01-02-2011

Bij onze zoektocht naar de monorail gisterenavond zagen we gelijk de opstapplaats voor de bus naar LCCT, de luchthaven waar we vandaag heen moeten voor onze vlucht met AirAsia. Elk nadeel heeft zijn voordeel dus (die Johan is zo gek nog niet). Dus nadat we hadden ingepakt en uitgecheckt, naar de 7-Eleven voor een ontbijtje en daarna naar de monorail voor de rit naar KL Centraal. Na een stukje lopen konden we gelijk instappen in de bus, kaartjes worden aan boord verkocht, dus da's makkelijk. Na ca. 5 minuten reden we al weg voor een rit van ca. 1 uur en een bedrag van 9 RM p.p., ook wederom goedkoper dan met de taxi (de oplichters!). Het inchecken ging vlot, todat bleek dat we ook nog bagage hadden. Daar moesten we even voor bij betalen, jammer. Maar ja laat het maar eens achter! Daarna door de douane, een bakkie koffie en warten warten warten. Daarna konden we einsteigen nadat we een stuk moesten lopen naar het vliegtuig. Gesettled en wel, konden we er na meer dan een kwartier weer uit, want er bleek bij de controle iets mis te zijn met het landings..... (iets niet gunstigs). Dus weer terug naar de hal om een uur later weer opnieuw te kunnen boarden, deze keer in een ander vliegtuig. Op zich wel een prettig idee. Gelukkig bleek bij de landing op Phuket ook de bagage te zijn overgeheveld en konden we, na het pinnen, in een busje plaatsnemen dat ons naar Thavorn Beach Village brengt. Eindelijk vakantie! Bij aankomst krijgen we een drankje en worden (als wij er klaar voor zijn) naar onze bungalow gebracht. Deze ligt in de tuin, je kan ook voor een meerprijs een hut bij het strand of zwembad boeken, maar no have voor Bert en R-nie deze keer. De badkamer ziet er iets minder mooi uit dan we hadden verwacht, maar nadat we over het resort hebben gelopen, mogen we niet klagen. Het is allemaal mooi aangelegd met een paar zwembaden, mooie tuin, een strand en overal en nergens zijn ligbedden waar je in/uit de zon kan relaxen. Precies wat we wilden. Heer lijk. 's Avonds thaais gegeten bij het strand met de verkwikkende klanken van in het russisch gezongen liederen. Er blijken hier wel heel veel Russen te zitten en er was er net één jarig. Deze mensen komen hier al jaren en het personeel van het resort had de boel aardig versierd om er iets moois van te maken. Een 3e Hans goochelaar, een grote taart (hopenlijk geen oude), papieren lampionnen die bijna allemaal brandend de lucht ingingen, vuurwerk dat uit de hand werd afgestoken (gewoon vasthouden die handel). Het was een feest, behalve de schaal die het feestvarken kreeg, echt te lelijk om naar te kijken. Daarna naar bed. De volgende ochtend bleek, dat het gisteren 00.45 uur te zijn geworden, want er is tijdverschil. We wisten alleen niet welke kant op.

02-02-2011

Het ontbijt blijkt in de vorm te zijn van een buffet. Het is een zeer uitgebreid buffet, met zelfs bruin brood, ham. kaas en heel veel kleine gebakjes. We kunnen na afloop er flink tegen dus. We gaan eerst even relaxen bij het grote zwembad, zo moe natuurlijk van al dat buffetten! Er worden hier geen bedjes vooraf door mensen gereserveerd zodat we kunnen kiezen waar we gaan zitten (liggen). Het is onwijs zonnig, maar door de wind is het toch goed uit te houden. Lekker om even wat te lezen en te zwemmen. Voor het badderen moet je eerst even douchen, hiervoor staat er een olifant (nep) waar uit de slurf water komt als je aan een bepaald lichaamsdeel draait... Voor de lunch hebben we een taxi genomen naar Patong, een plaatsje even verderop. Op het strand eten we een broodje, is ook wel weer eens lekker i.p.v. al dat warme gedoe tussen de middag. Het is hier aapjes kijken, wat een aparte mensen hier allemaal. Het merendeel van de mannen is veel te dik, de vrouwen lijken allemaal omgebouwd of minstens een facelift te hebben ondergaan. Bert Haanstra zou er een geweldige documentaire over hebben gemaakt. We lopen nog even door de straten, maar het is veel te warm hiervoor zodat we een tuctuc terugnemen naar de hut en een (in de supermarkt gekocht) biertje pakken op ons eigen terras. Jaja we hebben het hier goed voor elkaar. Bij het douchen blijken we toch iets te lang in de zon te hebben gelegen, maar dat is morgen wel weer bijgetrokken hopen we.

03-02-2011

De brandschade van gisteren bleek na inspektie aardig mee te vallen zodat we gekozen hebben voor het strand. Op een bedje gedeeltelijk in de schaduw van de bomen is het prima uit te houden. Er staat ook een lekker windje en met een boek en tijdschrift is het zo weer lunchtijd. Na een lunch voor een bouwvakker is het even tijd voor een spelletje stapelwoord dat al weer enige tijd ongebruikt meereist. Hierna tijd voor een dutje en een lekkere douche en 's avonds wederom heerlijk en gezellig bij de thai gegeten op het strand.

