duurde geen 30 seconden of we waren al gecharmeerd en waanden ons op de oude markt in Leuven. Ze serveerden ook de typische gerechten: stoofvlees, vol-au-vent, mosselen etc. Jammer dat we dus al gegeten hadden, maar we hebben ons wel tegoed gedaan aan een pak friet, mmmm!

Na een avondje "Leuven", nu een dagje "Wellington" - the walking tour it is. Gisteren hadden we nog niet kunnen kennis maken met de beruchte wind van de stad, maar na vannacht had ik al door dat we dit snel zouden doen. Ons busje werd weer serieus door elkaar gerammeld dat het niet schoon was. En ja hoor, stralend weer, maar hevige rukwinden. Het eerste wat op de lijst staat van de wandeling zijn een paar speciale gebouwen om te bewonderen: de Beehive (gebouw dat de vorm heeft van een bijenkorf), de Government Buildings (die volledig uit hout vervaardigd zijn en waarvan een deel wordt gebruikt door de universiteit voor rechten) en dan ook nog Kirkcaldie & Stains (de lokale Harrod's). Dan zijn we de cable car opgesprongen. Het is een beetje een "tourist trap", maar eens op de berg, heb je wel een fenomenaal zicht op de stad. Tijdens ons ritje hebben we ons wel afgevraagd waar al die andere backpackers nu zijn en of deze wel bestaan in Nieuw-Zeeland?! De gemiddelde leeftijd op het trammetje was immers 60 (waarschijnlijk omdat er juist een cruiseschip was aangemeerd). Dan ging het richting Civic Centre waar alle overheidsgebouwen zich bevinden en oa de City Gallery waar we naar een ultramoderne tentoonstelling zijn gaan kijken. Mmm, mijn brein heeft toch wel wat moeite met abstracte kunst :o) Maar het was wel heel interessant om naar te kijken, dat wel. Ondertussen had er zich een hongertje ontwikkeld en bevonden we ons in Cuba straat, waar veel restaurantjes zijn en allerlei vintage winkels, echt een toffe scene. Aangezien we toch wel wat heimwee hebben naar Azië (echt wel…) zijn we bij den Thai gaan eten :o) Ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn pad thai schotel en Nico met zijn rode curry (en een Singha biertje om het allemaal door te spoelen)! De laatste stop was het gigantische Te Papa Museum of Museum of New Zealand. Het is een uiterst interactief museum dat de geschiedenis van het land weerspiegelt (aarde en land). Het was redelijk vermoeiend om alle exposities om de 6 verdiepingen te doorlopen, maar het is gelukt! Één van de beste museums die ik ooit bezocht heb. Na bijna 9 uur rond te slenteren (jaja, echt wel zo lang), dan verlangt een mens naar een rustplaats: een bar met gratis pool kwam als geroepen (wat ons weer deed denken aan Azië)! En om het plaatje dan compleet te maken, zijn we 's avonds lekker bij den Indiër gaan eten :o) (Little Taj Mahal)