Dag iedereen

Door het drukke schema had ik nog geen tijd gevonden voor de blog te schrijven. Geen zorgen, ik haal mijn schade wel in, al kan het een aantal dagen duren...

Vandaag (zondag 1 april) gingen papa en ik naar Gahini en Akagera. Normal zou mama ook meegaan maar zij voelde haar de avond voordien niet goed en het beterde absoluut niet waardoor we slechts met ons tweetjes op pad gingen.
Voordat we konden vertrekken richting Gahini namen papa en ik een taxi naar de luchthaven. Doordat de president moest passeren waren heel wat hoofdbanen afgesloten. We reden uiteindelijk 45 minuten over een traject dat normaal 20 minuten duurt. Eénmaal aangekomen aan de luchthaven gingen we mee met iemand van Europcar naar het verhuurkantoor. Wat bleek, het verhuurkantoor was 2 straten van het hotel... Ondertussen waren er nog wat straten afgesloten. We deden uiteindelijk 1u over hetzelfde traject. Toen we net wouden vertrekken richting Gahini zag papa dat de linkervoorband plat stond. De mensen van het verhuurkantoor waren behulpzaam en pompten de band onmiddellijk op. Vervolgens vertrokken we richting Gahini, het dorpje waar ik de eerste 4 weken stageliep. Gelukkig moesten we de andere richting uit en waren er niet zo veel wegen gesloten. Na anderhalf uur kwamen we aan in Gahini. Onderweg zagen we al typische landschappen zoals bananenplantages en rijstvelden. In Gahini namen we een eerst een kijkje in de tuin van het gasthuis waar Bieke en ik verbleven gedurende onze stage in Gahini. We hadden daar afgesproken met Mabel maar doordat het al wat later was door de gesloten wegen was Mabel eerst nog naar de paasmis in de kerk. Ondertussen gingen we naar het ziekenhuis en keken we even rond. papa verschoot ervan hoe groot het daar is. Het ziekenhuis in Gahini is het grootste van Oost-Rwanda. Het is tevens het eerste ziekenhuis van Rwanda. Het is meer dan 150 jaar oud. Vervolgens gingen we opnieuw naar het gasthuis. Na een paar minuten kwam Mabel, onze meid, al zwaaiend afgelopen. Ze was, zoals altijd, heel enthousiast. Ze begroette ons onmiddellijk met veel knuffels. Ze opende de deur van het gasthuis zodat we er even konden rondkijken. Vervolgens gaven we een cadeau omdat ze zo goed voor Bieke en mij gezorgd had tijdens ons verblijf. We gaven haar een tafelkleedje en typische Belgische lekkernijen zoals koekjes met chocolade en 'neuzekes'. Papa gaf haar ook nog $20 wat heel is voor haar als je weet dat haar dagloon, wanneer er mensen in het gasthuis haar willen, slechts $3 is. Tot slot gingen we naar de markt. De markt bestaat uit 1 of 2 tafels voor hun huisje met hun oogst. Sommige zaken halen ze ook van de grotere markt in het dichtgelegen Kayonza zodat ze meer kunnen verkopen. Over het algemeen hebben ze allemaal 2 of 3 zaken. Vaak zijn dit tomaten, ajuinen en bananen. Sommige hebben ook meer, andere hebben dan weer een klein winkeltje waar je verschillende spulletjes kan kopen zoals bloem, boter, brood,...

Na Gahini stopten we nog even bij Annet, mijn stagebegeleidster. We gaven er kapotte horloges af die gebruikt zullen worden om cliënten deze te leren herstellen zodat de cliënten die levenslang in het ziekenhuis moeten blijven door een verlamming een inkomen kunnen creëren.

Na dit kort bezoek stopten we even om te tanken. We vroegen aan een werkneemster om benzine in onze tank te doen. Toen er reeds 34 liter inzat zag ze opeens dat ze er diesel aan het indoen was. Gelukkig was ze eerlijk en biechtte ze haar fout op zodat we op de hoogte waren. De manager werd gebeld en deze kwam na 45 minuten met een technieker aan. Uiteindelijk waren er twee techniekers die het konden oplossen. Ze wouden er de volledige benzinetank uithalen en konden er aan met behulp van de achterzetel eruit te halen. Het duurde een tijdje maar ze deden goed voort. Na één uur was alles opgelost en konden we voortrijden. Ondertussen was het al 14u en we moesten nog één uur rijden naar Akagera National Park, een safaripark. We besloten om toch nog naar daar te gaan zodat ik ook iets nieuws zou zien. Eénmaal aangekomen in Akagera National Park reden we zelf rond met onze 4x4. Zonder een 4x4 was dit onmogelijk. We reden er +-1u15 rond en zagen op deze korte tijd toch heel wat. We zagen één waterbok, verschillende nijlpaarden, veel apen en veel vogels. We waren tevreden met deze dieren. De omgeving was er enorm bebost dus grote dieren waren moeilijker te spotten in dit gebied. In het noorden van het park kwamen er meer open vlaktes voor maar dit was vijf uur rijden waardoor wij dit niet konden doen. Om vijf uur vertrokken we richting Jambo Beach. Dit is een restaurant, dichtbij Gahini, aan Lake Muhazi waar Bieke en ik vier keer geweest zijn op 4 weken. Doordat de zonsondergang zo mooi is wouden we er rond 18u zijn. Door de vele wolken zagen we hier helaas weinig van, maar het uitzicht aan het meer was toch heel mooi. We namen er een Afrikaanse schotel om te delen met kip, gebakken banaan, aardappelen en saus. Uitendelijk betaalden we €8/persoon, drank inbegrepen. Daarna reden we nog twee uur richting ons hotel en gingen we slapen van een bewogen dag met de auto maar met toch mooie herrineringen van Gahini, Akagera National Park en Jambo Beach.

Zo, ik hoop dat jullie nu toch weer wat mee zijn. Ik probeer opnieuw zo vaak mogelijk iets op te schrijven zodat ik hopelijk tegen volgende week opnieuw op schema zit.

Vele groetjes!

Annelies