Over vandaag valt niet zoveel te vertellen. Na de vermoeiende dagen hiervoor, en onze verstoorde nachtrust, slapen we erg uit. We willen volgende week in Bangkok onze visa voor China aanvragen, en gaan er vandaag voor zorgen dat we alle documenten daarvoor paraat hebben.
Zodra we in beeld hebben wat er vandaag geprint en gekopieerd moet worden, gaan we ontbijten in een restaurant in onze straat, waar ze ook Wifi hebben. Een blog die al een tijdje klaar was, kunnen we nu eindelijk versturen.
Een internet café iets verderop kan wel printen, maar heeft geen Wifi, zodat ik ze de bestanden niet kan mailen. Het restaurant ertegenover biedt uitkomst, zodat deze klus snel geklaard is.
Voor het kopieëren moeten we iets doorlopen. We komen nu in een internetcafé met een scanner en een printer. Ook deze klus is nu geklaard. We staan in de drukke hoofdstraat van Siem Reap. Alles is hier ingericht voor de hordes toeristen die de prachtige tempels rond Angkor Wat komen bezoeken. Vandaag komen wij daar nog niet aan toe. In een goed gesorteerde, maar dure supermarkt kopen we vers fruit en drinken. Op de terugweg naar ons guesthouse komen we langs een tweetal aquaria die op straat staan met bankjes ernaast. Hier kun je voor twee dollar je voeten laten opeten door kleine visjes. Dat schijnt gezond te zijn. De meeste klanten halen overigens hun voeten uit de bakken voordat er bloed vloeit. Dat schijnt nog gezonder te zijn.
Uit een automaat trekken we een stapeltje dollarbiljetten. De mooiste exemplaren bewaren we voor Myanmar, want in dat blijkbaar perfecte land houden ze niet van vlekjes en vouwtjes in het geld.
De rest van de dag besteden we aan eten en drinken, wat hier zeer betaalbaar is.
Vlak voor sluitingstijd boeken we een dagtocht voor morgen langs de belangrijkste tempels. Dat is op advies van mijn broer Paul, omdat je zo in een dag al een goed overzicht krijgt van alles wat er hier te zien is.
Theo