Hallo iedereen,

Na 11 weken is het zover. We nemen afscheid van Sucre en vertrekken vanavond naar Argentinië. Vorige week namen we afscheid van de kinderen en het personeel en het viel ons zwaarder dan verwacht. Zo kon Agnetha het niet droog houden toen ze afscheid nam van Naddy (wat zullen ze elkaar toch missen). We hebben hier veel moeilijke momenten gehad maar ook veel onvergetelijke. Ons vrijwilligerswerk verliep met ups en downs maar als we nu terug kijken was het één van de mooiste kansen in ons leven. We hebben veel bijgeleerd over andere culturen en over onszelf. Maar we voelen ookwel dat het tijd is om verder te gaan en een ander stuk van Zuid-Amerika te zien. Verder hebben wij tijdens het vrijwilligerswerk heel veel lieve mensen ontmoet, onze Spaanse vrienden, kinderen, personeelsleden, Matha, haar mama,… En ze werden toch een beetje onze familie! Wat het natuurlijk moeilijk zal maken om hier straks te vertrekken maar anderzijds weten we ook dat we over 5 weken onze echte familie en vrienden zullen terugzien en dat doet deugd! Maar eerst nog vijf weken genieten van de pracht en praal die Argentinië en Chili te bieden hebben!!!

Voor de rest verliep alles hier zijn gangetje de voorbije weken. We gingen werken, kookten en vooral we gingen ook voor de laatste keer van onze tiramisu genieten!! Wat was die lekker!!! Voor kerstavond en kerstdag werden we uitgenodigd door mama Sonja! Op kerstavond deden we niet veel, die dag is niet zo speciaal voor hen. We aten mee en we moeten mama Sonja echt een pluim geven voor haar kookkunsten. Daarna gingen we samen met hen naar de mis. De mis verliep zowat het zelfde als in België alleen was de muziek hier veel aangenamer en ritmischer. We kwamen in de kerk ook Sara tegen een Italiaans meisje dat we leerden kennen op weg naar Cochabamba. Hoeveel toeval was dat niet! Daarna versierden we de kerststal, samen met Sarita, en daarvan waren we ookwel wat verbaasd (een heel eigenaardig kerststal). Mama Sonja moest lachen toen Agnetha zei dat er in onze kerststal geen dinosaurussen, olifanten, leeuwen,… staan. Na wat foto's samen met Sarita vertrokken we naar huis. 25 december kwamen we om stipt 12 uur (puntuele belgen staat als eigenschap op ons certificaat) aankloppen voor een typisch Boliviaanse kerst. Mama Sonja maakte voor ons pikante kip, al kunnen we het pikante wel schrappen. Na het eten verraste Matha ons met een cadeautje (dan toch een kerstcadeau, joepieeeeeeeee)!! Een handtas gemaakte door mensen uit Sucre, wel mooi (hopen dat onze trekzakken nog dicht geraken). Na nog wat gezellig praten aan de kerstboom gingen Martha en haar mama richting haar broer. Febe en ik gingen richting de Plaza die er al een vuilnisbelt uitzag. Matha zei dat er met kerstavond niets te doen was in Sucre en dus bleven we binnen maar blijkbaar hadden we toch iets gemist! We zijn al benieuwt hoe Nieuwjaar zal zijn!

Verder profiteerde we de laatste dagen nog extra van de Boliviaanse specialiteiten. We aten nog een keer krokante kip aan de kraampjes op straat, maar ook de halve maantje lieten we niet aan ons voorbij gaan. En een sapje van ananas en sinaasappel voor Agnetha en eentje van mango en sinaasappel voor Febe smaakten ons goed. En we waren er niet ziek van :D. Die gezelligheid en vooral de lage prijs zullen we missen in België.

We zeggen met een lach en een traan vaarwel tegen Sucre. Dankbaar voor de mooie momenten dat we hier beleefden. Morgenvroeg (Boliviaanse tijd) steken we de grens over om vervolgens Nieuwjaar te vieren in Salta!!!!!

Tot de volgende Febe en Agnetha