En weg zijn we met onze "Wicked van" (= een camper volgespoten met graffiti en de onze is de "chinese dragon"). De komende maand is dit busje onze thuis en bevat het: onze keuken, onze living en onze slaapkamer :o) We gaan stilaan richting het zuiden van het Zuidereiland om dan terug naar het noorden te komen en de overzet te nemen naar het Noordereiland. Onze eindhalte vandaag was Akaroa; een plek die vroeger ingepalmd geweest is door de Fransen. We zijn niet rechtstreeks naar hier gekomen, maar hebben gekozen om de "scenic route" te doen via Lyttelton. Eenmaal uit de stad viel de schoonheid van de bergen ons meteen op. De weg kronkelde als nooit tevoren (het zou niets zijn voor mensen met reisziekte) en onderweg hebben we langs de kant onze eerste picknick gehouden; zo gezellig. Het landschap doet echt denken alsof we terecht zijn gekomen in "the lord of the rings" trilogie. Het is ongelooflijk prachtig… In de vroege namiddag zijn we ter plaatse en gaan we onmiddellijk op zoek naar datgene waarvoor we gekomen zijn: de Hector dolfijnen. Verschillende maatschappijen bieden de mogelijkheid om met deze typische Nieuw-Zeelandse vinvissen te zwemmen in het wild. Dit is iets wat uiteraard op het to-do lijstje stond. We hadden geluk dat er nog net 2 plaatsen waren in de late namiddag en dat we meekonden. Snel snel snel gaan inchecken op onze eerste camping en dan maken dat we aan de pier waren. Onze boot was nog maar 10 minuutjes onderweg of de eerste dolfijnen werden reeds gespot; spannend. Ze toonden interesse in de boot, dus besloot de kapitein om ter plaatse te blijven zodat de groep in het water kon gaan. Ikzelf vond het toch net iets te spannend en was alweer fotograaf van dienst. Het duurde niet lang of langs verschillende kanten kwamen er dolfijnen langs Nico en de groep. Het was echt een unieke ervaring! Na de tocht was het dan weer hoog tijd voor een sundowner in een gezellig barretje op het strand (da's meer mijn ding, hihihi). De eerste dag op pad in Nieuw-Zeeland heeft ons al kunnen bekoren! Het is ook 's avonds wel een grote aanpassing om je eigen potje te koken… we zijn zo gewoon om uit te gaan eten in Azië, dat dit wel raar doet. De prijzen zijn net ook wel iets anders, maar gelukkig toch iets beter dan in Australië. We eten in stilte ons zelfgemaakt potje op terwijl de zon achter de bergen verdwijnt…