Terwijl we de bus nemen naar Otavalo in Quito, spelen Duitsland en Argentinië de WK-finale. Wanneer we aankomen zoeken we zonder inchecken allereerst een cafétje waar we op een minischermpje nog het laatste half uur van de finale bekijken, Duitsland kampioen! Dat was 's avonds ook duidelijk te merken aan de herrieschoppende en luidruchtige dronken Duitsers in het restaurant Buenavista.

We kruipen vroeg in ons bedje om de volgende ochtend op de Otavalo-markt, de grootste en bekendste markt van Zuid-Amerika, rond te slenteren. Het moet gezegd, de markt was redelijk teleurstellend. Misschien ook omdat we er niet op een zaterdag waren en er dus geen dierenmarkt te zien was, maar toch, zo'n grote markt was het nu ook weer niet. Toch kunnen we niet weerstaan aan het kopen van een aantal spullen: een zalig warme en zachte poncho voor mij, een broek en T-shirt voor Tim en een typische hangstoel. Lang getwijfeld over deze laatste aankoop, want nogal lomp om mee te pakken en verplicht om deze met de post te verzenden naar huis (want het houten stuk waaraan de touwen hangen moet telkens aangegeven worden bij de douane). We zijn al snel rond op de markt en gaan dan maar wat bloggen in onze hostel.

De volgende ochtend gaan we lekker ontbijten in een lokaal bakkerijtje en spelen spelletjes met drie schattige Ecuadoriaanse meisjes die ons vele knuffels geven, oooooooooh! Komen die moedergevoelens dan toch al naar boven? ;)
We pakken onze spullen in en nemen de bus naar Quito voor amper 2 $ (in Ecuador betalen ze met Amerikaanse Dollars).

Eens aangekomen in Quito begint ons verhaal over de Galapagos-eilanden --> zie volgende blog!

Na onze belevenissen op de eilanden, landen we terug in Quito, waar we nog twee dagen spenderen vooraleer onze geplande vlucht naar Cuba vertrekt. Na een uitgebreid en lekker ontbijt in het luxueuze Mercure hotel, nemen we de taxi naar het backpackersverblijf Minka. Een wereld van verschil! Aangezien we ons in Ecuador bevinden zou het nogal gek zijn om geen tripje naar de evenaar te maken, dus nemen we de bus naar de Mitad del Mundo (helft van de wereld). Daar wandelen we in de hitte eerst naar het oude monument dat volgens de vroegere metingen (toen er nog geen GPS bestond) pal op de evenaar stond. Volgens recentere metingen ligt de evenaar echter zo'n 300m verder, op de plaats waar ze nu het museumpje Inti Nan ('pad van de zon' in Inca-taal) hebben opgericht. Hier worden we in kleine groepjes rondgegidst waarbij we allerlei informatie krijgen over de evenaar en ook zelf experimentjes mogen uitvoeren waarbij we de krachten van de evenaar zelf mogen ervaren. Zo balanceren we een ei op een spijker (en krijgen we hiervoor een diploma, juij!), zien we hoe water recht naar beneden loopt in een lavabo in plaats van in een draaikolkje, kunnen we het uur exact aflezen op de zonnewijzer (waar er 1 dag in het jaar geen schaduw op valt!), lopen we met onze ogen toe op de evenaar en voelen dat dit moeilijker is omdat de magnetische krachten je uit balans brengen,… Het wordt een heel interessante en leuke namiddag, zo op de evenaar!

Onze laatste dag in Ecuador nemen we weer deel aan een 'free walking tour', in de hoop dat deze interessanter is dan in Cali. De enthousiaste gids Ovidius bewijst dat al meteen door te starten op de lokale markt met een lekkere smoothie :) We krijgen heel wat info over de economie, geschiedenis en politiek van Ecuador terwijl we door het oude stadscentrum struinen met zijn vele koloniale gebouwen, kerken en levendig pleintjes met locals die vanop hun bankje de duiven voederen. Als lekker tussendoortje smullen we van Ecuadoriaanse snoepjes waarvan je een instant-suikerkick krijgt. We sluiten af met een museum en panoramisch uitzicht over de stad en bij het terugwandelen naar onze hostel staan we even stil bij een koppeltje dat passioneel staat te tangodansen voor het stadstheater, iets wat we niet zagen in Buenos Aires (ongelooflijk, toch?), maar nu dus wel in Quito, een stad vol verrassingen!