Vanmorgen zes uur strak vertrokken uit Bira, het regende. Geen ontbijt, dat werd pas vanaf 7 uur geserveerd. Eerst een paar kilometer stijgen door een heel stil dorp. Als ik boven ben komt al gauw de gang erin, na een uurtje wordt het droog. Op zoek naar warung om te ontbijten. Genoeg te vinden maar ik wil niet tussen allerlei nieuwsgierige oudemannetjes. Dan nog maar even doorfietsen. Tegen acht uur is ontbijttijd hier echt voorbij. Rustige warung met heerlijk eten. Ik eet me niet helemaal vol, anders zit het me in de weg. Als ik opstap zit ik snel weer in mn ritme. Tien km fietsen halve liter drinken. Ik fiets dus 1 liter op 20 km ongeveer. Links van me regelmatig de zee, vissersdorpjes, huizen op palen. Er ligt ook veel wier te drogen. Rond half 12 de moskee, kinderen komen alweer uit school. Links van de weg wordt er aan zee verse kokosnoot geserveerd. Rietje voor sap en lepel voor vruchtvlees. Tegen één uur heb ik er honder kilometer opzitten. In deze plaats is soort van hotel. Tot Makassar ws niet meer. Nog eens honderd is me te gek. Na een kop soep en enige beetje uitwasemen, naar mn kamer, beetje wassen, kleren uitspoelen en uurtje slapen. Ja, ik kom de dag wel door. Sprak gisteren het duitse echtpaar nog met wie ik de busreis gemaakt heb. Zij waren na lang afdingen een redelijke prijs overeen gekomen met chauffeur van minibusje. (Het stuk dat ik ben gaan fietsen) blijkbaar was chauffeur uit zn humeur want hij was begonnen met een rondrit langs allerlei vrienden, stopte vaak om onduidelijke reden langs de weg en toen ze daar een opmerking over maakten begon hij heel wild te rijden. Ze waren uiteindelijk maar een half uur eerder in Bira dan ik. Blij dat ik fiets dus, daar denk ik dan maar aan als ik weer puffend de hellingkjes over ploeter kletsnat van het zweet.