Op dag twee rijden we door het gortdroge Zagros gebergte urenlang over de weg van Shiraz naar Isfahan, beiden ooit de hoofdstad van een van de Perzische rijken. De afstanden zijn enorm. Iran is ongeveer veertig keer zo groot als Nederland, maar dat is nog klein vergeleken met de tijd dat een Perzische stam Turkije, Israël, Jordanië, Syrië, Egypte, Irak, India en vrijwel alle 'stans' aan elkaar rijgt, een paar eeuw na Christus. De paar Romeinen die de veldslagen overleven doen verslag van de felgekleurde vlaggen die hun tegenstanders hoog in het vaandel houden; de eerste kennismaking van Europeanen met zijde uit China. Deze glorieuze periode wordt het tweede Perzische rijk genoemd.

Al één keer eerder veroveren Perzen een vergelijkbaar gebied onder leiding van de twintiger Cyrus, die daarmee al snel de bijnaam Cyrus de Grote verwerft. Hij is ook degene die de Joden laat terugkeren uit hun ballingschap in Babylon, tegenwoordig Irak. De zoon van Cyrus zou de plek hebben gekozen voor de stad Persepolis, waar wij een bezoek afleggen tijdens de rit van Shiraz naar Isfahan. Bij de entree worden we begroet met bombastische muziek en een gedragen stem. "May God protect our country from foreign occupation, famine and lies!"

Persepolis is de zetel der macht en moet dat uitstralen, vandaar dat kosten noch moeite zijn gespaard om hier de meest moderne paleizen en Zoroastrische tempels neer te zetten. Hier ontsprongen de wetten van Meden en Perzen, de twee dominante stammen in deze periode. Bezoekers van Persepolis bestijgen de hoge buitenmuur langs een trap met lage treden, zodat zij waardig in hun gewaden omhoog schrijden, tot zij worden onthaald door een rij herauten met lange koperen trompetten. Achter de muur zien zij de Xerxes poort met grote stenen stierenkoppen en rechts de twintig meter hoge pilaren van het uitbundig gekleurde Apadana Paleis, alwaar zij de eer bewijzen aan de Koning van Perzië. In hard steen uitgehakte reliëfs langs de trappen van het paleis tonen het voorbeeld van meer dan twintig delegaties uit alle windstreken van het Perzische rijk, van Egypte tot Kashmir. Ze hebben leuke cadeautjes bij zich, zoals een paar bange schapen en een leeuwin met twee welpen. Op www.persepolis3d.com kun je zien hoe mooi het ooit was.

Hoewel het rond de veertig graden Celsius is, lopen we hier een paar uur rond. Persepolis is nog altijd een ontzagwekkend monument. Ondanks de wandaad van Alexander de Grote, door één gids consequent 'meneer Alexander' genoemd, die naar men zegt in beschonken toestand opdracht gaf om de stad plat te branden. En ondanks de extremistische Moslims, die de heidense beeldhouwwerken zwaar hebben toegetakeld.