Ayayay, de laatste dag van deze reis... maar wel een goede dag! Met taxichauffeur Jose Carlos Fereirra Dos Santos rijden we naar Het Suikerbrood (Pão de Acúcar). De auto's en bussen dansen de samba over de weg, afwisselend in drie, vier of vijf rijen breed. Het verkeer is 'loco', roept Jose. We nemen de twee opeenvolgende kabelbanen naar Het Suikerbrood, een driehonderd meter hoge rots in de oceaan, met een mooi uitzicht over de wijken die we eerder aan de voet...

's Ochtends gaan we eerst op zoek naar het postkantoor, een stukje lopen vanaf ons hotel langs de Avenida Nossa Senhora de Copacabana. Het is even wachten, maar de postzegels zijn hier wel een stuk goedkoper dan in Argentinië. We lopen vervolgens rond door de buurt en nemen een stadsbus naar winkelcentrum Rio Sul. Daar zal het iets minder heet zijn dan op straat. In de bus moeten we een kaartje kopen bij een oude mevrouw, die met een handdoekje het zweet van ha...

Vanaf ruim zevenhonderd meter boven de zeespiegel kijkt Christus de Verlosser neer op Rio. Hij overziet vrijwel alle wijken van de stad. Bij Zijn uitgestoken rechterhand liggen de dure appartementencomplexen, aan de stranden van Leblon, Ipanema en Copacabana. Recht voor Hem de Suikerbroodberg, het karakteristieke schiereiland met een enorme rots. Iets dichterbij de kleurrijke favela Santa Marta, die in 2008 door de politie is heroverd op de drugsbendes en nu een ...

Met de taxi rijden we naar de luchthaven Foz do Iguaçu aan de Braziliaanse kant van de watervallen. Na vijftien minuten rijden passeren we de grens, die bestaat uit de brug over de Rio Iguazu met aan beide zijden een controlepost. De chauffeur legt trots uit dat hij hier nooit lang hoeft te wachten, omdat de douane hem inmiddels kent. Inderdaad hebben we in vijf minuten de benodigde stempels, we hoeven niet eens de auto uit. Rond drie uur lokale tijd vertrekt d...