06-10-2010

Vandaag (woensdag) zijn we aangekomen in HCMC na een reis van ca. 12 uur, een tussenlanding op Singapore (veel leuke hebbedingetjes op de luchthaven), een stopover van 3 uur en vervolgens na iets meer dan een uur op onze beginlocatie. Helaas was er niemand van het hotel om ons op te halen. Dus na flink onderhandelen zijn we met een taxi zelf naar ons hotel gegaan. Hier bleek dat ze dachten dat wij 's avonds zouden aankomen. Kan gebeuren! Onze bagage werd netjes naar boven gebracht (de zolderverdieping), dus eerst met de lift en dan nog een etage hoger met de trap (pas op dat je je hoofd niet stoot). Voor het eerst een klok op de kamer, handig om te weten wat de lokale tijd is. Ondanks de herrie van buiten (heeeel veel brommertjes en auto's) zijn we toch in slaap gevallen. Toen we wakker werden was het nog steeds 14.30 uur. Uhhhhhhh. Na wat puzzelen blijkt het tijdverschil 5 uur te zijn. Even de omgeving verkend, wat gegeten en een tripje geboekt voor morgen. Een lekkere toeristische stadstour incl. lunch en dat voor maar USD 7,00. Benieuwd hoe het is. Als het bevalt kunnen we voor de dag daarna nog naar de Mekong Delta. De foto's bij het boekingsbureau zagen er leuk uit. Na een bakkie koffie ff naar de supermarkt voor water (best wel warm hier) en dan onze weblog voor het eerst aanvullen. Bij het hotel was al info uitgezocht voor onze treinreis en dit zal worden geboekt door het hotel. Echt heel makkelijk. Tot op heden dus alles ok hier. Nog geen foto's, maar die komen er morgen vast aan.

07-10-2010

Vandaag hebben we een dagtour gedaan door HCMC met als starttijd 08.15 uur. Op weg via de receptie naar de bakker en het reisbureau, bleek dat we toch een ontbijt hadden bij het hotel. Stond nergens vermeld, maar we moesten gaan zitten en het zou helemaal goed komen. Na een kop thee met 2 bammetjes met jam. R-nie dacht dat het andere dat op zijn bord lag kaas was, not dus. Een boterham met tevredenheid. Na vijf minuten lopen kwamen we aan bij het reisbureau en werden er 2 krukjes tevoorschijn getoverd, waarop we konden wachten tot onze gids kwam. Deze bracht ons naar een minibusje waar al andere toeristen zaten te wachten. Als eerste hebben we het War Remmant museum. Heel indrukwekkend om de verhalen te zien van beide kanten van de oorlog over ................ ja waarover eigenlijk. Veel gewonden, Agent Orange slachtoffers, doden en ellende. Vervolgens zijn we doorgereden naar de tempel en de markt in Cholon (de chinese wijk). Op de markt worden veel kleine dingen verkocht. En zitten mensen mondkapjes, sokken voor teenslippers en hoedjes te alfabetiseren. Daarna na een eenvoudige lunch, door naar het Reunification Palace. We hebben een zeer uitgebreide rondleiding gekregen inclusief een bezoek aan de catacomben met landkaarten, gekleurde telefoons en allerlei geheimzinnige apparatuur. Vervolgens nog een pagode met beelden van paarden met belletjes, brengt vast geluk! En als afsluiter de Notre Dame en het oude postkantoor. Best wel indrukwekkend, maar ook wel vermoeiend. Wil er nog iemand naar een markt? Nou nee hoor, Bert en R-nie willen plat na een bababa en een chipppie. 's Avonds gegeten bij een restaurant in een klein straatje waar de overbuurman voor ons stond te roerbakken. Een andere buurman zorgde voor het wisselgeld. Best wel druk zo allemaal. Morgen een nieuwe tour, deze keer naar de Mekongdelta. Benieuwd hoe dat allemaal is.

