Hallo vanuit een naar rotte eieren stinkend Rotorua!

Inmiddels heb die lucht alweer achter me gelaten, ik zit op moment van typen alweer in Taupo. Op de eerste dag in Rotorua heb ik een paar onderdelen van de Rotorua Walkway gedaan, via the Government Gardens (engelse tuin met een Maori tintje) langs het meer en o.a. Sulpher Bay, waar je echt je neus af en toe dicht moest knijpen... Daarna naar Kuirau park, een thermal park aan de rand van de stad. Daar kwam stoom uit de meertjes en als de zon er op stond, gaf het echt een heel magisch effect (zie foto's). Ook kwamen de modderpotjes me bekend voor, van de foto's van IJsland van papa en mama.
De dag erna naar Redwoods geweest, voor een wandeling. Al was het bereiken van Redwoods al een wandeling op zich als je zelf geen auto hebt... Het was nogal druk ivm Labour Day, een public holiday hier. Daar kwam ik ook Jeanien en Judith weer tegen, die ik toevallig ook al had ontmoet in Auckland en Waitomo Caves. De wandeling die ik had gekozen was helaas niet zo bijzonder, maar dat komt denk ik vooral omdat ik het "hoogtepunt" (de afslag voor het viewpoint van een geyser) heb gemist... Achja, de dag erna zou ik toch ook nog een geyser bezoeken, dus het was niet zo erg. Maar mn kuiten zijn wel weer getraind, uphill..;)

De volgende dag ben ik met een shuttle service naar Wai-O-Tapu geweest, zo'n 30km ten zuiden van Rotorua. Ik heb de hele ochtend met Jeanien en Judith opgetrokken, die er ook heen gingen. Wai-O-Tapu is een toeristisch termal wonderland. Het begon al om exact 10.15u, het tijdstip waarop de geyser Lady Knox dagelijks spuit. En ja, als je al een precieze tijd in je boekje ziet staan, dan begin je al te vermoeden dat het allemaal niet zo natuurlijk is... Lady Knox spuit wel spontaan, maar omdat dat zeer onregelmatig is, wordt ze iedere dag "een handje geholpen" door een parkmeneertje die een brok zeep in de geyser gooit. En daarna mag je met honderden mede toeristen "ooohhhh" roepen. Begrijp me niet verkeerd: het was een mooie geyser, maar als het niet spontaan gebeurt, is het echte bijzondere er al een beetje vanaf... Daarna het echte park in. Via 3 loops kon je het hele park zien met mudpools, meertjes in de raarste kleuren en gaten/grotten waar stoom uit kwam. Vooral Champagne Pool was erg mooi, maar ook het gifgroene Devils Bath. We hadden zo'n 2u de tijd voordat de bus weer terug zou gaan naar Rotorua, maar dat was ook wel genoeg. Sterker nog, Jeanien, Judith en ik hadden een verkeerde afslag genomen waardoor we al na de 1e loop terug waren bij de ingang, en we die 1e loop dus nog een keer moesten doen om bij de andere loops te komen. Voor de scoutingmensen onder ons: een soort pluspakketje dus;) Maar zo hadden we dus wel weer onze dagelijkse hoeveelheid wandeluurtjes gehad voor we weer terug naar Rotorua gingen.

Ik ben daarna nog 2 dagen in Rotorua gebleven, maar heb niet zo heel veel nuttigs meer uitgevoerd, omdat ik langzamerhand alweer een beetje uitgeput begin te raken. Ik denk dat ik maar weer eens op zoek moet naar een boerderij voor 1 of 2 weken, zodat ik (ondanks dat ik dan moet werken) weer een beetje bij kan komen.

Nu zit ik in Taupo, bij het grootste meer van NZ. Overmorgen ga ik de Tongariro Crossing doen met waarschijnlijk nog een aantal andere Stray mensen, een pittige alpine crossing door Tongariro National Park, van ongeveer 8uur. Ik heb alvast de verplichte handschoenen (er ligt sneeuw...) en mueslibars (jaja, astrid en mueslibars...) in huis gehaald!

Groetjes daar!

Astrid

***Blog song: Deep purple - Smoke on the water***