Mexico City, 27 december 2010. Vier agenten/agentjes staan om de achterbak van de glimmende kleurrijke politieauto. Zwaailichten aan, die staan meestal altijd aan. Valt op. De heren koken op een gaststelletje en eten wat uit zakjes, ze hebben het erg naar hun zin. Wij zitten in een busje en komen net terug van de piramides. Fabian vond het prachtig. Ik was vooral bezig mijn energie zo te verdelen dat ik zonder naar adem te snakken en te hard kloppend hart de top...

Mexico City, 22 december 2010. Het zijn twee zussen van in de vijftig die cafetaria Julia runnen. Het ligt schuin tegenover het hotel. Een spelonk van een meter of drie breed en tien diep. Met vijf setjes van rond tafeltje met stoelen. Die setjes zie je hier wel vaker. De jaren zeventig zijn erg aanwezig in deze stad. Zelfs de moderne kunstmusea zijn beeldschoon en uit die tijd. Een ervan is van een betonnen grindtegellelijkheid met vreemde effecten door aflopen...

Mexico City, 20 december 2010. Mexico City is, tja, overweldigend. In het donker naar hotel. Hotel Cathedral. Het plein voor de grootste kerk van Zuid Amerika bizar verlicht. De gevels van de omliggende gebouwen dragen grote onwaarschijnlijk kitscherige afbeeldingen, met uiteraard ook knipperende lampjes. Huilende Maria's, zingende kerstmannen, schapen, je kunt het zo gek niet verzinnen. Het plein zelf stampvol met mensen die potloden van een groot formaat drage...

Santiago, 17 december 2010. Een stroom aan sms en emails gekregen. Vijftig is iets dat raakt. Dat blijkt. Mooi dat we hier zijn, en niet daar. De bus staat stil, het is iets over twaalf en er lopen mannen met honden rond de bus, het licht gaat aan, er komen mannen binnen met zaklampen, ze schijnen door gaten en struinen rond. Fabian slaapt gewoon door. Uur later, we moeten de bus uit. Op sokken loop ik in een rijtje naar de loketten. TL licht. grote hal. Auto's ...

Mendoza, 15 december 2010 Sinds een paar dagen zitten we in een woestijn. Een woestijn met heel veel bomen. Die bomen leven door een ingenieus systeem dat eruit ziet als een open riool. Maar er stroomt gewoon water uit de Andes door. Mendoza is een stad met brede lanen, en een verademing vergeleken met Cordoba. We lopen er heel wat af en hebben de gebruikelijke tours naar de toppen van de Andes (geen sneeuw dit jaar, grooooot water te kort op komst hier, arme bo...