Hallo allemaal!

Er is alweer een heleboel gebeurd sinds mijn laatste blog, toch zal ik proberen het een beetje kort te houden;)

Iedereen weer bedankt voor alle berichtjes en blijf ze vooral sturen! Via de gewone email, of via het messageboard op deze site. Ik ben namelijk ook benieuwd hoe het met jullie gaat daar aan de andere kant van dit aardbolletje.

Die donderdag, 1,5 week geleden, toen ik afscheid heb genomen van de familie Giacaman, lijkt alweer heel lang geleden. Terug in Auckland nog steeds geen taxnummer ontvangen, en vrijdags heb ik de taxorganisatie gebeld, en zo mn nummer gekregen. Geen gedoe met wachten op brieven meer dus! Zaterdag ging ik op weg met een volle Straybus, naar Hahei in het district Coromandel (oostkust). Toevallig was het meisje dat naast me kwam zitten, Maartje, ook Nederlands! Blijft grappig om in het Engels te beginnen en er dan achter te komen na een paar minuten, "hee, dat lijkt wel een Nederlands accent!" Die dag heb ik voornamelijk met haar gespendeerd, en hoewel ik me aardig red in het Engels hier, het was echt wel weer fijn om gewoon even in het Nederlands te babbelen. Gewoon ouwehoeren zonder dat het per se over iets nuttigs moet gaan (want in het Engels heb je toch vaak alleen een gesprek als je ook echt iets te zeggen hebt;)). Bij Hot Water Beach kon je een gat graven, vlak voordat het weer vloed begint te worden, en omdat er een hot spring onder het zand zit, komt het warme water omhoog borrelen. Zo heb je dan je eigen prive hot pool en wanneer het vloed wordt, komt het koude zeewater verkoeling brengen. We waren een uurtje te laat, het zeewater kwam al in de gaten, maar als je je voeten in het zand groef, kon je het warme water wel voelen. Heet! Ik zou echt niet in zo'n badje kunnen zitten denk ik, zonder dat je je billen brandt…. Het koude zeewater (dat hier trouwens niet echt heel koud is, vergeleken met Noordzee temperaturen) was dan ook meer dan welkom!

Van Hot Water Beach was het niet ver meer tot Hahei, waar onze camping met dorm rooms was. 's Middags kon je kayakken langs de kust of de wandeling naar Cathedral Cove maken, ik heb voor het laatste gekozen. Een wandeling lang de kust en over kliffen, totdat je bij een grote rots kwam met een gat erin (Cathedral Cove). 's Avonds hebben we met de hele groep geBBQd, erg gezellig! De dag erna gingen degenen die niet in Hahei bleven (de meesten) allemaal door naar Raglan, een surfstadje aan de westkust. Ik werd gedropt in Hamilton, nadat de chauffeur slechts 50km om had gereden (het was z'n eerste ritje met Stray…).

In Hamilton werd ik opgepikt door mn nieuwe host, de familie waar ik in mn vorige blog ook over schreef. Ze hebben een hobbyboerderij vlak buiten Ngaruawahia (success met uitspreken!), een stadje met zo'n 5000 inwoners boven Hamilton. Ze hebben een paar schapen, wat kippen, 2 honden en een kat. De eigen kinderen van Don & Davina zijn al uit huis, maar ze hebben nu 3 kleine geadopteerde kinderen (Maori e.a.) van 2 en 4 jaar. Schatjes! Ze kunnen heel druk zijn, maar zijn ook erg beleefd ("Excuse me from the table please" zegt zelfs Chance van 2jaar). En ook Don en Davina zijn erg vriendelijk. Ik heb in deze week het kippenhok uitgemest, gevochten met distels (een heel weiland vol moest eraan geloven…) en de tuin opgeknapt. Met dat laatste ben ik nog wel bezig tot ik a.s. dinsdag richting Raglan vertrek. Vandaag, zaterdag, zijn we met z'n allen naar Glen Massey geweest, een plattelandsdorpje verderop. Bij de basisschool daar werd een soort van dierendag gehouden en alle boerenkinderen hadden of een kalfje, of een geitje, of een lammetje bij zich, die dan op officiele wijze werden "gekeurd". Erg grappig om te zien hoe serieus de kinderen het namen! Al waren de kinderen van Don en Davina meer geinteresseerd in de grote speeltuin denk ik…

Iedereen een fijne herfstvakantie daar en tot de volgende keer!

Astrid

***blog song - Talking Heads - Road to nowhere***