Beste lezers

In Pang Rahn, vroegen we ons af hoe we dag gingen doorbrengen alvorens onze scooter ging klaar zijn. Toen kregen we het verlossend telefoontje al om 9.30 uur dat hij klaar was. Nee nee ik heb niet opgenomen, ik heb de gsm in een of andere Vietnamees zijn handen geduwd die een paar woorden Engels sprak, en hij heeft ons dan gezegd dat het gefixt was. Joepi veeeeeel vroeger dan verwacht. dus wij zijn onmiddellijk vertrokken naar Mui Né.

Daar aangekomen wisten we niet of we nu blij moesten zijn of niet. Een dorp vol toeristen, maar dan ook vol toeristen, nee niet de Vietnamezen, maar er waren ontzettend veel westerlingen en voornamelijk veel Russen. Er zijn zelfs veel Russische eigenaars met Russische opschriften aan de restaurants, winkeltjes en massagesallons. Begrijp ons niet verkeerd, maar dit is niet waar we naar op zoek waren.

Bij het inchecken hadden we dan ook nog eens het gevoel dat we in een hotel in Spanje zaten aan de Costa Del Sol of zo. Om 17.00 uur een pillow fight aan het zwembad, om 19.30 uur een pingpong spelletje en om 22.00 uur ne ladiesnight. Ja wadde…

Maaaaar ons verblijfje was natuurlijk weer goed uitgezocht, kamer met zicht op…. de kitesurfers. Mui Né hills. Na onze installatie zijn we naar de bar gegaan en hebben we nog eens een gin-tonicske kunnen drinken. Om 17.00 uur was het 'HAPPY HOUR', daar hebben we natuurlijk van geprofiteerd. Moe en voldaan zijn we even een powernapje gaan doen, en dan nog even mee genoten van het feestje dat aan de gang was. Tot ze Abba draaiden, dan zei Paul, nu wil ik gaan slapen. We moesten trouwens vroeg opstaan, want ik had Paul zover gekregen dat we toch nen tour gingen doen en we moesten om 04.00 uur vertrekken.

Den tour bestond uit een zonsopgang vanuit de WITTE duinen met zicht op zee. Allemaal goe en wel maar we moesten terug aan ons busje zijn, een paar minuten voor de zon echt tevoorschijn kwam. Op de kop toe reden er allemaal squads die veel lawaai en stank met zich meebrachten. Dus rust was daar niet echt. Dan bracht hij ons naar de RODE duinen. Waar je dan met een soort van plastieken surfplank de duinen kon afglijden. Maar op zich was het wel zeer mooi hoor. Vooral dat je dan het verschil zag tussen het witte en rode zand. Daarna heb ik alleen een fairystream wandeling gemaakt want Paul had geen zin. Dit was een leuke wandeling met de blote voetjes door een soort van stroompje dat liep door een mini Cannyoning. Super leuk om te doen. Voor we terug naar ons verblijfje reden zijn we ook nog even gestopt aan het vissersplaatsje, waar er al van 's morgens vroeg vis werd verhandeld. Die zijn we dan ook 's avonds gaan eten. Mmmm… voor 25 euro was het weeral binnen.

Na het ontbijt zijn we begonnen aan de planning voor Con Dao. Dat er geen vluchten meer waren, wisten we al, maar hoe gingen we dan wel? Dank zij Eric (trouwens de uitbater van het hotel hier is een Belg die ons goed heeft geholpen) zijn we er dan toch uitgeraakt. We hebben dus vanaf nu wel een planning maar daarvoor niet minder spannend. Maar dit lezen jullie later dan nog wel.

Toeristische groetjes

De travelgoeroes