In het jaar des Heren 1736 ging een Franse expeditie onder leiding van Charles-Marie de la Condamine op zoek naar de evenaar. Hij reisde af naar Quito, omdat het hier minder heet en gevaarlijk was dan elders rond de evenaar. Bijna honderd jaar later gaf de evenaar Republiek Ecuador haar mooie naam.

De Fransozen hebben hun best gedaan, want ze zaten er maar honderd meter naast. Net als mijn iPhone trouwens, die geeft op de echte evenaar 00•00'04" aan, dat schijnt iets met satellieten te maken te hebben. We bezoeken het 'Mitad del Mundo' monument van de Fransen, maar eerst gaan we naar het échte midden van de wereld. Daar is een klein etnografisch museum, met een paar hutten van Amazone Indianen. We zien speren, blaaspijpen en een gekrompen hoofd - sommige stammen hakten namelijk het hoofd af van een tegenstander, verwijderden de schedel en mummificeerden de restanten.

De gids van het museum laat ons de enige echte evenaar zien. We maken wat foto's en doen een paar proefjes die alleen op de evenaar kunnen. De bekendste proef is natuurlijk met een bak water, die op de evenaar recht naar beneden leegloopt, maar vijf meter noordelijk en zuidelijk respectievelijk tegen de klok in en met de klok mee. De volgende proef is om voetje voor voetje en met gesloten ogen over de evenaar te lopen. Dat lukt echt niet! Je evenwichtsorganen in je oor zijn in de war, doordat de zwaartekracht en de middelpunt vliedende kracht loodrecht op elkaar staan. Op de evenaar ben je ook een kilo lichter dan op de Noordpool. Het schijnt om dezelfde reden op de evenaar ook vrij simpel te zijn om een rauw ei op de kop van een spijker te zetten - dat lukt helaas maar één iemand van ons groepje dat wordt rondgeleid.

Yvonne koopt een T-shirt met 00•00'00" en we gaan weer verder. Op naar Otavalo!