Hoi fellows

Het is zover... we gaan vertrekken. Na ons zoveelste PHO ontbijt, kijken we hoe we onze rugzak gaan mee nemen. Niet zoals we gedacht hadden maar het is ons dan toch gelukt. Gewoon op onze rug en niet er tussen of achterop. Eerst nog gaan tanken en hopla.... weg zijn wij.

We hebben nog een oude smarthphone bij waar we ook de weg hadden opgezet naar Cu Chi . Dit was een speciale motor weg gps via google maps, welke er bij de mijne niet opstond. (Ik had enkel een gps voor auto's). Maar die werkte dus niet off line en we waren al een beetje verkeerd gereden, Paul reed voorop om de stad uit te rijden. Dus heb ik daarna het voortouw genomen en oh... ik ben zo trots om mezelf want we zijn er geraakt zonder verkeerd te rijden. Enkel ons poep deed wel pijn en werd een beetje stijf.

En dit was nog maar de eerste rit???

Maar we zagen de kamer, hoorden de rust of beter gezegd, we hoorde geen drukte meer en de pijn was al snel verdwenen.

Na een stoffige weg van 60km te hebben gereden, hebben we gedoucht en even gerust. En dan nog even iets gaan eten. Vraag me nu niet wat het was... het was in ieder geval iets met noodles en heeeeel lekker.

De volgende ochtend staan we om 7 uur op om naar de Cu Chi tunnels te gaan. Dit zijn de ondergrondse gangen tijdens de Vietnam oorlog. Ja wadde wat zijn die smal, maar ja de Vietnamezen zijn dan ook niet groot. Ikke erin? Wa denkt ge? En Paul... die moest constant op de foto met andere spleetogen. Want zo ne grote man zien ze nooit. Ha ha wij zijn net BV's. Ze vragen nog juist geen handtekening.

Voldaan van onze uitstap bespreken we nu waar we morgen naartoe gaan. Maar daar zullen jullie nog even op moeten wachten...

Write you soon...

De travelgoeroes