Dag iedereen

Gisterenochtend kwam Ines ons oppikken. Ines, de vroegere kiné van Heroes day care center, onze tweede stageplaats. We reden naar Humanity and Inclusion (HI), ofwel het vroegere Handicap International. Ze hebben de naam onlangs veranderd omdat ze de nadruk willen leggen om de mogelijkheden van mensen met een beperking en omdat ze streven naar inclusie. Vroeger lag de nadruk in de naam vooral op hun beperking. We moesten ons aan iedereen persoonlijk voorstellen. Steeds hetzelfde zinnetje: een hand geven en zeggen: "Hello, my name is Annelies. It's nice to meet you". Een kort zinnetje, maar wanneer je dit bij ongeveer 30 mensen moet doen, ben je blij wanneer je iedereen gezien hebt. Het hoofd van HI in Rwanda is een Belg.

Daarna reden we naar Heroes day care center. Toen we toekwamen gaf Annonciata, de hoofdleerkracht, ons onmiddellijk een knuffel en begonnen ze direct een welkomstlied te zingen. Het was leuk om dit te horen. De kinderen waren enthousiast. We kregen ook een rondleiding. Ik vond het nog vrij groot en goed uitgerust. Bieke en ik hebben ook ons eigen ergotherapielokaal met verschillende soorten materiaal. Yasmine zei vorig jaar dat er niet zo veel 1-1 (kind - ergo) gewerkt werd dus we zien wel hoeveel we er zitten.

Daarna gingen we terug naar Kigali. We kochten er wat eten voor in Gahini. We kochten brood, sandwiches en confituur. Dit zijn allemaal zaken die in Gahini (bijna) niet te vinden zijn. Er werd ons op voorhand aangeraden om ontbijt voor een hele week mee te nemen dus dit hebben we ook gedaan. Toen we in Kigali waren kregen we onze punten. Bieke en ik zijn beide op al onze examens geslaagd. We zijn heel blij en opgelucht.

Gisterenavond hebben we nog afgesproken met een student ergotherapie, Jean-Claude. Hij gaf ons een rondleiding op de campus en we zagen 3 vrienden van hem. Het was heel gezellig. We hebben ook leuke foto's samen maar deze kan ik momenteel nog niet posten doordat we bijna moeten vertrekken naar Gahini. Dit jaar studeren de eerste studenten ergotherapie af. De opleiding is, zoals in vele landen, 4 jaar. Bij ons slechts 3. Er zijn 14 vierdejaars, 15 derdejaars, 11 tweedejaars en geen eerstejaars. We gaan zeker nog met hen afspreken.

Zo, nu moeten we bijna vertrekken naar Gahini. Maandag begint onze eerste stage in een revalidatiecentrum. Gahini zal niet zo modern zijn als Kigali maar heeft prachtige natuur. Bieke en ik zijn heel benieuwd.

Ps: de foto die er vandaag en gisteren bijstaat is steeds dezelfde.

Groetjes!

Annelies