15-12-2010

Na een helaas, onrustige nacht, de bar ging voor ons idee pas om 03.00 uur uit, om 07.30 uur opgestaan. Natuurlijk ook eigenlijk al weer wakker omdat er altijd vanalles gespookt wordt. Onze kamer zit onder een soort watertank en de was wordt daar ook te drogen opgehangen en dat moet natuurlijk vroeg gebeuren, dan kun je de rest van de dag rustig aan doen. Ik geloof niet dat we gaan wennen aan dat ritme, maar goed. Na een ontbijt, terug naar het hotel waar we worden opgehaald om naar het busstation te gaan van onze favoriete maatschappij Sorya ook wel bekend als 168 (zeg maar nr. 148 van Najib Amhali). We hebben de hoezen weer om onze rugzak gedaan, zodat de eventuele viezigheid daarop terecht komt. Na een rit met natuurlijk weer karaoke, een spugende vrouwelijk local met een westerse man (FM door ons genoemd) komen we om 14.00 uur aan in Sihanoukville waar we enthousiast worden onthaald door minimaal 4 tuktukrijders. Maar B&E gaan lopen, want de hut die we op het oog hebben is niet zo ver weg. We komen terecht bij een Zweed (the Small Hotel) die ons warm onthaald met een koud drankje en mooie verhalen over hoe hij hier terecht is gekomen. We hebben (zoals in de Lonely Planet staat en nu ook echt klopt) een frisruikende kamer die er gezellig en netjes uitziet. 's Middags nog wat gegeten bij het restaurant van een hotel in de buurt. De aussie bar die er naast zit ziet er erg chebby uit, dus die maar even niet. Sihanoukville is trouwens geen mooie stad. Later blijkt, uit een gidsje, dat deze stad eigenlijk puur " aangelegd" is om de haven te gebruiken als concurrentie op Vietnam die de Mekongrivier onder zijn bewind heeft. Een goede wegverbinding met PP moet één en ander vervoeren, wat precies is überhaupt niet bekend. De stad is in de jaren vijftig gebouwd en er is dus geen smaak of kraak aan. 's Avonds lekker zweedse gehaktballetjes gegeten (lekkerder dan bij de Ikea).

16-12-2010

Vandaag hebben we weer eens fietsen gehuurd. Het strand is te ver om te lopen en met de fiets is het volgens ons goed te doen. Het is hier echter behoorlijk heuvelachtig, dus behoorlijk trappen! De fietsen zijn voorzien van versnellingen zodat we toch nog wel vooruitkomen. We komen uit bij het mooie strand Ochheuteal, met ligstoelen, parasols en 101 verkopers van allerlei zooi. Ook wordt er massage, manicure, pedicure, etc. aangeboden. (maybe later???). Na een koel drankje klimmen we weer op de fiets op weg naar het Independance Hotel, ooit gebouwd door de fransen en pas recent weer volledig gerenoveerd en in gebruik als luxe resort. Na de nodige heuvels komen we aan bij een restaurant aan zee, het zou voor een visrestaurant door moeten gaan volgens de menukaart en de borden. Helaas was het zoeken als een vis in een hooiberg naar een stukje zeevrucht. Het plekje was echter mooi en ja je kan toch ook weer niet alles hebben... Na nog even flink op de pedalen te hebben gestaan (jaja gelukkig goed getraind bij de fitness (helaas geen bericht van Jolanda, Willy, Wim T. S. en Jos van de veulens tot op heden)) doorgezweten bij de hut aangekomen. Helaas ligt de stroom eraf. Men is bezig met een verbinding met Vietnam, en dan wordt gewoon heel de dag de stroomkraan dichtgedraaid. Dus even geen airco of een warme douche. Pas 's avonds werkt alles weer naar behoren en kunnen de kaarsen die her en der in het hotel staan weer gedoofd worden en wij kunnen onder de douche.

17-12-2010

In de boekjes hadden we een excursie gezien door mangrovebossen. Helaas was het niet mogelijk de excursie die wij op het oog hadden te boeken. Dus hebben we een alternatief gekozen en dat is naar het Ream National Park. Het programma is inclusief ontbijt en strandbezoek en we zullen om 07.30 uur worden opgehaald. Iets later worden we inderdaad opgepikt en komen bij een nog niet afgebouwde ...... (accomodatie?) en krijgen hier een stokbrood met thee en gaan daarna met een busje opweg. In de groep zitten nederlanders en het is o zo gezellig om weer eens met medereizigers te praten. De contacten met anderen zijn redelijk schaars helaas. In de groep zitten ook russen, waarvan er één een reisbureau heeft en "onderzoek" doet naar de bestemming Cambodia. Erg grappige man die alles zorgvuldig notuleert. De boottocht is op zich niet superspannend en helaas zien we wel vogels maar op grote afstand. Op de terugweg hebben we een stop bij een mangrovetower (what ever that may be). Later blijkt dit gewoon een toren te zijn die gebouwd is aan het eind van een plankier waar mangrovenbomen groeien. Maar ja boven zie je de wortels niet, maar goed je moet die toeristen toch ff laten zweten. Morgen zijn we nog een dag hier, ander strand bekijken waarschijnlijk en dan gaan we door naar Kep. Een kleine plaats verderop aan de kust. Met de kerst hopen we in Kampot te zitten en vandaar gaan we naar PP en verder met het vliegtuig. Maar dat duurt nog wel even. Voorlopig nog even relaxen (even wennen), maar wel lekker.