Net aangekomen op Nuku Hiva, één van de Marquesas eilanden. Het grootste, ruim 9000 inwoners, een bank (met 2 ATM’s), een postkantoor, een bakker, een apotheek, een medische post en enkele winkels en pensions.
De Marquesas is een eilanden groep die uitsluitend uit vulkanisch gesteente bestaan. Zeer grillige rotsen, veel natuur. In de 19e eeuw woonden hier zo’n 100.000 mensen, maar nadat wij westerlingen hier voet aan wal gezet en daarmee ook allerlei ziektes overgedragen hebben, die hier onbekend waren, is het aantal inwoners in de 20e eeuw teruggelopen tot zo’n 2000. Tegenwoordig wonen er weer ruim 20.000 bewoners op deze afgelegen en nog zeer natuurlijke eilanden.
Wij gaan er in de komende weken vijf van beleven.
Wij zitten nu in een motel-achtig gebouw met 8 kamers, op de bovenverdieping met een prachtig uitzicht over de baai met haven. Er hoort een (goed) restaurant bij op 30 meter afstand en daar is ook internet.
Aangekomen op Nuku Hiva blijkt dat het vliegveld aan de noordkant van het eiland zit en dat beide dorpjes op de zuidkant zitten, ruim 80 km verderop via een zeer mooie weg, met fraaie uitzichten, maar ook zeer slingerig en bij regen glad. Een taxi ritje (per 4x4) kost ong. 70 euro p.p.
Gelukkig wisten we dit en hadden we 4x4 gehuurd om onszelf te kunnen verplaatsten de komen 5 dagen. Is niet heel veel duurder dan de taxi en daarmee kunnen we gelijk in eigen tempo de rest van het eiland bekijken.
Er is maar een verharde weg (van het vliegveld naar dorpjes), maar de 4x4 moet de onverharde wegen ook wel kunnen nemen, lijkt ons.
Een Toyota High Ace, heeft al 51.000 km gelopen, dat is best veel voor een eiland met zo weinig wegen.
Net aangekomen begint het heftig te regenen, dit terwijl hier het droge seizoen juist in hun zomer valt (nu dus), net andersom als de overige eilanden groepen in Frans Polynesie.
Nog een merkwaardigheid, de klok loopt hier een half uur voor op Tahiti. Vanwege de oostelijker ligging van de eilanden. Dus we zijn weer een half uur dichter bij Nederland gekomen ;-)