Na een aangename vlucht met Cathay Pacific komen we 's morgens aan in de Metropool Bangkok. De luchthaven komt ons nog zeer bekend voor aangezien we hier ook een tussenstop gemaakt hebben toen we vorig jaar naar Australië gereisd zijn. Het vervoer naar onze hostel in Sukhumvit was een makkie via de trein en de skyrail en zonder kleerscheuren hebben we het dan ook goed gevonden. We zijn gevestigd buiten het "echte" stadsgedeelte, dus een juiste impressie van de stad hebben we nog niet. Na de bezetting van onze kamer en het inlichten van het thuisfront dat alles goed verlopen was, zijn we op zoek gegaan naar een Belgische bar, die we helaas niet gevonden hebben :o) (de straten zijn dan toch niet zo makkelijk) en zo zijn we dan terechtgekomen in een Ierse pub, wat al even goed is. Aha, juist op tijd voor het happy hour en rond 18u werd het happy hour aangevuld met een gratis pizza! We konden de verjaardag van Nico toch niet ongemerkt laten voorbijgaan… ik had al te lang moeten aanhoren dat ik al 29 was en hij nog niet! Na de happy hours zijn we opnieuw afgezakt naar de jeugdherberg en was ik toch een beetje onder de indruk van de grootte van de stad - ik had geen idee waar we waren - maar altijd gidst Nico ons juist terug, sjiek!

De volgende dagen gaan we uitvoerig Bangkok verkennen en wat er daarna zal gebeuren is nog een beetje een raadsel. Het was normaal gezien de bedoeling om het noorden van Thailand te verkennen, maar door de monsoon (met al die overstromingen) is dit quasi onmogelijk en moeten we dus een ander plan bedenken. De komende dagen zullen we hier eens werk van maken!

Na een zelfgemaakt ontbijt was het hoog tijd om het commerciële hart van Bangkok te gaan opzoeken: de buurt van Khao San road. Volgens onze bijbel zijn de toeristische plaatsen binnen handbereik, maar niets was minder waar. We hebben per skytrain, metro, boot en te voet er 2,5 uur over gedaan. Mmm, toch niet zo dichtbij. Het was een heel avontuur om er te geraken, maar niets wat wij niet kunnen. Het werd ons wel heel snel duidelijk dat we in de toeristenbuurt terechtgekomen waren. Overal tuk tuks, eetkraampjes en toeristen uiteraard. Het meeste dat we tot nu toe bij elkaar gezien hebben! Onze missie was op zoek gaan naar accommodatie voor in de kerstvakantie als Gianni komt. Check, we hebben iets cool gevonden met een zwembad op het dak te midden van Khao San Road (@ Gianni: ik denk dat dit wel ok is). Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de verschillende kraampjes met ontelbare schoenen en kleren (@ alle ladies: echt iets voor jullie!). Ik werd bijna gek ;o) Het valt ons enorm hard op dat het verkeer toch wel anders is dan in de voorbije 2 landen; geen getoeter meer en geen dieren die tussen het verkeer lopen. Ik ga het nog missen. Nog iets waar Thailand voor bekend staat: sekstoerisme. Dat is ons ook al opgevallen; al die blanke mannen met een Thaise griet aan hun arm, ook al die oudere mannen met hun Thaise vrouwen en kleine halfbloedjes. Mja, dat is dan ook Thailand eh. We hebben de hele middag doorgebracht op verschillende terrasjes en super lekker gegeten voor een prikje. Maar hoe gingen we nu terug aan de hostel geraken… mmm, we hadden geen zin om er opnieuw 2,5 uur over te doen. Er moest toch een makkelijkere manier zijn. We hebben dan voor de optie tuk tuk gekozen, die ons dan zou afzetten aan de skyrail en die zou ons vlak voor de deur brengen. Een tuk tuk hier is dus helemaal NIET hetzelfde als een riksja in India; wat rijden die mannen snel! Ik denk dat die op een bepaald moment wel aan de 100km/u zat en dan die motor maar lawaai maken. Op nog geen kwartiertje waren we al aan de skyrail, haren helemaal in de knoop van de snelheid :o) We hebben de avond gezellig afgesloten op de rooftop van onze hostel met een pintje voor Nico en een heerlijke frapuccino voor mij. We leren Bangkok te appreciëren!

