Zondag 4 januari, door Jeroen

Vroeg uit de veren vandaag, er moet een bus gehaald worden. Als we aankomen in Carmelo en we een pittig wandelingetje gemaakt hebben naar de haven, blijkt de boot naar Tigre, aan de andere kant van de Rio del Plata, vol te zitten. Reserveren was best mogelijk geweest, dit in tegenstelling tot de informatie die ons hostel ons gaf. We wachten een uurtje of vijf op een bus naar het volgende plaatsje, voor een andere boot. In de tussentijd komen we er achter dat de memory sticks die we op de straat in Sao Paulo gekocht hebben hoogstwaarschijnlijk namaak en totaal onbetrouwbaar zijn. Jammer.

De boottocht vanuit Palmires naar Tigre, een buitenwijk van Buenos Aires is glorieus. In het begin denken we nog erg veel aan Duitse riviermondingen en de Friese meren, maar als onze veredelde houten rondvaartboot de delta ingaat is het smullen. Veel kleine eilandjes, nauwe kanaaltjes, bomen. struiken, vogels. Heel tof. Het laatste anderhalf uur varen we door een soort waterspeeltuin met allerlei bootjes en huisjes met steigers. Af en toe liggen er delen van gestrande schepen in de wal. We settelen na enige rondspeuringen in een erg mooi hostel.

Maandag 5 januari

Na een goed ontbijt en een prettig gesprek met de eigenaar van het hostel, een architect die het hele pand gerestaureerd heeft, vertekken we met de trein naar het centrum van Buenos Aires (BA). De stad voelt erg vriendelijk aan en we belanden al snel in een leuk, heel goedkoop hotel. Hoogtepunt van de dag is bellen naar huis, want mijn vader is vandaag zestig geworden! We lopen in de avond wat door ons wijkje (San Telmo) en verbazen ons over het Parijs gevoel wat we er bij hebben. Hebben we daarvoor zo ver gereist? We laten ons door een Bassie die al jaren aan de drank is een restaurant naar binnen lokken en zijn om acht uur de enige gasten. Men eet hier laat. Bassie blijft voor de deur staan met zijn enorme buik en doorleefd gezicht. Hij spreekt iedereen aan en drukt mensen met een abrupt gebaar flyers in de handen. Misschien was hij toch gelukkiger met Adriaan?

Dinsdag 6 januari

We slapen uit en leggen contact met Tess, onze Nieuw Zeelandse vriendin uit Puerto Iguazu en we spreken in de avond af om te gaan barbequeen bij de mensen bij wie ze logeert. We lopen overdag door de stad en door onze wijk. Best een fijne stad, BA. We drinken koffie met croissantjes in confiteria ideal. Een eens grandioze, maar nu wat vervallen tent, met roodmarmeren pilaren. mooie lambrizeringen en schitterende ornamenten. De verf bladdert wat af, de stoelen storten bijna in en er zitten een flink aantal brandplekken in het plafond, maar dat mag de pret niet drukken. Later lezen we dat dit een van de tango hotspots is in Buenos Aires.

De assado (barbeque) bij Jose en Carla is erg gezellig en we nemen afscheid van Tess, die weer kiwi·s mag gaan verschepen in Nieuw Zeeland. Als we om 1 uur s·nachts de bus terug nemen voelt het heel veilig. Er zijn nog veel mensen op straat.

Woensdag 7 januari

We slapen uit en hebben een erg rustige dag. Een excursie naar een andere wijk loopt uit op avondeten in de MC Donalds. Heel Argentijns.

Donderdag 8 januari

Vroeg opstaan lukt niet zo in BA, dus we slapen nog eens uit. Veel lezen, korte wandelingtjes en een bezoek aan het internetcafe staan vandaag op het program. Het wordt hoog tijd om DVD·s te branden van onze foto·s. Tijdens de eerste sessie brand ik de foto·s van de kleine camera en werkt Marleen aan de site. Tijdens de tweede sessie heb ik net twee DVD·s gebrand van de grote camera, als ik de camera in de tas doe en bij Marleen neerzet. Een dik halfuur later is de tas verdwenen en zijn Marleen en ik in alle staten. Dit is niet leuk. Het internet cafe bestond uit vele aparte bureautjes die doormiddel van schotten van elkaar gescheiden waren. Blijkbaar was het schot aan het voeteneind van het bureau niet helemaal dicht. Daar is waarschijnlijk iemand onderdoor gekropen (van 3 meter ver!) die de tas heeft weggenomen. We zaten een meter voor de cassiere, dus er was veel toezicht op die plek, maar uiteraard heeft niemand iets gezien. Dat was even flink balen: Een flinke lading digitale apparatuur, waaronder onze nieuwe SLR camera, het dagboekje van Marleen en de tas die we als souvenir in Zambia hadden gekocht zijn onder andere weg. Het duurt even voordat we over de schok zijn en de strategie voor de volgende dag hebben bepaald. We slapen er gelukkig niet minder om. Als iemand onze spullen had willen jatten, was het wel een uitgelezen moment. Maandenlang lukte het niet een backup van de camera´s te maken ivm virussen en verkeerde memory sticks. Nu is het eindelijk gelukt en een half uur later was de camera weg. Geen enkele foto mist!

Vrijdag 9 januari

Na het ontbijt gaan we op weg naar de politie. We lopen naar het centrum voor de Policia turistica, die ons vriendelijk te woord staat en ons doorverwijst naar een politiebureau bij ons in de buurt. We sjouwen weer terug en bij dit politiebureau worden we direct doorverwezen naar het bureau waar we vandaan kwamen. Dat kan niet helemaal de bedoeling zijn, dus na enig gesteggel wachten we twee uur op een tolk. De tolk is uiterst onvriendelijk en zit ongeinteresseerd en onderuitgezakt in zijn stoel. Het gaat hem allemaal veel te traag. We blijven vriendelijk lachen en proberen ons niet te ergeren aan de hier geldende macho cultuur, waarbij het woord altijd tot mij gericht wordt, ook al stelt Marleen een vraag. Maargoed, het kon allemaal erger en vol trots verlaten we het politiebureau met onze verse aangifte op zak.

Vanavond gaan we los! Met Jose en Carla gaan we naar een club, waar een band jazz ska from Jamaica ten gehore zal gaan brengen. Zin in!