Nieuwjaarsdag besteden we grotendeels met wachten op een vlucht van drie kwartier naar Montevideo. We zijn vrij vroeg op de luchthaven en we vertrekken drie uur te laat. Op de plaats van bestemming is het bovendien een uur later dan in Buenos Aires, dus we kunnen na een taxirit en een korte wandeling langs de boulevard meteen aan tafel bij El Mundo de la Pizza. Bij de supermarkt aan de overkant hangen een paar onschadelijke 'alcoholicos' rond.

Op dag twee van dit nieuwe jaar zijn we een stuk actiever. Stadsbus 116, die overigens grote moeite heeft om tegen hellingen op te komen, biedt ons een mooie rondrit door de Ciudad Vieja, de oude stad. Er ligt een enorm cruiseschip in de haven, de Celebrity Infinity. We stappen uit om de hoek van het Plaza Zaballa.

Eerst naar het Museo Andes 72, dat het verhaal vertelt van een klein vliegtuig - een turboprop Fairchild FH-227D, voor de liefhebbers - die met een groep Uruguyaanse rugby spelende studenten op 13 oktober 1972 neerstort op de besneeuwde bergtoppen tussen Argentinië en Chili. Bijna dertig mensen zijn na de crash nog in leven. Omdat ze vrijwel geen voedsel hebben, besluiten ze uiteindelijk de lichamen van de overledenen op te eten. Na bijna tien weken in de bittere kou lukt het twee jongens, Nando Parrado en Roberto Canessa, om de bewoonde wereld te bereiken. Van de 45 inzittenden zullen uiteindelijk slechts 16 mensen de beproeving overleven.

Na dit indrukwekkende museum bezoeken we de overdekte markt, een kleine versie van de Boqueria in Barcelona, waar we lunchen. De beste inktvis ooit! Daarna wandelen we nog wat rond en bezoeken het Gaucho Museum, over de Zuid-Amerikaanse cowboys. Op straat zien we tientallen mensen Maté drinken. Ze drinken de thee via een metalen rietje uit een mok en hebben vaak een thermoskan heet water om over de blaadjes te gieten. Terug op het Plaza Independencia zien we de nieuwe werkplek van het staatshoofd, de Torre Ejecutiva (Toren van de Leiding) uit 2008.

De huidige president van Uruguay, die er overigens meer uitziet als een gezellige Hongaarse muzikant dan als een staatshoofd, wordt 's werelds meest nederige president genoemd. Na zijn verkiezing bleef hij namelijk wonen in de kleine boerderij van zijn vrouw, waar zij nog altijd Chrysanten verbouwen. Hij geeft negentig procent van zijn maandsalaris weg aan goede doelen en rijdt in een dertig jaar oude VW Kever, die nu ongeveer EUR 1.500 waard is. Vorig jaar bood een rijke sjeik een miljoen dollar voor de legendarische auto, maar Mujica weigert hem te verkopen uit piëteit voor de vrienden die de auto voor hem betaalden. Hoewel Mujica afstand heeft genomen van extreem linkse rakkers als Morales en Chavez, is hij zelf ooit lid geweest van Tupameros, een marxistische guerillabeweging. De Tupameros begon met het voeden van de armen, dankzij een onvrijwillige financiering van de banken. Na zijn arrestatie in een bar in Montevideo zat Mujica lang in de gevangenis, van 1970 tot 1983.

We gaan met een bus terug naar de Punta Carretas, een groot winkelcentrum in de wijk Pocitos, vlak bij ons hotel. Als we de winkels hebben gezien, gaan we eten bij Francis, een goed restaurant in de buurt. We lopen terug door geelverlichte straten met grote platanen, Montevideo is heel relaxed.