04-02-2011

Ook vandaag niet zo'n spannende dag, maar het niksen bevalt ons hier eigenlijk wel even. Het boek " Apex is een pleister op de wonde" vordert helaas niet echt, dus wordt een begin gemaakt met het boek " ik was niet alleen". Dit leest een stuk prettiger en is een interessant verhaal. We hebben ons kamp weer opgeslagen op het strand en als het te warm wordt, verhuizen we naar het zwembad. Dat is echt prettig hier, er staan overal en nergens strandbedjes, dus je kunt aan het zwembad of op het strand liggen. R-nie gaat nog te water, Bert niet. Na een wederom stevige lunch besluiten we naar de receptie te lopen om te kijken naar het aanbod van excursies. Dat breekt zo lekker de week. Kunnen we de dagen daarna weer luieren op een strandbedje. We kiezen voor de James Bond excursie, een 5 in 1 excursie zoals het heet, maar daarover later meer. Na een diner in het resort is het zo laat en kijken we nog even tv, die het inmiddels doet. Blijkt er bij het bed een schakelaar te zitten om de stroom aan te zetten. Waren we zomaar een paar dagen afgesloten van de buitenwereld doordat we dat kreng maar niet aan de praat kregen. Na het nieuws gevolgd te hebben op BBC World over Egypte, gaan we achter de gebreide (voorgeaircode) paddo.

05-02-2011

Vandaag dus de James Bond excursie. We vertrekken pas om 10.30 uur, want volgens de folder over de tour wil de organisatie iedereen in staat stellen om uitgebreid en rustig te ontbijten. We zijn de laatste personen die opgehaald worden, zodat we daarna direkt op weg gaan naar de eerste attractie, een Wat. In een grot ligt een groot boeddha-beeld en links en rechts staan nog wat andere beelden. Hierna gaan we door naar de plaats waar we aan boord gaan van onze longtailboat. Het is hier echt een gekkenhuis, heel veel bussen en heel veel mensen. De organisatie kiest voor een ander opstappunt en even later zitten we zonder gedrang in de boot. Deze boot heeft een enorme staafmixer in het water hangen die aangedreven wordt door een enorme vrachtwagenmotor. Het eerste stuk varen we langs mangrovebossen, het tweede gedeelte langs rotsen à la Halong Bay. Dan komen we bij een groot ponton waar we overstappen in kano's. Deze worden voortgepaddeld door een local zodat we zelf goed rond kunnen kijken. Zo varen we onder rotsen door, zien allerlei planten zoals cactussen en hebben nog een kleine privétour in een grot. Na een half uur gaan we weer terug en kunnen we een gifgroen drankje naar binnen klokken, maar gezien het drukke programma even niet. Hierna naar het James Bond eiland. Hier is de film "The man with the golden gun" opgenomen. Een echte kermisattractie met veel souvenirshops en mensen die belachelijke foto's nemen van elkaar. Vreemd dat ze bij zo'n happening geen fatsoenlijke aanlegsteiger maken waar je normaal van boord kan gaan. Nadat iedereen weer aan boord is geklommen (3 personen per bankje anders kan niet iedereen mee) gaan we op pad naar het dorp op stelten, voor een traditionele islamitische lunch met zonder bier, natuurlijk. Eén kant van het eiland is omgebouwd tot restaurants, jammer voor de aanblik, want daar maak je dus geen foto van. De lunch is super, er is van alles, gefrituurde garnalen en groentjehapjes, kippenpootjes, groentjes, rijst en natuurlijk de niet te versmaden pineapple als toetje. Daarna hebben we nog tot 16.20 uur de tijd om te verdwalen in het dorp. Bij controle op de camera blijkt dat we dan nog 20 minuten hebben. Dat wordt rennen dus! Op zich wel jammer want het is een fotogenieke plek. Ondanks de onprettige geur die vanuit het brakke water opstijgt, trekken we toch nog een aantal mooie foto's. Daarna weer snel de boot in en terug naar de vaste wal. De rubberplantage die ook op het 5=1 programma stond, is blijkbaar in rook opgegaan, maar het is ook wel best zo. We rijden terug naar ons resort, met een tussenstop bij FantaSea, bekijk gerust de site en huiver. Het is, denken wij, een soort Eurodisney, Moulin Rouge, circus, shopping, dinershow-achtige attractie. Not our piece of cake.

06-02-2011

Na onze drukke dag gisteren hebben we vandaag weer voor het strand gekozen. Beetje lezen, beetje zwemmen in zee, prima uit te houden dus. Na een tijdje even gekeken hoe laat het was, en het bleek al na 14.00 uur te zijn. We wilden nogmaals naar Patong met de shuttlebus van het resort. Geen tijd meer dus om te lunchen, dus maar naar de lobby om gratis tickets te halen voor de "safari" shuttle bus. De knaap die de tickets uitdeelt is erg punctueel: het is nog geen 14.30 uur dus je krijgt lekker nog geen kaartjes!!! Dus hij ook lekker geen fooi. De 10 minuten duren hier echter geen 10 minuten zodat we even later toch de felbegeerde genummerde kaartjes krijgen. Even snel nog naar de hut voor een ander kleedje en dan naar de "bus" waar de nummers afgeroepen worden voor de juiste volgorde van instappen. De bus is een vrachtwagen met banken op de laadvloer. Aangezien er veel dikke russen meegaan moeten er een aantal mensen staan. Bij het strand van Patong eten we een lekker broodje, en hierna is het tijd om te internetten. Daarna bekijken we de plaats nog even en zien de bekende Bangkok scènes, pingpong (?!) en mannen verkleed als vrouwen. Echt heel bijzonder. 's Avonds eten we bij een gezellig restaurant een heerlijke maaltijd (zie foto) en gaan met tuktuk weer terug naar het resort.