Op zondag is La Paz heel rustig vergeleken bij doordeweekse dagen. De toeristische winkeltjes in de Sagárnaga straat zijn wel open en verkopen poncho's en shakira's van alpaca-wol, T-shirts en sieraden. We komen ook langs de Mercado de Brujas, de 'heksenmarkt', voor wie behoefte heeft aan coca, kruiden of gedroogde baby-lama. Bolivianen hangen de kleine lama's bij de deur voor bescherming tegen boze geesten. Bij het Plaza Murillo, het centrale plein van de stad...

De rit van Uyuni naar La Paz is lang, héél lang. Er was geen vlucht meer beschikbaar en de bus gaat alleen 's nachts - dan rijdt je meer dan een half etmaal maar je ziet weinig - dus we hebben de portemonnee getrokken voor een Toyota Landcruiser met chauffeur. Nefi, zo heet hij, denkt bij vertrek nog dat we zes uur gaan doen over de rit van zevenhonderd kilometer, maar het wordt uiteindelijk tien uur rijden. De eerste vier uur is de weg nog volledig onverhard,...

We bezoeken vandaag de Salar de Uyuni, 's werelds grootste zoutmeer. Het water is op sommige plekken wel honderd meter diep en de zoutkorst varieert van vijf centimeter tot meer dan een meter. Overigens is vijf centimeter al genoeg om een beladen vrachtwagen te torsen, het zout wordt zo hard als steen. Ooit is hier zelfs het eerste vliegtuig naar Bolivia geland. Aan de rand van de zoutvlakte ligt nog wat regenwater van de afgelopen maanden. Hier wordt zout gewonn...

"Op mijn horloge is het kwart voor acht," zegt Yvonne. Verdomd, de iPhone heeft zich een uur vergist! We moeten ons haasten, want om acht uur worden we opgehaald door de vader van Miguel, de jongen die ons van Calama naar San Pedro bracht. De vader rijdt ons in de richting van de 6.000 meter hoge Licancabur vulkaan, de heilige berg op de grens van Chili en Bolivia. We zien onderweg Lama's met gekleurde kwastjes aan hun oren. Rond tien uur zijn we bij grenspost Hi...