Pft, wat deed het pijn deze morgen om op te staan… het was leuk en stevig gisterenavond en dus bijgevolg zwaar om voor dag en dauw op te staan. Het moest dan maar, want ons vliegtuig zou niet wachten! Om 9u zijn we (opnieuw met Qantas - onze favoriete maatschappij) de lucht ingegaan richting Nieuw-Zeeland. Dit maakt dat we met thuis een tijdsverschil hebben van 12u, echt geschift! Onze jeugdherberg hier, is een oude gevangenis. Alle cellen zijn omgebouwd tot kamers, echt cool. Dit maakt ook dat de kamers zeer klein zijn, maar zeer schattig. Christchurch is een tijd geleden zwaar getroffen door een aardbeving en niet zo lang geleden is er opnieuw een schok geweest. We vroegen ons af wat we zouden merken van deze natuurramp; we wisten niet goed aan wat ons te verwachten. Te voet zijn we naar het centrum getrokken dat toch niet al te dichtbij lag… we merkten stilaan dat er bepaalde winkels gesloten waren, net verlaten, en dat er bepaalde graffiti zichtbaar was. Toen we indraaiden om naar de kerktoren en het plein te gaan (wat volgens onze Lonely Planet de ontmoetingsplaats is van de bevolking en de toeristen) zagen we welke ravage de aardbeving had aangericht… onze mond viel open. We waren terechtgekomen in een spookstad. Alles was afgezet en niemand mocht nog door vanwege het grote instortingsgevaar; alles was achtergelaten, verlaten. Verschrikkelijk! In de straat achter ons waren alle winkels geherbergd in containers… een gek zicht. Om de handelaars uit de nood te helpen, heeft elke winkel een container gekregen om zo toch alle koopwaar nog te kunnen verkopen en de economie draaiende te houden. Volgens ons gaat het nog wel even duren voor de stad dit te boven komt… bijgevolg is er voor ons ook niet veel te bezichtigen en houden we morgen gewoon een planningsdag - we hebben namelijk nog absoluut geen idee hoe onze route door NZ er uitziet, dus het komt perfect uit. En de dag nadien zijn we eindelijk op weg met onze wicked van!