Voor een slordige miljoen Rial (zo'n dertig euro) heb je een uitgebreid diner voor twee in een chique restaurant, zoals het Sherhzad in Isfahan waar we zelfs twee keer eten - eigenlijk tegen onze reisregels in, maar dat zijn geen wetten van Meden en Perzen.

Voor hij de menukaart overhandigt, vraagt de ober of je wilt beginnen met soep, salade en/of yoghurt. Vaak gaat het daarbij om soep van gerst, in één van de hotels helder omschreven als "akind of soup", en een salade van ui, komkommer en tomaat, aangevuld met wat er op de markt is te vinden, zoals radijsjes of spinazie, alles rauw geserveerd. De yoghurt kun je als dressing gebruiken, daarnaast is er altijd een mandje met lavash, plat ongerezen brood.

Het hoofdgerecht bestaat vaak uit een halve kilo gekookte rijst en een paar ons vlees, gebruikelijk lam of kip, in de vorm van een stoofpotje of op houtskool gegrilde kebab. Ik heb ook een keer koofteh geprobeerd, een bal van lamsgehakt en gefrituurde uitjes in een bouillon.

In de Iraanse keuken zoekt de kok naar een balans tussen 'koude' en 'hete' ingrediënten. Dat heeft niets te maken met de temperatuur waarmee een gerecht wordt opgedist, maar met het al dan niet stimulerende effect op de stofwisseling. Zo zijn walnoten 'heet' en granaatappels 'koud'. Een mooi gebalanceerd Iraanse gerecht is Fessenjan, kip gestoofd in een saus van walnoten en fruit, en dat geldt zeker ook voor Dizi, een hete stenen pot met ondefinieerbare stukken vlees, tomaat, aardappel en kookvocht. Bij de Dizi krijg je een bakje, zodat je stukjes brood kunt laten soppen in het vocht, en een flinke vijzel om het vlees door de groente te stampen. In vrijwel elk gerecht zit limoen. Zo niet, dan krijg je twee doorgesneden limoenen op een schoteltje.

Omdat alcohol strikt verboden is in Iran, drinken we vers sap of huisgemaakte limonade, dat smaakt prima bij de zoet-zure gerechten. Soms hebben ze ook cola light, want ondanks de economische sancties is hier vrijwel alles te verkrijgen, als je maar betaalt.

Tijdens het weekend, wat hier valt op donderdag en vrijdag, delen mensen in de bazaar lekkernijen uit aan elkaar: brood met feta, meloen, dadels of gaz (nougat). Mensen zijn over het algemeen heel hoffelijk. In de bazaar kopen we verfrissende Faludeh, een soort mihoen in romig ijs, waarover je een mierzoete siroop van citrusvruchten giet. Het is erg lekker en machtig. En dat geldt eigenlijk voor al het eten dat we hebben geprobeerd.