Dag iedereen

Vandaag gingen we met ons drie, mama is al veel beter, naar Nyungwe National Park. Nyungwe is een nationaal park met een oppervlakte van 1010km². In 2006 werd de bron van de Nijl hier tevens gevonden. Het park heeft een grote diversiteit aan dieren en planten. In het park leven 13 verschillende soorten primaten waaronder de chimpansee. Naast de primaten leven er meer dan 270 soorten vogels, 1 000 plantensoorten en meer dan 30 reptielsoorten. Veel van deze dieren en planten zijn uitsluitend in dit gebied te vinden wat hen bijzonder maakt.

Van Kigali was het zo'n 200km rijden naar het park. Hier deden we zo'n vier uur over. We aten onze lunch op in de auto. Eénmaal aangekomen in het park kregen we een uitleg over de twee wandelingen die we geboekt hadden: umoyove trail en canopy walk. Deze twee wandelingen konden gecombineerd worden. De umoyove trail kan gedaan worden op 3,5u en heeft een lengte van 5,5km. De canopy walk is een wandeling op een hangbrug ter hoogte van de boomtoppen. Op beide wandelingen kom je normaal gezien veel dieren tegen. Net toen we wouden vertrekken begon het enorm hard te regenen. We besloten om de wandeling toch te doen, we hadden er nu eenmaal al voor betaald. De wandeling werd gecategoriseerd onder een gemiddelde moeilijkheidsgraad. Door de vele regen waren we na tien minuten al kletsnet. Onze regenjas hield niet zo heel veel meer tegen… Door de regen veranderde het parcours van gemiddeld naar moeilijk. Mama was na een 1,5u ook al verschillende keren gevallen en zag het niet zo goed meer zitten. Ze bleef wel voortdoen met hulp van de gids die haar zei waar we onze stok, die ons extra steun gaf, moest zetten in de modder. Na 2,5u werd het meer en meer duidelijk dat we er op 3,5u niet zouden geraken. De gids waarschuwde ons al dat de kans erin zat dat we niet voor donker terug zouden zijn en dat dit heel gevaarlijk kon zijn omwille van het parcours. Je weet ook nooit welke (gevaarlijke) dieren er in het donker kunnen komen. Het parcours werd steeds moeilijker en er moest af en toe geklauterd worden over boomstammen of rotsen. Na 4u wandelen kwamen we aan bij de canopy walk. Papa en ik gingen naar boven om deze wandeling te doen terwijl mama op haar eigen tempo de Umoyove trail verder bleef stappen samen met de gids. Papa en ik hebben het beide niet zo voor hoogtes. Er waren 3 hangbruggen en op 1/3 van de 2e hangbrug keerden we beide bang terug. Onderweg zei ik nog dat het eigenlijk niet fair was dat mama haar angsten moest overwinnen op deze wandeling en wij deze wandeling niet deden. Maar bang als we waren gingen we terug naar mama en de gids. De gids vond het jammer van het geld dat we dit niet durfden. Hij overtuigde mij om het samen met hem nog eens te proberen maar dan zonder stok die mij uit evenwicht bracht op de wiebelende brug. Papa kon hij niet overtuigen. De gids liep traag achter mij maar op een redelijk tempo durfde ik het toch. Ik was blij dat ik het toch gedaan had zodat mama niet de enige was die haar angsten overwon. Eén uur na de canopy walk begon het langzaamaan te schemeren. We wisten dat we nu echt wel goed moesten doorstappen en dat deden we ook. De weg was heel steil omhoog en de gids kende een shortcut die nog wat steiler was maar zo konden we wat tijd inhalen. We besloten om deze shortcut toch te nemen zodat we toch nog wat kans hebben om voor donker thuis te zijn. Onze hoop om nog dieren te zien was een paar uur voordien al weg door de regen die amper stopte. Uiteindelijk kwamen we na 20 minuten aan het einde van onze wandeling. De laatste schemer was nog aanwezig. We hadden het gehaald zonder in het donker te moeten stappen. We deden er uiteindelijk 5,5u op, 2u langer dan de normale tijd. Ondanks dat mama zo bang was ben ik toch trots dat ze het geeft gedaan. Het was niet gemakkelijk maar ze heeft volgehouden. Zo'n vijf minuten nadat we in onze auto zaten werd het volledig donker.

Na de wandeling moesten we nog zo'n 4u rijden naar een klein dorpje aan de grens met Congo. Het was lastig maar papa reed goed door om wat tijd in te halen. Uitendelijk kwamen we rond 21u30 aan, aan het hotel. We bestelden nog vlug avondeten en gingen uitgeput gaan slapen. De volgende dag moesten we namelijk om 5u30 opstaan voor de volgende wandeling.

Vele groetjes

Annelies