Na Raglan ben ik dus op weg gegaan naar Waitomo Caves. Eerst langs de 55m hoge Bridal Veil Falls. En weer geen last van hoogtevrees:) en dus optimaal kunnen genieten van de mooie waterval. Daarna door naar Waitomo Caves. Omdat ik ook hier langer blijf, had ik de eerste dag nog niet zoveel te doen, ik zou de cave tour later doen. Daarom ben ik met 2 Nederlandse meiden de Waitomo Walkway gaan doen, die zo'n 3 uur duurde door velden, bossen en langs grotten. Helaas kon je de grotten alleen in met een gids. Het eindpunt was een snelle waterstroom door twee smalle rotsen heen, wel een mooi gezicht. Waitomo is ongeveer even groot als Hichtum, en het winkeltje dat er was, ging dat weekend definitief sluiten en had dus alleen wat left overs. Net nu ik na Raglan wel weer zin had in een AGVtje (aardappel-groente-vlees voor de niet studenten onder ons;) Maar in Waitomo kon ik dus alleen wat brood en melk kopen. De volgende dag dus een shuttle taxi gebeld naar Otorohanga, omdat ik niet wil liften hier. Daar wel fatsoenlijk boodschappen kunnen doen en savonds dus lekker kunnen eten. Het hostel zat vol Nederlanders, in tegenstelling tot alle vorige hostels. Wel gezellig. 1 meisje heeft net haar stage hier afgerond en studeerde hiervoor ook in Wageningen. We hebben elkaar dus waarschijnlijk al eens eerder gezien. De wereld is klein...
De dag daarna was het dan echt tijd voor een cave tour met Rap Raft 'n' Rock. Deze organisatie was een beetje alternatiever dan alle anderen, ook een stuk goedkoper en ik blijf natuurlijk wel een Nederlander ;) Voor $135,00 ben ik 5uur weggeweest met 5 andere backpackers en een gids. In een wetsuit moesten we eerst 30m abseilen. Je landde in een prachtig "gat" (weet niet hoe je het anders moet noemen) waar nog net wat zonnestralen de grond bereikten. Gollem had zo ergens uit een hoekje tevoorschijn kunnen komen! Daarna het donker in, al was het gelukkig niet zo claustrofobisch klein omdat we steeds in de rivier bleven lopen. We moesten onze lampjes op de helmen uit doen en de gids "wekte" de glowworms met een soort rotje. Bovenons verscheen een prachtige "sterrenhemel" van duizenden blauwe stipjes. Echt heel indrukwekkend. Vervolgens moesten we in onze rubberen bandjes stappen om de rivier af te raften ("blackwater rafting"). Het was niet zo gevaarlijk, alleen bij 1 stroomversnelling ben ik wel uit mn tube getuimeld. Gelukkig niets bezeerd al had ik de gids van tevoren we gewaarschuwd over mn heup/rug. Nog een warm citroendrankje gedronken voordat we ons weer via de glowworms naar buiten lieten leiden. Daar stond nog de rockclimb van 30m omhoog te wachten. Het viel me mee, al was het met de rubberen laarsjes aan soms toch een beetje glibberig. Terug in de bewoonde wereld kon je nog een cd kopen met de foto's die de gids met een waterbestendige camera had gemaakt. Het was wel duur, maar omdat ik toch al niet zoveel foto's van mezelf heb, heb ik hem toch maar gekocht. Je kunt je niet altijd aan je Nederlandse principes houden natuurlijk:)

Nu op weg naar Maketu voor een Maori avond!

groetjes,
Astrid

***blog song: Jamiroquai - Deeper underground***