Zo daar ben ik weer. Na een maand vrijwilligerswerk in Elephantsworld ben ik weer terug in de bewoonde wereld en heb ik weer nieuwe verhalen te vertellen. Het was kort samengevat een geweldige ervaring. Ik wilde geen zielige dieren bezoeken zoals trekkingcamps of tijgerplaatsen dus ik bedacht me om me in te zetten voor het goede doel, dieren verzorgen die gered zijn uit de toeristenindustrie. Ik weet niet waar ik moet beginnen met mijn verhalen, zoveel meegemaakt.

Een van de vrijwilligers vroeg me op mijn laatste dag wat ik het leukste vond, ik kon geen specifiek moment bedenken, het was vooral de overall experience wat het zo mooi maakte. Het was back to basic, simpele hutjes met een bed en douche, geen internet en weinig elektriciteit. Samen met de andere vrijwilligers van all over the world samenwerken voor hetzelfde doel: olifanten. Kortom, helemaal afgesloten van de bewoonde wereld. Op de terugweg besefte ik me dat ik nu helemaal los ben van nederland, ik kan me niet meer voorstellen hoe mijn leven er 7 weken geleden uitzag. Fulltime werken, studentenleven, afstuderen.. Het lijkt allemaal zo ver weg. Het is een heerlijke ervaring. Het was dan ook lastig om afscheid te nemen, na een maand voelde het echt als mijn nieuwe thuis.

De eerste dag en nacht waren een aparte ervaring op zich. Eerste dag draaide ik gewoon mee als bezoeker. Hier zag ik dan ook de olifanten voor het eerst. De hele dag zijn de vrijwilligers en de bezoekers bezig met maar een ding: eten voor de olifanten maken, verzamelen en voeren. Ik werd hartelijk verwelkomt door iedereen dus het voelde meteen vertrouwd. Het hutje was erg basic, met openingen in de houten vloer en open spijlen onder het dak.. Ojee meteen kreeg ik een gedachte, alles kan naar binnen dus.. Spinnen, slangen alles. Ik deed geen oog dicht de eerste nacht en ik vroeg me af hoe ik dit een maand ging doen. Help! De anderen maakten het er niet beter op door te zeggen, theoretisch gezien kunnen er slangen in je kamer komen. Ja doei dacht ik. Eindelijk om 2 uur sliep ik half, werd ik weer wakker van luide geluiden naast mijn hoofd. Ja hoor er woonden gekkos in mijn kamer in de spauwmuur (nouja, tussen de bamboe afscheiding en de houten buitenkant). Even later werd ik weer wakker en het buitenlicht was uit. Ojee daar lag ik dan in mijn hutje met gekkos in het pikkedonker. Dan maar een nachtlampje aan, mijn telefoon. Moe begon ik om 8 uur aan mijn eerste werkdag. Het verschil tussen de olifanten kon ik nog niet zien dus mijn taak van de dag was helping guide zijn. Onze taak was vooral mensen rondleiden,administratie en de mensen leren over olifanten. Erg leuk! Ik merkte meteen dat ik het leuk vond om de mensen te vertellen over onze olifanten en olifanten in het algemeen. Overdag vond ik het leuk, savonds niet zo. Het zal wel wennen dacht ik. De tweede avond had ik een beter plan bedacht. Er was een feestje dus ik zag mijn kans om een paar biertjes te drinken en zo heerlijk te slapen. ja dat plan werkte perfect! De dagen erna heb ik vooral administratie gedaan met de manager en geleerd over de olifanten. Mijn taakjes waren mails beantwooorden, standaard mails opstellen en een aantal kasten reorganiseren en structuren. Leuke taakjes voor mij waar ik dan een maand de tijd voor had. Na 4 dagen was het tijd om zelf te gaan rondleiden samen met een ervaren vrijwilliger. Het ging prima, totdat ik aan het einde van de dag hoorde.. Euhm amber, niet iedere olifant is aum pan. Ik had blijkbaar de hele dag overtuigend aan de bezoekers verteld dat de naam van de olifant die ze aanwezen aum pan was. 9 van de 10 keer had ik het fout. Oke missie voor de volgende dag, zoek de verschillen! Aum pan, vertaald als amber, was meteen mijn lievelingsolifant. Ze was de oudste en erg lief. Ze genoot duidelijk van haar pensioen. Iedere dag probeerde ze binnen te sneaken op de plek waar we het eten bewaarden. Ook is ze een keer boos weggelopen toen ze een uur later dan normaal naar de rivier ging. Er was even geen mahout (olifanten cowboy) dus zag ze haar kans mooi om weg te lopen. Ik en nadine, een andere vrijwilligster, liepen er met eten achterna om haar zo weer terug te lokken. Ze stond onder een boom en wilde niet meer terugkomen. Een van de eerste dingen die we geleerd hebben is om een boze olifant te herkennen zodat we weten wanneer we niet in de buurt moeten komen. Nou dit was zon moment! Op een afstandje belden we de mahout op, euhmm probleempje.. Help! Hij kwam meteen aangerend. Ohoh no good zei hij. Hoe krijg je een boze olifant terug? Ze weigerde ook om naar de mahout te luisteren. Na een tijdje kalmeerde ze en liep sloom terug. Daar stond ik met de waterslang klaar om het gemiste bad te compenseren, zelfs hier nam ze geen genoegen mee. Gelukkig kon eten het weer goedmaken en was het voorval al snel weer vergeten.

