Alweer een ontbijt met de eendjes achter de rug voor we de baan op trekken :o) Vandaag zou het geen lange rijdag zijn, we moesten maar tot Dunedin; altijd maar rechtdoor! Onderweg hebben we wel een paar leuke stops gehouden. De eerste stop was aan de Moeraki Boulders. Dit is een collectie van bolvormige rotsen op het strand; het lijken wel reusachtige knikkers. In het dorpje zelf zijn we gestopt bij Fleur's Place, maar het was helaas nog te vroeg om te lunchen :o( De vissersboten leveren alles aan per dag en dan wordt wat je maar wenst voor je klaargemaakt, verser dan dat kan het niet. Het zal voor een volgende keer zijn… We hebben dan maar genoten van een koffie en het mooie uitzicht. We logeren in Dunedin wat eigenlijk de toegangspoort is tot Otago Peninsula - en we hebben het geweten dat het een Peninsula is, pft. De wegen hier kronkelen als nergens anders en zelfs ik werd er heel even aardig van. We zijn helemaal tot aan het uiteinde gereden van het Peninsula - Pilot beach - in de hoop Albatrossen te zien. Helaas kwamen ze nog niet aan wal en hebben we het moeten doen met de verschillende soorten meeuwen die momenteel jongen hebben. Uiteraard ook tof om te zien, maar ik had me wel verheugd op het bewonderen van een gigantische albatros (toch net iets anders dan een meeuw). Daarna hoopten we op meer geluk en zijn we naar Sandfly Bay gegaan. Op deze plek heb je een grote kans om pinguïns, zeeleeuwen en zeehonden te spotten. Vanaf het parkeerterrein is het een serieuze wandeling naar beneden naar het strand en dan moet je heel het strand nog eens afgaan… pfieuw. Aangezien ik niet de sportiefste ben thuis, ben ik tot aan het looking point gewandeld en heeft Nico zich gewaagd aan de afdaling. Hij heeft inderdaad geluk gehad en is zeer dicht tot één van de reuzen kunnen komen. Hij zei me achteraf dat ik waarschijnlijk toch schrik zou gehad hebben van deze beesten ;o) (waarschijnlijk heeft hij wel gelijk). De avond slijten we gezellig in ons busje - we denken er al aan om zelf een busje te verbouwen thuis, zo handig!

Ons busje heeft eens mogen rusten vandaag, want het was tijd om de stad te bezoeken, met de bus. We logeren op een camping aan St Kilda beach, wat eigenlijk maar een half uurtje maximum van het centrum is met het openbaar vervoer. We hadden geen haast vandaag en hebben het dan ook rustig aan gedaan zodat we tegen de middag in het stadscentrum waren. Dunedin is eigenlijk best nog wel een grote stad om in rond te lopen. We hebben wat historische gebouwen opgezocht (zoals het treinstation oa), hebben wat naar de winkels gestaard (en niets gekocht, want ik kan nog steeds niet wennen aan het prijsverschil met Azië) om dan uiteindelijk toch te beslissen om naar het strand te gaan :o) Het was een heel zonnige dag vandaag, zonder een zuchtje wind. We zijn een uurtje of 2 gaan hangen op het strand en dat heeft ons geen deugd gedaan - zo rood als een kreeft allebei (hoe kan dat nu toch terwijl we al een kleur hebben!). Tegen de valavond begon het dan toch te kriebelen… het busje wou toch op uitstap ;o) We zijn nog een keertje tot aan Sandlfy Bay gereden en deze keer ben ik wel mee afgedaald tot op het strand om naar de zeeleeuwen en de pinguïns te gaan kijken. Het is fantastisch om zo dicht bij de natuur te komen! Eens terug op de camping was het hoog tijd om het avondeten ineen te flansen met behulp van een flesje witte wijn; la vie en rose…