Drie dagen Guilin, Wanneer we aankomen op het vliegveld is het al zes uur. Het is rustig op het vliegveld. Er staat een rij taxi's en er is een mevrouw van het toeristen informatie bureau. We hebben wel een naam van een hotel waar we naar toe willen. Volgens de dame van het informatie centrum kunnen we dat wel vergeten, het is vast vol. We zijn blij dat ze engels spreekt en laten haar een ander hotel regelen. Waarschijnlijk is het hotel wat wij in gedachten hadden helemaal niet vol. Deze gedachten komt pas veel later bij ons op. Maar voor het eerste moment was het eigenijk wel fijn. Ze regelt ook een grotere bus voor ons om met z'n allen in 1 auto te passen en niet met twee taxi's te moeten. Het hotel is prima. Zonder ontbijt, We bedenken dat we dit wel buiten het hotel kunnen halen. We hebben eigenlijk geen van de ochtenden een normaal ontbijt kunnen vinden. Althans geen westers ontbijt. De laatste dag hebben we na lang zoeken een plekje gevonden waar ook frenchtoast te krijgen was of een scrambled egg. Helaas waren wij er om 12uur, dan gaat de lunch kaart in. Guilin is vrij toeristisch, vooral veel chinese toeristen liepen er rond. Te herkennen aan de grote camera op hun buik. De ene camera nog flitsender dan de andere. Dat zag je ook al in Hongkong. Het heeft mij aangestoken. Mijn kleine camera ging een beetje moeilijk doen. Had gelijk een goed excuus om een nieuwe camera te kopen. Door mijn hebberigheid heb ik mij laten lijden, het is een spiegelreflex geworden. Niets meer even snel in mijn tas. Maar ach, wie heeft dat nu nodig. Daar heb ik toch mijn Iphone voor of anders mijn oude camera

. Al rondlopend als een echte toerist overal foto's van makend zijn we de eerste dag door Guilin gelopen. De Li River is een van de redenen geweest om voor Guilin te kiezen. Hier kun je een boottocht van een paar uur op maken varend langs de meest schitterende berglandschappen. Ook wel heel erg fijn voor de kinderen. Zij kunnen een beetje rondhangen op de boot en Ds'en wij vooral genieten van om ons heen kijken en even de rust. Alleen zo'n tour, zijn wij alletwee toch wel allergisch voor. Om acht uur 's ochtends werden we al opgehaald bij ons hotel. Kregen daar gelijk onze Pandasticker uitgedeeld en die moesten we toch zeker wel opdoen, anders liep het niet goed met ons af. We zouden verdwalen in Yangshou, het eindpunt van onze boottocht, vanwaar we weer met de bus terug naar Guilan gingen. Ons er toch maar bij neergelegd en nergens meer over nagedacht. Ergens ook wel prettig, normaal ben je bezig met hoe of wat en wanneer dan precies. Nu hoef je niet meer na te denken.

In dit gedeeldte van China wordt o.a. gebruik gemaakt van vogels om vis te vangen. Tis wel een beetje zielig. Het zijn vogels die normaal gesproken een vis vangen door aan te komen vliegen en een duikvlucht naar het water maken, zo een grote vis oppikken en opeten. Nu echter zit er een band om hun hals. De grote vis pakken ze nog wel, alleen het doorslikken gaat niet meer. Als beloning krijgen ze van de zogenaamde vissers, kleine visjes gevoerd.

Ook hier zijn de kinderen weer een bezienswaardigheid. Pepijn heeft al een poseerhouding aangenomen, Jasmijn groeit ook wel in haar rol als fotomodel en Mila weet steeds beter de aandacht te ontwijken. Op straat lopen hele aardige mensen rond met allemaal hetzelfde verhaal. Ze vragen waar je vandaan komt. En vervolgens vertellen ze dat ze in Oktober naar, heel toevallig dat land toegaan om les te geven. Vragen dan of je thee lust en een theeceremonie wilt meemaken. Na het thee drinken nemen ze je mee naar "hun" atelier, waar toevallig een meester in de schilderkunst is. Zo kom je dan aan je lekkere thee en je naam in het Chinees geschilderd door een echte meester. We kwamen er later achter dat dit verhaal voor iedere toerist geldt. Ondanks dat was het toch heel leuk. Jasmijn en Mila zijn heel blij met hun naam in het Chinees en de thee die we gekocht hebben is echt lekker.

De derde dag in Guilin, vliegen we aan het eind van de middag naar Chengdu. w***o en ik zijn hier negen jaar geleden al eerder geweest. Ben benieuwd of we het herkennen. We zijn toen in zoveel verschillende plaatsen geweest. We weten eigenlijk niet meer welke Chendu was.