08-10-2010

Vandaag stond een trip naar de Mekong Delta op het programma, dus bijtijds naar het ontbijt. Dit werd klaargemaakt door de receptionist. Hij was geen keukenprins zei hij, maar had het gebakken ei wel met liefde bereid. Het werd geserveerd door zijn collega die net aangekomen was met de brommer en nog haar helm op had! (Ja het dragen van een helm in Vietnam is verplicht!!!).

Na een busrit van ca. 2 uur en natuurlijk een stop bij een sociale werkplaats kwamen we bij de bootterminal aan. Hier stapten we in een boot en na 20 minuten kwamen we aan bij een eiland waar ze snoepjes maakten van cocos. Deze snoepjes werden met de hand 1 voor 1 ingepakt, sociale werkplaats nr. 2 dus. Hierna een demo van het maken van rijstpapier. Vooral de gebakken versie smaakte erg lekker. Hierna was het tijd om te boarden voor de paardenkoetsjes. We wisten niet dat dit op het programma stond, anders hadden we deze trip natuurlijk nooit gedaan... Dan werden we ingescheept in kleine 4 persoons roeibootjes, waarmee we tussen de cocospalmen vaarden. Zonder om te slaan kwamen we weer bij de grote boot uit, waarmee we naar een ander eiland voeren om daar te lunchen. (Het was een kleine lunch inderdaad, met een klein beetje rijst en 2 kleine loempiaatjes en een klein bakje soep). Bij dit restaurant bleek ook een krokodillenfarm te zijn. Voor de liefhebbers stond er ook krokodil op het menu. (dan moest je wel bijbetalen). Bij deze tocht was er ook nog thee drinken met locaal geproduceerde honing erin en fruit eten met zang en muziek (de muzikale fruitmand dus).

We aten 's avonds bij een Italiaans restaurant, met de naam Cappucino. Hier was speciaal iemand ingehuurd om de rekening op te maken: allereerst komt iemand de bestelling opnemen. Vervolgens gaat er een bonnetje naar de keuken en 1 naar de man van Tempo Team. Hij zoekt in een hele dikke menukaart de prijzen op en noteert deze op het bonnetje. Dit bonnetje werd dan weer overgetikt op een hypermoderne kassa. Deze kassa werd echter niet gebruikt voor het geld in te doen, daar waren een aantal tupperware bakjes voor. (Blijkbaar hebben ze hier ook van die tupperware parties). Na het afrekenen werden de bestelbon en de kassabon aan elkaar geniet. Best wel een drukke baan zo in je eentje...

's Avonds was er het muziekfeest op het plein, met een speciaal optreden van de vietnamese Frans Bauer en zijn broer en onder begeleiding van Penny de Jager (nee geen Hennie). Ook waren er spelletjes voor kinderen.

09-10-2010

Vandaag een rustig dagje, en 's avonds zullen we om 19:00 uur met de trein naar Danang gaan, waar we de bus pakken naar Hoi An.

10-10-2010

Na rond gekeken te hebben in HCMC om 19:00 uur de trein genomen naar Hoi An. Helaas was de trein niet bepaald luxe en ca. 2 maanden geleden voor het laatst echt schoongemaakt. De coupé hebben we gedeeld met een vietnamese familie met een baby. Hij bleef wonderwel rustig zodat we toch redelijk geslapen hebben. Gelukkig hadden we nog net voor vertrek wat te eten en te drinken gekocht op het perron. Er werd weliswaar in de trein rondgegaan met eten, maar toen we het karretje zagen besloten we toch maar af te zien van consumptie. Na 17 uur uiteindelijk aangekomen in Danang, waar we een taxi hebben genomen naar Hoi An. Langs de kust verschijnen hier ook al heel veel luxe resorts. Van Jaap hadden we een tip gekregen over een goed hotel in Hoi An. De kamerprijs was ons echter iets te hoog, dus na enig zoeken vonden we een ander prima hotel. Het is een grote kamer met balkon en uitstekende douche. De rest van de middag wat rondgekeken.