14-12-2010

Gisteren hebben we bij aankomst bij het guesthouse direkt gebruik gemaakt van de service om het visa te verlengen. We hadden in Nederland al een voorraadje pasfoto's laten maken zodat we deze nu hier kunnen gebruiken. Als het goed is krijgen we vanavond onze paspoorten weer terug met verlenging zodat we tot eind december in Cambodia kunnen blijven. Na weer eens een kamerwissel te hebben gedaan, deze keer op de gang op dezelfde verdieping, omdat de kamer gereserveerd was, zijn we de stad weer in gegaan en hebben de Wat Phom bekeken en het station. Dit is met australische hulp weer geheel gerestaureerd en zal volgens ons binnenkort wel weer geopend worden. Na een sterke bak cappucino in een modern winkelcentrum bij de centrale markt zijn we naar een grote boekwinkel geweest waar ze heel veel boeken hebben over de geschiedenis van Phnom Penh, waar we een boek kopen over de periode van het Pol Pot regime. Onderweg hebben we nog veel oude franse gebouwen gezien waarvan sommige al weer mooi gerestaureerd zijn. Vanavond willen we een film gaan zien over de Pol Pot periode, zal wel een heftige film zijn. Afhankelijk van het feit of we de visaverlenging hebben zullen we morgen doorreizen naar het zuiden, Sihanoukville of nog een dagje in PP. Om 18.06 uur worden we wakker en moeten nog douchen en dan naar onze stamkroeg voor de film die om 19.00 uur begint. Bij de receptie vragen we nog of de bus van 09.00 uur geboekt kan worden voor de volgende dag, nog steeds in de veronderstelling dat onze visa later die avond retour zijn. De film wordt in een minizaaltje vertoond en we zijn met z'n zessen. Het is een behoorlijk heftig verhaal met beelden van PP waar dus echt gewoon geen mens meer te zien is. Totaal verlaten straten, een echte spookstad dus. Helaas wordt het verhaal niet helemaal duidelijk, want er lopen zoveel ingewikkelde zaken door elkaar heen, met bemoeienis van Vietnam, China en Amerika dat we het boek nog eens rustig door moeten lezen om het helemaal te begrijpen. De beelden zijn er niet minder heftig door. We zien beelden van Tuol Sleng en van mensen die op het land te werk zijn gesteld. Ook beelden en commentaar van de prins ontbreken niet. Beetje vaag hoe hij in het verhaal moet worden geplaatst. Vreemd idee is wel dat dit allemaal nog niet eens zo lang geleden is gebeurd en dat je daar heeeeeeeeeeeeel weinig van weet. Bijzonder. Daarna "gewoon" weer naar buiten om te eten. Een jongen probeert een boek te verkopen, maar wij zitten even out of space voor ons uit te kijken. Bij terugkomst in het hotel blijkt dat de visa nog niet verlengd zijn ....................... en na een discussie van zeker een kwartier hebben we het voor elkaar dat excuses worden aangeboden en dat we de kamer tegen een sterk gereduceerde prijs nog een nachtje mogen hebben. Het voorstel om de paspoorten naar Sihanoukville op te sturen hebben we maar even resoluut afgewezen. Hopelijk dus morgen meer succes!

15-12-2010

Helaas zitten we dus vandaag nog een dagje langer in Pnhom Penh en na het (buffet) ontbijt gaan we via de mooie boulevard naar het gerestaureerde postkantoor. Hier hangen nog oude foto's en een bord waarop de vertrekdagen staan van de internationale post. Het postkantoor staat in een voormalig franse wijk en er zijn nog een aantal mooie gebouwen te zien. Met een TukTuk rijden we vervolgens naar het Sovanna Shopping Centre, helemaal aan de andere kant van de stad. Het is leuk om zo andere delen te zien van deze grote stad. Het winkelcentrum is niet echt interessant, met per verdieping de bekende themawinkels: schoenen, computerspelletjes en cd's, lelijke 3d schilderijen en 101 fastfoodrestaurants. Na een koffietje en een heisse choco (het is tenslotte december) weer retour naar de hut. Na een lekkere douche (zijn in Cambodia allemaal van die elektrische geysers) zijn we aan de boulevard bij restaurant Titanic gaan "dineren". We werden daar opgewacht door een gastvrouw die begon met het overhandigen van een visitekaartje, hierna werden we rondgeleid door het grote restaurant. Een paar apsara-danseresjes deden erg hun best maar we wilden niet te dicht bij het podium zitten waar ze optraden. Ten eerste is het behoorlijk slaapverwekkend en ten tweede zou je nog wel eens kunnen worden uitgenodigd om mee te doen. Gelukkig was er verderop genoeg plek en nadat we waren overgedragen aan een ober zaten we heerlijk rustig aan de rivier zonder steeds lastig te worden gevallen door allerlei verkopers. Na zeker een maand geen druppel regen te hebben gehad kregen we hier opeens de volle laag. Niet normaal zo hard het kan regenen. De Titanic zonk hier niet gelukkig zodat we weer veilig en droog in het hotel aankwamen. Hier aangekomen kregen we het bericht dat de paspoorten met de visa uiteindelijk toch binnen waren gekomen. De eigenaresse had ze persoonlijk ergens opgehaald aangezien de koerier dit weer nagelaten had. De bus naar Sihanoukville was inmiddels ook geboekt zodat we weer verder kunnen reizen morgen.