Moorea:
Zustereiland van Tahiti.
Is Tahiti het politiek en economisch centrum van Frans Polynesie, Moorea op nog geen 30 km afstand is haar kleinere “natuur” zuster.
Tahiti met een zeer drukke hoofdstad Papeete (ruim 20.00 inwoners) heeft een rondweg van ruim 120 km en op klein-tahiti (een schiereiland in het zuiden) nog eens zo’n 40 km omtrek. De hoogste berg is hier ruim 2200 meter.

Moorea (totaal minder dan 16.000 inwoners) heeft slecht één ringweg van ruim 62 km die buitenom het eiland loopt. De hoogste berg hier is 1207 meter. Verdere verbindingen zijn onverharde wegen, alleen toegankelijk voor een 4x4 terreinauto of te paard of voet. Maar in de regentijd (en dat is de zomer hier nu) zijn het vooral modderpaden..

Gisteren een scootertje gehuurd (50 CC, dus brommertje eigenlijk), waarmee je alle mooie plekken van het eiland kunt bezoeken. Als je wilt ben je in 2 uur rond, maar als je er zoals wij, een hele dag voor uittrekt dan kan je vrijwel alle hoogtepunten bekijken.

Wij dus eerst naar het zuiden, waar in het binnenland enkele grote watervallen liggen. En aangezien we vrij veel regen gehad hebben de laatste dagen leek ons dit zeker de moeite waard. De weg was te voet redelijk begaanbaar, maar na ongeveer een kilometer moesten we door een aantal beekjes waden om uiteindelijk aan de voet van een zeer hoge, door veel begroeiing aan het zicht onttrokken waterval te komen. Eigenlijk was het overzicht van een grotere afstand beter dan als je er vlak onder stond. Wel een zeer fraaie wandeling van ruim een 1,5 uur.

We hadden ons brommertje gestald bij een cafeetje aan het water, waar we ook de helmen konden achterlaten, zodat we die tenminste niet mee hoefden te slepen. Na afloop van de wandeling bleken ze ook nog een prima cheeseburger te kunnen leveren. Dus met uitzicht op Tahiti en het prachtig blauwe water hebben we daar gegeten.

Daarna op zoek naar Pin-automaten (of ATM zoals ze hier heten). In het “Petit Village” is wel een ATM, maar eerst wilde die onze bankpas niet accepteren en een dag later bleek deze “en panne”, defect dus en dat kon nog wel even duren. We krijgen nu te horen dat er binnenkort iemand uit Parijs komt (volgende week waarschijnlijk) die dit kan komen oplossen. De enige drie overige ATM’s staan op 25 en 35 km afstand en dat is zonder vervoer wel lastig. Gelukkig accepteren veel winkels en restaurants wel creditcards, dus we redden ons nog wel even, maar ons onderkomen moest contant betaald en aangezien we hier 24 dagen geboekt hebben is dat best een groot bedrag, wat je niet in één keer uit een pin-automaat kan halen hier. Dus wij op het brommertje langs alle beschikbare ATM’s. We hadden uiteindelijk 3 bankpassen en evenzovele ATM’s nodig om het bedrag bijeen te sprokkelen.

Na deze missie hebben we nog het Belvedere bezocht, een zeer fraai uitzichtpunt van waaruit je de beide diepe baaien aan de noordkant van het eiland, de Cook’s Bay (waar kapitein Cook niet aangeland is) en de Opunohu baai (waar hij wel aangeland is rond 1770). Zie de foto.