Na 2 volle werkweken zonder vrije dag was het tijd voor een dagje vrij. Samen met nadine ging ik naar de stad. Hier genoten we van een heerlijke cocktail! We werden opgebeld dat een van de mahouts in het ziekenhuis in dezelfde stad lag en of we nog even op ziekenbezoek wilden komen. Prima dachten we, weer een ervaring erbij bleek.
Er zijn geen taxis alleen tuktuks, na veel pogingen snapte ze eindelijk naar welk ziekenhuis we moesten en kregen haar nummer voor de terugweg. Mijn eerste gedachte was, hier wil je niet liggen.. Er waren geen aparte kamers alleen maar grote slaapzalen. Hoe ga je iemand vinden was de eerste uitdaging. Van de thaise volledige naam en achternaam kwamen we geen wijs uit. We belden en gaven de telefoon aan een thaise zuster. Vriedelijk liep ze met ons mee om het aan te wijzen. Gevonden! Na een half uurtje besloten we weer terug te gaan. Geen taxis, dan maar de tuktuk bellen.. geen gehoor.. s***! Weer gingen we het aan een zuster vragen, ze grapte wat met de ambulancerijder en vertelde ons, get in! Huh serious? Yes free ride! Daar gingen we dan, in een thaise ambulance door de stad heen. Hij was wel standby dus het enige wat we dachten was please wordt niet opgeroepen! Bizarre ervaring. Na een chillavond was het plan om naar de erawan te gaan (alweer, voor mij). Ik vond de watervallen zo leuk dat ik het niet erg vond om nog eens te gaan. Op elephantsworld waren er 5 hutjes aan elkaar voor vrijwilligers, heel jammer dat er een zesde kwam dus ik heb met liefde mijn kamer afgestaan aan de nieuwe want ik sliep er 2 nachten niet en ik had al mijn spullen mee naar de stad. Wellicht zou ik in een andere kamer beter slapen. Bij terugkomst hadden de anderen mijn plan door en hielden ze me voor de gek. "i leave in about 2 days so you can have mine than i stay at the closed hut". He jammer daar ging mijn goede nachtrust. Totdat ik bij de kamer kwam en ze me een sleutel gaven van een hutje voor de overnight bezoekers. Deze huisjes zijn hetzelfde alleen met een gesloten vloer en geen open ruimte onder het dak. Hier mocht ik uiteindelijk de rest van de 2 weken slapen! Ik moest wel de kamer delen met een ander duits meisje, maar ach liever een duitser in mijn kamer dan spinnen of slangen! Ik las in de informatiemap dat ze in matrassen konden kruipen, ieeh dit heb ik gelukkig niet gehad. Maar we hebben een slang gezien! De kat rende er enthousiast op af en de slang deed niks dus dat was fijn. Omdat de slang in ons eetgebied zat en het een giftige was hebben we de slang helaas moeten doden, ofja een mahout, wij waren al bang weggerend. Ik hou niet van dieren doden maar het was geen optie om op te pakken en ergens neer te zetten. Ik stelde me gerust dat er in alle jaren nog nooit een black king cobra gezien was op het terrein. Dit is de giftigste slang en spuit gif in je ogen van 6 meter afstand met alle precizie. Op mijn een na laatste dag kwam het duitse meisje naar me toe.. I just saw a huge black snake at the road.. Help ze hadden een black cobra gezien op klaarlichte dag in de buurt van de vrijwilligershuisjes.. Dus mijn angst was niet helemaal onterecht. Al zouden ze nooit zomaar mensen aanvallen, maar dan nog.

