Met schaamrood op de kaken staan we voor alle inwoners van Te Kuiti op het grote podium omdat we de prijs van $2.000 denken te hebben gewonnen. Hebben wij echt het juiste aantal schapen gegokt dat meedoet aan 'The Running Of The Sheep'?! Eerst terug naar waar we waren gebleven bij het vorige verhaal...De welbekende Tongariro Crossing -door velen geprezen als hoogtepunt van hun reis- was voor ons een absoluut dieptepunt! Wij liepen deze tocht letterlijk door weer...

HOW BIZARRE Weg uit Auckland, de natuur tegemoet. Bepakt met een grote zak grote muffins (zeer groot, how bizarre) en een volle tank voor Frodo the Ford. Op naar Tauranga, de surfspot. In wetsuits gehesen (goed tegen koud water en de brandende zon -in plaats van vele lagen factor 30- ), pakken we na een lesje van Bart en Susanne de eerste golven. Bram stond al na enkele minuten rechtop op de plank (how bizarre). Ellen hoopt dat voor z'n snowboardtalent hetzelfde...

De wereld is klein, maar in 24 uur aan de andere kant van de wereld zijn duurt toch 'verrekes' lang! Tot Seoul samen op het vliegtuigschermpje tetris kunnen spelen (Ellen won), maar vanaf Seoul een vermoeiende vlucht met aldoor pratende Koreanen. Wat moeten zij in Nieuw-Zeeland?! Bij aankomst wordt het duidelijk; Auckland is een soort klein Azie. En de Maori dan? Die bakken (en eten) met St. Patricks Day hamburgers... De echte kiwi hebben we nog niet eens de hand...