Het is niet te geloven; ik heb toch echt in ruim twee weken zes blogs bij elkaar geschreven. Maar ja, dit land is dan ook behoorlijk fascinerend dus er is genoeg te melden. Ik hoop dus maar dat ik je niet te veel heb overweldigd met dit spervuur aan blogs... We eindigen deze reis in San Francisco, maar we waren gebleven bij Sequoia National Forest, waar we de hysterie van Vegas echt even konden vergeten. Hier staan Redwood mammoetbomen, die nergens anders op de ...

Las Vegas! Een geflipt pretpark en dat keer tien. Uit elke stoeptegel komt geluid, flitslicht, geur, of een andere prikkelende factor. Oh, had ik al gezegd dat er hier bijna geen beton te vinden is? Alle gebouwen zijn hier namelijk van bordkarton. Nee, dat is geen grapje. Willem kwam ermee en dit was voor mij aanleiding om overal waar we langsliepen even op te kloppen. En inderdaad. Het líjkt allemaal hout, cement, stenen en ijzer, maar het is bordkarton. ...

Sorry mensen, de afgelopen dagen waren gewoon too much . Het past niet in één blog. En dat komt vooral door Las Vegas. Hierbij dus deel 1. Ok, waar waren we gebleven. Op weg naar de Grand Canyon, o.a. via de legendarische oude Route 66. Op zich is het geen heel bijzondere route, maarja, hij heeft nou eenmaal een naam. Bij het hotel in Flagstaff hadden we ook drie motorfietsen gezien met Deense vlaggen. De volgende ochtend bleek dat er mannen van middelbare lee...

Vakantie is heerlijk, maar soms wil je ineens heel graag toch wel naar huis. Donderdag bereikte mij het droevige bericht dat mijn Dordtse buurvrouw en semi-familielid Betty na een ziekbed was overleden. Ze was al ons hele leven een stabiele factor die altijd wel in de buurt was. Verdrietig ook omdat ik niet bij de crematie kan zijn. Dan is thuis ineens wel erg ver weg. Donderdag dus verder niet veel gedaan, behalve 's avonds gaan eten bij een resto dat zichzelf ...

Daar zijn we weer, met deel twee van dit Amerikaanse avontuur. We gaan nog even door op wat onderwerpen uit mijn vorige blog, want ja, er is ook zó veel te vertellen! Ik voel me af en toe net Alice in Wonderland... Here we go! Uit eten gaan gaat hier een beetje anders dan in NL. Je wordt helemaal scheel van de smile en de overdreven vriendelijkheid die ermee gepaard gaat. (Gebeurt trouwens overal, dat smilen... Inmiddels begin ik zelf al te roepen 'Hi how are y...