Profile
Blog
Photos
Videos
¡Hola!
Ik eindigde mijn vorige blog met dat ik naar vrienden van Marieke zou gaan. Daar, in La Cumbre, vond ik een oase van rust waar ik echt behoefte aan had! Een heel fijn huis, leuk ingericht, een lieve hond, hangmat... kortom, de ruimte om even op adem te komen. We zijn een paar keer de omgeving gaan bekijken, die ook al zo mooi is. Heuvelachtig, en een heel fijne energie (daar staat dit gebied ook internationaal bekend om). Na twee dagen kwamen er ook andere vrienden, dus werd het helemaal gezellig!
Doordat er veel heuvels zijn is dit gebied ook zeer geschikt voor parapenten, dus ik heb maar niet te lang nagedacht en heb de sprong gewaagd! Parapenten is eigenlijk parachutespringen voor mietjes; je rent namelijk met je instructeur in tandem van een berg af terwijl de parachute al open is (dwz. zonder vrije val). En dan vlieg je dus! Heel tof om meegemaakt te hebben. Twee keer zelfs; de eerste keer hadden we pech met de wind en waren we zo weer beneden. Donderdag ging ik dus weer, en deze keer konden we meer stijgen en bleven we zo lang in de lucht dat ik zelfs een beetje misselijk werd. Ik had een mooi uitzicht over de omgeving en heb het uitzicht gefilmd terwijl ik daar zo'n beetje hing. Ik ben ook vanaf de berg gefilmd door anderen, dus ik heb beeld in stereo!
Verder hebben we een wandeling door de heuvels gemaakt, waarbij we soms over stukken liepen die bezaaid waren met bergkristal! Grappig dat stenen waar je in Nederland voor moet betalen, hier gewoon letterlijk voor het oprapen liggen. We liepen met zijn vieren en werden daarbij vergezeld door een groep van 6 (!) honden, waaronder 'onze' hond Scruffy. Over honden gesproken, daar heb je er een heleboel van hier; meestal straathonden. Je zou anders verwachten, maar deze honden zijn heel vriendelijk en lopen regelmatig met je mee voor de gezelligheid! Zo ook die honden op de wandeltocht. Toen we weer thuis kwamen moesten we moeite doen om ze buiten het tuinhek te houden...
Woensdag ging ik eens kijken in een dorp verderop. Ik schreef al over de energie van dit gebied; nou, in dat dorp waar ik heen ging schijnen lichtflitsen voor te komen die niet te verklaren zijn. De NASA is er zelfs al geweest voor onderzoek, maar het blijft onverklaarbaar. Ik heb overigens geen flitsen gezien, maar zag wel dat ik zo'n beetje de enige toerist in het hele dorp was. En dat was eigenlijk heel leuk, om het 'echte' Argentinië te zien zonder dat het aangedikt lijkt voor de toeristenindustrie. Ik zag er wel een bijzonder natuurverschijnsel, namelijk metershoge keien die wel heel mooi rond afgesleten zijn en waar je op kan lopen. Het was alsof ik Kleinduimpje was die over de kiezels probeerde te lopen. Je gaat je toch een beetje afvragen hoe die keien zo mooi afgesleten zijn... (maar dat zal vast een evolutionaire reden hebben). Een dag later zag ik 's avonds allemaal lichtflitsen en dacht, hee nu zie ik ze toch! Bleek dat er in Córdoba onweer zat... Toch geen sighting dus...
Het was leuk om na al het reizen even een weekje te kunnen chillen in zo'n fijn dorpje. Ik kwam via Kim en René (bij wie ik verbleef) ook veel te weten over de Argentijnse cultuur. Bijvoorbeeld dat auto's en ijskasten die in Nederland al honderd jaar op de sloop zouden liggen, hier nog gewoon verkocht worden! Al pleuren ze volledig uit elkaar, maakt niet uit, het wordt gewoon nog gebruikt tot op de laatste draad. Verder vertelden ze verhalen over de samenwerking met Argentijnen; dat die liever met mannen zaken doen dan met vrouwen, nooit sorry zullen zeggen maar zich overal uit proberen te kletsen, en dat zodra ze hun geld hebben ze lang niet meer zo hard zullen rennen voor je. Tja dat zijn van die dingen die je alleen merkt als je hier langer zit...
Na La Cumbre ging ik naar Córdoba, dat bekend staat als een studentenstad. Gek genoeg heeft het helemaal niet die sfeer! Ik zal het me meer herinneren als een stad waar letterlijk op elk kruispunt een politieagent staat rond te hangen/posten. Vanuit Córdoba maakte ik met wat anderen nog een dagtripje naar Alta Gracia, waar Che Guevara in zijn jeugd woonde. Een geinig museumpje was daaraan gewijd, en verder was het ook wel een leuk dorpje. Maar zoals in veel dorpen kon je ook hier tijdens de siesta een kanon afschieten! Gek hoe de boel in die paar uurtjes volledig stilvalt.
Na Córdoba ben ik nu een dag in Tucumán, waar het niet heel spannend is maar waar ik wel gezellig heb zitten socializen met een local. Hij zag me wel zitten, maar aangezien hij al eerder had verteld dat hij een vriendin heeft in Zwitserland dacht ik, mwah.. Maar goed, een beetje in het Spaans ouwehoeren is ook nooit weg.
Morgen ga ik even de turbo erin gooien en vlieg ik naar La Paz, Bolivia. Daar even wennen aan het hoogteverschil (La Paz ligt zo'n 4000m boven zeeniveau), waarna ik meteen doorga naar Cuzco, om uiteindelijk toch even de handjes te laten wapperen op die vrijwilligersklus. Ben erg benieuwd hoe dat zal zijn. Wordt uiteraard weer vervolgd!
Toedeloe,
Titia
- comments
Lydia Hey meis, Wat een goed verhaal weer! Klinkt alsof je je draai weer helemaal hebt gevonden! Nu weet ik bovendien eindelijk ook weer waar je bent! Keep up the good work en we mailen! Geniet in ieder geval! X Lydia (p.s. een weekje projectleider spelen hier, valt ondertussen best wel zwaar...je hoort dus nog van me ;))
rita Wat goed te lezen dat je weer helemaal "bij de mensen bent"en in alle rust hebt kunnen genieten van het verblijf in Argentinie. Vorige week waren wij een aantal dagen in Londen en hebben op het feestje van onze schoondochter uitvoerig met mensen uit Chili over de situatie daar gepraat. Ook over jouw situatie daar en ook zij meldden dat daar nu echt nog zoveel chaos is dat je daar echt niet moet blijven als tourist. Hoop dat Cuzco een prachtige ervaring oplevert. Groet van Kars en Rita