Niels en ik hebben na de Galapagos een tour van vijf dagen in de amazone jungle gedaan. Met een leuke groep van acht personen logeerden we in een lodge midden in het amazonegebied. Vanuit Quito was het acht uur met de bus, daarna nog drie uur met een kano de rivier af. De lodge is mooi gelegen aan de rivier, omringd door ondoordringbaar regenwoud, waaruit een kakafonie van geluiden klonk. Vanuit de lodge maakten we samen met de gids kanotochtjes over de rivier op zoek naar dieren. We hebben een anaconda, roze rivier dolfijnen, apen en een hele langzame luiaard met baby gezien en tijdens de nachtwandeling tarantulas met vieze harige poten en vele andere gigantische nachtmerrieachtige insecten. Tijdens de nachtelijke kanotochten hebben we ook kaaimannen gespot. Verder hebben we gezwommen en in hetzelfde water later op piranhas gevist en gevangen! Een keer mochten we zelf kanoen. Niels en ik hadden gelukkig een plastic kayak, maar de rest van de groep zat in een houten kano waar een gat in bleek te zitten van wel een duim dik. Een jongen moest anderhalf uur water uit de kano hozen terwijl de rest als een gek roeide om snel naar de lodge te gaan. Ik moet eerlijk zeggen dat we toen wel wat leedvermaak voelden.

In een inheems dorpje hebben we gespeeld met het dorpsaapje Nacho, het meest ondeugende wezen dat ik ooit heb ontmoet (ja, veel stouter dan mijn broertjes waren). Nacho is een zanderige ragebol die met zijn staart aan me hing, met zijn vingers onder mijn shirtje zat te grijpen (op plekken waar een man een klap in zijn gezicht zou hebben gekregen), zijn tandjes aan mijn elleboog zat te slijpen en ook nog eens aan mijn haar trok. Maar toch was hij aanbiddelijk en hebben we lang met hem gespeeld, hoewel hij bij Niels wel rustig op zijn schouders kon zitten terwijl hij zijn haar zat te vlooien.

In een ander dorpje zijn we op bezoek gegaan bij een Sjamaan, die ons vertelde over zijn beroep. Daarna heeft hij mij schoongebeden met een bos bladeren om me heen slaand en gebeden prevelend om de duivel in mij te verbannen. Ik probeerde me heel serieus te concentreren maar voelde helaas niets. Misschien was het niet nodig...De Sjamaan had een klein doodskopaapje, dus was het weer speeltijd. Dit aapje had gelukkig wat meer manieren dan Nacho. De volgende dag hoorden we dat een groep Duitsers een hallucinerend drankje van de Sjamaan had uitgeprobeerd, waarna ze de hele nacht ziek en brakend, kaaimannen en tarantulas op zich af zagen komen. Waren wij even blij dat wij niks te drinken aangeboden hebben gekregen van de Sjamaan!