Ondertussen staat het nieuwe plan vast: we hebben een vlucht naar Hanoi - Vietnam geboekt. Volgende vrijdag gaan we de lucht in met Air Asia en dus eerst Vietnam verkennen om dan vervolgens Cambodja en Laos te doen en in december komen we dan terug naar Thailand als de monsoon hopelijk gaan liggen is.

Halleluja, vandaag zijn we naar één van de grootste markten ter wereld geweest: Chachutak weekend market. Hier hebben ze gewoonweg alles van kleding tot woonaccessoires, van schoenen tot spullen voor je huisdieren. Door hier rond te lopen, kweek je ook gewoon behoeften die je eigenlijk niet had. We zijn zo vroeg mogelijk vertrokken om de hitte en het volk voor te zijn, maar het tweede was te moeilijk te ontwijken. Dit is zeker niet een markt specifiek voor toeristen, neen, dit is de plek waar de Thai komen om al hun benodigdheden te kopen. Het is een kluwen van steegjes onder grote tenten en elk kwadrant heeft nummers en subnummers. Vaak had ik het gevoel "hier zijn we al eens gepasseerd" ;o) Tegen de middag aan, hadden we al enkele koopjes gedaan en was het hoog tijd om één van de vele eetstandjes uit te kiezen om na te denken over welke behoeftes we ondertussen nog gecreëerd hadden. Mmm, het eten is hier geweldig. Het doet deugd om na India en Nepal gewoon te kunnen eten waar je zin in hebt zonder dat er bepaalde consequenties zijn. Na de lunch zijn we helemaal "mental" gegaan en hebben we serieus wat bij elkaar gekocht. Ons huis gaat een hele make-over krijgen en onherkenbaar zijn. De komende dagen zullen we maar eens bij de post langsgaan om alles naar huis te sturen. Enkel jammer dat dit zo kostelijk is, anders zou ik nog meer durven kopen. Na de spulletjes te hebben gedropt in de hostel, zijn we een Belgisch café gaan opzoeken: HOBS - House of Beers. En ja hoor, Leffe, Duvel, Hoegaarden etc allemaal te verkrijgen. Een donkere Leffe en een Tequila Sunrise met een grote kom frietjes met mayonaise. Het kon gewoon niet Vlaamser zijn. Morgen gaan we ons bezig houden met het regelen van de visum voor Vietnam - waar we een smak geld gaan moeten voor betalen om die op tijd te krijgen. En dan in de namiddag inchecken in ons nieuw hotel met zwembad op Khao San Road. En ik ben van plan om daar een hele middag gebruik van te maken; regen of geen regen!

Eerste opdracht van de dag: ons Vietnamees visum regelen. Aangekomen bij de ambassade bleek dat we de enige klanten zijn, dat wordt een makkie dus. Ze hebben ter plekke foto's van ons genomen en dan gewoon een formuliertje invullen en de volgende dag klaar is kees (zoiets kost dan €115 voor ons tweeën - dat noemen we dan een goed verdiende boterham). Hierna was het hoog tijd om alle souvenirs en aankopen naar huis te sturen. Hiervoor hadden we een supergrote doos nodig die iets meer dan 6 kilo woog (en de vorige iets meer dan 3) dus we hebben al goed ons best gedaan. Nu hopen dat die leuke aankopen onze thuisstek halen zonder te breken… Bagage oppikken in onze hostel en op weg naar de nieuwe verblijfplaats: Rikka Inn op Khao San Road! We zitten midden in het leven, de actie, geweldig ;o) Tijdens de namiddag niet al te veel uitgespookt buiten een late lunch en zwemmen in het rooftop zwembad. Het was net niet aan het regenen op dat moment, zalig. Toen we opnieuw de buurt gingen verkennen, stond er een massa volk voor ons hotel. Blijkbaar waren er in de straat filmopnames aan de gang; cool! 3 acteurs in het bijzijn van een vette wagen - net "the fast & the furious". Voor we gingen eten, was het hoog tijd dat Nico zich eens onder handen ging laten nemen bij de kapper. Vooral die baard moest er nu maar eens af (dat steekt gelijk zot) en het hoofdhaar mocht ook wel opnieuw gemillimeterd worden. Snel een piepkleine kapperszaak binnen, waar ze hem de nodige aandacht hebben geschonken - meneer was bijna in dromenland - en weer "as good as new". Ik was ook weer tevreden met de baardloze man :o) We hadden wel ff bij de kapper gezeten zodat onze magen ondertussen wel aan het knorren waren; geen probleem want hier is echt wel eten genoeg! Mmm, kip met rode curry en rijst en uiteraard een tequila sunrise om dat door te spoelen. :o) 's Nachts werden we wakker door het hevige lawaai op de gang; zo te horen een Brit samen met 2 grieten. En hier staat nog zo in de hotelkamer "do not bring prostitutes to the hotel" :op

