Waterratten als we zijn bezoeken we op onze laatste dag in Luang Prabang samen met Marlies en Jo ook nog de Tad Se watervallen en beslissen we de dag erop samen met hen naar Vang Vieng te gaan om er te gaan tuben.
Bij deze activiteit drijf je in een rubberen zwemband van bar naar bar, waarbij de barkeepers jou als een vis uit het water vissen door een fles met touw naar jou te gooien en je zo binnen te halen. Het tuben is al verschillende keren in opspraak gekomen omdat vele jonge backpackers nogal overdrijven met de drankspelletjes in de verschillende bars en bijgevolg soms zwaar gewond geraken of soms zelfs verdrinken. Daardoor hebben ze het aantal bars ingeperkt om zo het tuben aan banden te leggen. Voor we eraan beginnen zijn we hiervan op de hoogte, maar dat er slechts 4 bars zijn overgebleven kwam als een grote verrassing voor ons! We slaan namelijk 2 bars over nadat we een cocktail gedronken hebben in de eerste bar en doen het dus rustig aan in de hete middagzon, maar als we na lang drijven en ons afvragen waar al die bars toch blijven, plots een bord zien staan met "end of tubing" kunnen we onze ogen amper geloven! Wat een rip-off! We bestellen in de laatste bar dan maar een mojito-emmer en bekomen van het bedrog in de hangmat. Maar niet te lang, want we hebben om 20u al een bus naar Vientiane, de hoofdstad van waaruit we onze vlucht naar Nepal nemen morgenvroeg om 7u. Tijd genoeg dus om eerst nog een keer te overnachten in de hoofdstad, maar dat was buiten de bo penjang-mentaliteit van de Laotianen gerekend! Hun favoriete uitspraak is bo penjang, wat zoveel wil zeggen als "maak je geen zorgen, take it easy, alles komt goed". Deze mentaliteit wordt soms verward met een gebrek aan ambitie en vele Laotianen lijken ook echt lui, maar blijkbaar is dit eerder een gevolg van een sterk geloof in karma, waardoor ze gewoon berusten in hun lot.
Dit horen we dan ook meermaals als we op onze bus staan te wachten samen met de man van de busmaatschappij, maar als we daar uiteindelijk bijna 6 uur staan te wachten voor een busrit die 3 uur duurt, komt de bo penjang onze strot wel uit! Relax? Wij hebben een vlucht te halen morgenvroeg! Gelukkig komt er om half 2 's nachts eindelijk een bus voorbij, die gelukkig ook naar Vientiane rijdt waardoor wij beslissen op de luchthaven nog wat te slapen en daardoor toch nog tijdig onze vlucht halen naar Nepal, oef!