En toen zat ik weer op mijn oude vertrouwde zolderkamertje op Hollandse bodem... Wat went het hier ongelofelijk snel! Nadat ik mijn backpack bij binnenkomst had neergezet, leek het alsof ik niet weggeweest ben. Maar niets is natuurlijk minder waar, want ik heb de afgelopen 6 maanden een onvergetelijke reis gemaakt. De fotoslinger in de kamer, mijn stoffige daypack in de hoek van mijn kamer, mijn gezonde bruine kleurtje, het 'no worries'-gevoel en meer van dat alles, dragen er gelukkig aan bij dat ik nog behoorlijk in Australische sferen ben. Na het typen van deze afsluitende blog, moet ik me dan misschien toch eens gaan verdiepen in het land van vacatures en sollicitaties... Om dat moment nog even uit te stellen, hierbij een inmiddels welbekend verslag van onze terugreis:

De vlucht van Denpasar naar Singapore verliep in alle vroegte vlekkeloos en eenmaal geland op Singaporese bodem brak dan ook onze lange dag wachten op de vlucht naar huis aan. Aangezien we de stad inmiddels al uitvoerig gezien hadden, hebben we meer dan 12 uur in de verschillende terminals rondgehangen. Toch hebben we ons geen minuut verveeld, want Changi Airport is van alle gemakken voorzien. Gratis internet, luie stoelen, ontelbaar veel winkels en eetgelegenheden, om van de voetenmassagestoelen en heuse 'jamstudio' met Guitar en DJ Hero op de Playstation nog maar niet te spreken. 's Avonds om 11 uur vlogen we achter de aswolk aan richting Londen, waarna we na een korte overstap veilig aankwamen op Schiphol. Er stond een compleet ontvangstcomité op ons te wachten, dus dat was een hele goede thuiskomer!

Na een bakkie afscheidkoffie met taaitaai, scheidden onze wegen na een half jaar intensief met elkaar opgetrokken te hebben dan echt. Slik... Paula, bij dezen wil ik je ontzettend bedanken voor de onvergetelijke tijd die we samen Down Under gehad hebben! Ik had het nooit willen missen en kan denk ik wel voor ons allebei spreken als ik zeg dat we de tijd van ons leven hebben gehad. Ik zeg: op naar ons volgende reisavontuur!

En trouwe lezers, schrik niet als er hierna ooit weer eens een blogupdate in jullie inbox verschijnt, want de reishonger is zeker niet gestild. Sterker nog, er is een lintwormpje bijgekomen. Ook hartelijk bedankt voor alle enthousiaste reacties, gezellige e-mails en dergelijke. Het is super leuk om gedurende zo'n lange tijd van het thuisfront op de hoogte te blijven!

Vergeet de allerlaatste foto's niet te bewonderen op: http://picasaweb.google.com/annemarie.stap