Hallo iedereen, hier zijn we met een nieuw blogbericht!

Deze week verliep alles een beetje zoals gewoonlijk tijdens het werk.

Febe: Bij mij is er tijdens deze werkweek niet veel nieuws gebeurd. Wel kreeg ik van de licenciada (een persoon die een beetje tussen de dokter en de verpleegkundige in staat) complimentjes over mijn aanpak bij de kinderen. Eindelijk beginnen ze in te zien dat stimulatie echt wel nodig zijn bij deze kinderen: ze zijn gelukkiger, ze vertonen (iets) minder storend gedrag,… . Verder kwam Fernando (logopedist/muziekleerkracht) op vrijdag bij mij langs om te vragen of we volgende week eens samen konden zitten. Blijkbaar is hij er in geïnteresseerd om een plan op te stellen om de kinderen in de psychiatrie toch een beetje educatie te geven. Ik vond het dan wel leuk dat hij bij mij kwam aankloppen om te vragen wat de werkpunten zijn bij de kinderen en wat volgens mij haalbaar is voor hen. We zullen zien wat dat geeft, want Fernando bijna geen Engels en mijn Spaans is nu ook weer niets zo goed! Wel ben ik ervan overtuigd dat hij zeker zal luisteren naar wat ik zeg, want Fernando is een van de vooruitstrevende personen hier in het centrum. Dit kan misschien ook te maken hebben met het feit dat hij niet veel ouder is dan mij en nog niet lang van school af is.

Verder bleven we dit weekend een weekend in Sucre. Zaterdagochtend gingen we gaan paardrijden in de cerro's rondom Sucre. Al werd het paardrijden bij Agnetha "ponyrijden", aangezien zij als enige geen paard kreeg. Maar als goedmakertje kreeg ze er twee voor de prijs van één. Het kleintje van de mama wilde niet achterblijven, tot ergernis van Febe! Hij vond het namelijk leuk om steeds voor Febe en de anderen te lopen, er tegen te lopen, in de weg te staan,.. De enige die er geen last van had was ons Agnetha! Ze was namelijk direct verliefd op het kleintje. Deze rit van 2.5 uur (tien kilometer) was voor Febe op het einde lastig. Wel was ze blij dat ze dit gedaan had, maar de eerstkomende tijd zal ze dan toch maar niet meer gaan paardrijden. Het paardrijden zorgde wel voor heel wat mooie uitzichten over de ruimte rond Sucre. Ook de zon was van de partij: het werd die dag rond de 25 graden, dus een betere dag konden we eigenlijk niet uitkiezen. Na het paardrijden keerden we terug naar Sucre, gingen iets eten en nadien zijn we allemaal een uur of twee in ons bed gekropen. Paardrijden is vermoeiender dan je zou denken! Zondag was ook een chill dagje: we stonden op, we maakten een plan op van onze verdere reis na ons vrijwilligerswerk en uiteindelijk gingen we nog iets drinken in 'La Recoletta'. Hier heb je een van de mooiste uitzichten over het prachtige Sucre.

Deze week gaan we eens typisch Belgisch koken voor onze Spaanse medehuisgenoten, als wijze van afscheid. Spijtig genoeg vertrekken drie van de vier Spanjaarden volgende week al terug richting Spanje. Ze gaven aan dat bijna drie maand vrijwilligerswerk meer dan genoeg was, en ergens kunnen we daar wel inkomen. Ook moeten we deze week eens werk maken van onze presentatie die we hier gaan geven in het centrum. Deze presentatie houdt in wat ergotherapie precies is, aangezien er in Bolivia heel weinig ergotherapeuten zijn en wij momenteel de enige twee in het centrum zijn. We zijn benieuwd wat dit zal geven!

Via deze weg willen wij jullie ook onze verdere reisplannen meegeven! Op 28 december verlaten we het centrum richting La Paz om dan door te reizen naar Cuzco en daar het nieuwe jaar in te gaan. Ons eerste bezoek van het nieuwe jaar zal aan het wereldwonder de Machu Picchu zijn. Daarna reizen we door naar Lima, Iquitos (Jungle) en Arequipa. 23 Januari willen we dan de grens van Chili oversteken om 2 februari het vliegtuig terug te nemen naar België. Op 3 februari kunnen jullie ons terug verwachten op Belgische bodem!! Zijn er nog zaken die we zeker niet mogen missen in Chili of Peru? De tips zijn altijd welkom!!!

Ciao ciao,