Olifanten zijn geweldige dieren. Op de plek waar ik was stonden de olifanten centraal, geen toeristenritjes, geen trucjes etc, het enige wat mocht was zwemmen met de olifanten. Dit heb ik dan ook met alle plezier een aantal keer gedaan. Songkran, een hele rustige olifant mag altijd zonder mahout het water in. Vol goede moed ging ik op songkran zitten in het water. De mahout zag zijn kans mooi om een grapje met me uit te halen.. Toen alle olifanten het water uitliepen vertelde de mahout aan de olifant om te blijven zitten. Met de mededeling byee see you tomorrow deed hij alsof hij wegliep.. Daar zat ik dan in het water op een olifant die daar wel goed zat. Vol goede moed probeerde ik de commandos uit op de olifant. Uiteraard geen beweging in te krijgen. Nouja dan maar genieten van de tijd op de olifant, na 5 minuten kwam hij terug om de olifant te vertellen om ook uit het water te komen. Wij als vrijwilligers mochten ook een paar keer mee op de olifant terug naar het bos. Erg leuk om erop te zitten. Omdat de mahouts op de rug zitten moeten wij op de nek om het gewicht te verdelen en hierdoor lijkt het alsof je er bij iedere beweging afvalt. Maar ik ben netjes blijven zitten.

Ik genoot vooral in de avonden van de gezelligheid onderling. Soms gingen we vroeg slapen, soms speelde iemand gitaar en vulden we onze tijd met liedjes zingen. Ook was er een keer per week nachtmarkt in het dorpje verderop waar we samen met de mahouts heen mochten. Ons enige momentje buiten het terrein. Wat ik ook leuk vond was de filmavond samen met de mahouts. Ergens buiten hing een groot scherm en daar werd dan een thaise film op afgespeeld. Ik en nadine, andere vrijwilliger, besloten om mee te gaan. We waren wel benieuwd naar een echte thaise film. Nou dat hebben we geweten, we begrepen er niks van. Niet alleen omdat de taal thais was maar ook de beelden waren onlogisch. We vermaakten ons er prima mee daar niet van. Daarnaast vulden we onze avonden met afscheidsfeestjes van mensen die weggingen. In mijn geval, is het 2x gevierd maar ach. Allereerst een paar dagen voor vertrek hield ik samen met een ander meisje een feestje die ook wegging. Dit was erg geslaagd, iedereen was gekomen en na een paar glazen waren ze dronken en dansten vrolijk in het rond. Wij keken geamuseerd toe en deden uiteraard vrolijk mee! Op mijn allerlaatste avond dronken we met de managers en de vrijwilligers beschaafd een paar biertjes en lagen braaf om 12 uur in bed. Ik was blij dat ik klaar was met werken dus de allerlaatste dag heb ik.. Surprise surprise, uitgeslapen!! Daarna had ik de hangmat van de mahouts ingepikt en heb ik vanuit daar naar de olifanten gekeken, heerlijk. Het is erg leuk om de olifanten te observeren en te kijken naar de onderlinge relaties. Een jong speels olifantje wilde vriendjes worden met aum pan, de oudste, dit deed ze door kopjes te geven en tegen haar aan te staan. Dit was erg aandoenlijk en schattig. Een vrouwtje sloop naar een mannetje om te gaan flirten, ze gaan dan met elkaars slurf spelen. Het vrouwtje maakte hier handig gebruik van om zijn eten op te eten en dan weer weg te lopen. Het zijn slimme dieren! Na een maand zie je de verschillende karakters en ga je je echt hechten. Het voelde als mijn olifantjes en ik ga ze zeker missen. Ook de mensen ga ik missen, heb zoveel lol gehad daar!

Kortom het was een mooie maand, een geweldige ervaring. Inmiddels zit ik een tegenovergestelde situatie. Ik zit nu in een hippiestad te chillen in het noorden van thailand!