Na een stevig ontbijt was het eindelijk eens tijd om aan de sightseeing toer te beginnen. We zijn nu al ettelijke dagen in Bangkok en hebben nog geen tempel (= what) gezien. Missie van vandaag: What Pho - dit is de tempel met de immens liggende Boeddha. Na een klein ommetje en een boottochtje, meerden we aan in Chinatown (een beetje uit de richting waren we) om dan te voet onze what te zoeken. De straten van Chinatown waren omgetoverd tot een enorme markt, bloemenmarkt. We zagen het ene kunstwerk naast het andere; zo jammer dat we niets met bloemen kunnen doen op dit moment, want het zag er leuk uit om te kopen. Tijdens de wandeling hebben 2 Thai ons proberen een scam aan te smeren - die mannen zijn ongelooflijk zelle. Ze vragen waar je naartoe gaat, dan zeggen ze dat die zaken niet open zijn want het is een Boeddhistische feestdag en dat je dus best ergens anders naartoe gaat. Ze noemen dan die zaken op en zeggen dat de tuk tuk zeer goedkoop is en voor je het weet roepen ze een tuk tuk om je te helpen zodat je de plekken kan gaan bezichtigen. Neen mensen, dit zijn geen hulpvaardige Thai en de tempels die JIJ wil bezoeken zijn niet gesloten. We lachen gewoon eens en zetten onze koers verder. What Pho is een pracht van een tempel… de schoonheid en rijkdom zijn verbazend. De hoeveelheid goud dat gebruikt wordt is nog meer verbazingwekkend. We hadden het geluk dat het vandaag een mooi dag was; het zonnetje was volop van de partij. Tijdens het bezichtigen, viel ons ineens iets op. In een beeldengalerij was een bewaker vervelend aan het doen tegen een monnik. We gingen dit toch eens van naderbij bekijken, want de bewaker was redelijk handtastelijk en leek maar steeds foto's van de man zijn gezicht te willen nemen op agressieve wijze. Nadat Nico tussenbeide kwam, heeft de bewaker ons uitgelegd dat deze monnik blijkbaar een "fake" was en dat hij toeristen om geld vroeg om met hen op de foto te gaan. Hij wou een foto van diens gezicht zodat hij goed herkenbaar is voor andere bewakers van tempels. Ah zo… Ondertussen was het hoog tijd geworden om naar de Vietnamese ambassade te gaan om onze reispassen op te pikken. Terwijl Nico deze opdracht voor zijn rekening nam, begaf ik me naar het zwembad om zalig wat te plonsen in het zonnetje. 's Avonds was het shopping time; t-shirts en souvenirs gekocht die we dan binnen een paar weken opnieuw naar huis kunnen verschepen. Daarna (totaal uitgeput) hebben we ons neergevleid op een groot terras: large Chang en tequila sunrise ajb :o) We hebben de nightlife op Khao San eens afgezien en er valt veel te zien; veel waar onze mond van open valt…

