We rijden bijna de hele dag door een onherbergzaam steppelandschap met steensoorten in alle maten, van zandkorrels tot rotsblokken, en een confetti van geharde struikjes. Geen bomen, geen water, geen vogels. Wel regelmatig ruïnes van Karavanserai, roodbruine lemen bouwwerken waar ooit de handelskaravanen overnachtten. Om de dertig kilometer, ongeveer één dag schommelen op een kameel, was er zo'n pleisterplaats langs de grote handelsroutes. Misschien heeft Marco Polo hier ergens overnacht op een van zijn reizen langs de zijderoutes.

Onderweg stoppen we voor een papieren beker thee op de achterklep van de auto en lunch met een sappige watermeloen. We bezoeken ook Kashan en Qom, waarvan de eerste stad vooral bekend is door de historische patriciërshuizen en de tweede vanwege het grafmonument van de zus van Imam Reza, de derde van de twaalf heilige Imams. Het is er druk. Een rouwstoet loopt rondes in de moskee met op hun schouders een ingepakt lichaam op een plank. We schoppen onze schoenen uit bij de ingang van de moskee en tot haar grote genoegen mag Yvonne weer een chador om. Buiten op het grote plein voor de moskee lopen vrijwel alle vrouwen in zwarte chadors, terwijl de mannen hun koopwaar aanprijzen, vooral goud- en zilverkleurige plastic tafelkleden.

Na een lange rit bereiken we hotel Mashad in Teheran. We zijn heel benieuwd, want meerdere Iraniërs hebben ons gewaarschuwd voor de hoofdstad. Te druk, te smerig. Dat mag waar zijn, maar het is wel duidelijk de hoofdstad. Levendig en vooruitstrevend. Minder zwarte chadors, meer geverfde haarlokken die onder een vrolijke hoofddoek uitsteken. Studentes dragen maqna'e, een soort nonnenkap die verplicht is op de universiteit.

In Teheran hebben we een druk programma, want de stad heeft veel te bieden. Dat laatste geldt in het bijzonder voor de bazaar, waar je alles kunt kopen in een claustrofobisch doolhof van tien kilometer aan overdekte straten, van tapijten tot keukenblokken. We zijn er op donderdag, de eerste dag van het weekend, dus we kunnen over de hoofden lopen. Bij de ingang van de bazaar rijdt een paard en wagen over de voet van Yvonne. Gelukkig houdt ze er alleen een blauwe plek aan over.