Het ochtendgrijs stond ons niet aan en al snel begon het te regenen. Ontbijtje gaan eten in dezelfde pub van gisterenavond, waar nog duidelijk de sporen te zien waren van de nacht ervoor. 10.30 en sommige mensen hadden de weg nog steeds niet naar hun bed gevonden en sliepen half ter plekke. Na het ontbijt hebben we een poging ondernomen om vooruit te geraken, maar de regen is toch wel een iets te grote spelbreker. Tijdens ons ommetje werd al snel duidelijk dat de lokale mensen zich aan het wapenen zijn tegen de mogelijke overstroming. Sommigen leggen een hele hoop zandzakjes voor de deur, terwijl anderen een laag muurtje metsen voor hun winkel. Elk op hun manier proberen ze hun eigendom te beschermen. Dan hebben we ons maar teruggetrokken in het hotel en heb ik van de "vrije" tijd gebruik gemaakt om het één en ander op te zoeken over Vietnam (welke plekken we kunnen bezoeken, waar we kunnen crashen, hoe we gaan rondreizen etc). De hele tijd was het een stevig onweer en toen we geen donder meer hoorden, hebben we ons nog eens buiten gewaagd. Op straat gingen we op zoek naar een lekkere lunch aan één van de vele eetkraampjes: super lekker en super goedkoop. Nico heeft opnieuw Pad Thai gegeten en ik heb deze keer voor springrolls gekozen. (@ Gianni: ge gaat hier veel eten man!) Echt weer om de vingers af te likken. Het leek er even op dat het weer zou opklaren, maar neen joh - pech. Opnieuw begon het te regenen en wat doet een mens dan: op café gaan! Er is niets zo leuk als een namiddag cocktails drinken onder een parasolletje in de regen ;o) Als de avond valt, dan wordt iedereen hier opnieuw wakker en wordt er veel gegeten en gedronken en wat nog allemaal. Vanaf onze favoriete bar waren we de toeschouwers van een streng onderzoek: een koppel van een jaar of 50 werd ondervraagd en gefouilleerd door de politie; eerst waren ze nog aan het lachen en zeveren, maar na een paar minuten verscheen de paniek in hun ogen en werden ze geëscorteerd door de politieman. Onze gok is dat ze een bepaalde dosis bij zich hadden om te roken en daar kunnen ze hier niet echt om lachen…

Vandaag was het de allerlaatste dag in Bangkok; wat is de tijd toch snel gegaan! Er stonden nog 2 hoogtepunten op het programma: Wat Phra Kaew (dit is de belangrijkste Boeddhistische tempel van Thailand die zich op het domein bevindt van het Koninklijke paleis) en Wat Arun (een enorm boeddhistisch tempelcomplex). Om er te geraken, hebben we opnieuw gebruik gemaakt van de ferry express; we hebben al meer op de boot gezeten dan wat anders. Dit is de makkelijkste manier om van punt A naar B te reizen. Aangekomen bij Wat Phra Kaew, kreeg ik al snel naar mijn voeten dat mijn kledij niet zedig genoeg was. Nu had ik verdorie een lange legging aan met een ruime t-shirt (van Nico) en stond er toch wel op een bordje dat een legging dus ook niet ok is. Grappig dat de man van de infobalie riep "You should read the Lonely Planet". Daarvan kreeg ik dus de slappe lach :o) Uiteraard had ik die gelezen en daar stond in geen blote benen en blote schouders, maar niets over een legging dus. Maar, geen probleem, je kan immers gratis kledij huren aan de inkom. Ze zijn hier voorzien op toeristen die halfnaakt rondlopen. Na een kleine waarborgsom, kreeg ik een mooie sarong om rond mijn middel te binden en ik was zedig genoeg bevonden om het domein te betreden. Wat een pracht en praal… deze tempels zijn echt het mooiste wat we al gezien hebben. Al die versieringen, al dat goud… wauw. De militaire macht was ook van de partij en het leek wel of deze mannen de meest gefotografeerde "items" van de dag waren. Iedereen wilde er mee op de foto; terwijl ze de meest gekke bekken trokken. Zeer bizar. Aan de overkant van het water heb je dan Wat Arun, waar het "stikt" van de monniken. Hier kan je gezegend worden door een monnik na het geven van een donatie; bijzonder om te zien. Vandaag hebben we ook opgemerkt dat het water van de rivier reeds gestegen is en dat de aanmeerplaatsen al onder water staan. Er zijn nog meer zandzakjes opgedoken in het straatbeeld. We vrezen dat onze buurt wel eens serieus onder water zou kunnen lopen… de weersvoorspellingen voor vannacht zijn niet goed; veel regen. Hopelijk merken we er niets van wanneer we rond 4.00 een taxi nemen naar de luchthaven. Voorlopige afsluiter in Bangkok: lekkere street food, Thai massage, tequila sunrise en een pannenkoek met nutella :o)

In de kerstvakantie staan we hier weer in Bangkok, maar dan niet alleen! Dan krijgen we gezelschap van Gianni. Nonkel Nico en tante Caroline staan al te popelen!!!