Het huwelijk van Tom en Nit komt dichterbij, dus nemen wij de songthaew (soort pick-up met bankjes achterin) terug naar Luang Prabang. We zijn uiteraard niet de enige Belgen die zich nu naar LP begeven, ook Toms familie en vrienden en ex-collega Marlies en haar vriend Jo zijn van de partij. Het doet deugd om nog eens een hele hoop Belgen te zien en voor mij is het nog plezanter Marlies terug te zien en zo de laatste nieuwe roddels van Tracé Brussel te weten te komen :) We praten honderduit terwijl we samen het paleis, tempels, de nightmarket en de Tad Kuang Si-watervallen bezoeken.
Na een gezellig etentje met alle Belgen, bezoeken we met de jongste ook nog de Laotiaanse discotheek, waar we ons enorm amuseren. Door een live bandje wordt er typische muziek gespeeld waarop alle Laotianen volksdansen en Nit aan de dames geduldig de pasjes aanleert en tussendoor schallen de boxen van de nineties-muziek waarop we volledig uit ons dak gaan, lachen geblazen! Perfecte opwarming voor het huwelijksfeest!

7 november: vandaag is de grote dag! Met de tuktuk worden we naar het ouderlijk huis van Nit gebracht. Daar staat de bruid ons al op te wachten en wat straalt ze in haar kleurrijke kledij en juwelen! Even later stappen we wat verderop in de straat en wie staat er daar te wachten in vol ornaat? Tom! Hij draagt de traditionele klederdracht met dolk en offerbloemen en het staat hem nog ook! Jammer dat de puntschoenen ontbreken ;)
Familie en vrienden ontsteken eerst kaarsjes bij Tom en nadien wandelen we in stoet richting het huis van Nits ouders. Er wordt gezongen en gejoeld door de Laotiaanse vrouwen, wat meteen zorgt voor een hoop ambiance en ook de BeerLao wordt al uitgeschonken!
Als Tom arriveert, wordt hij door de vrouwen tegengehouden en mag hij niet verder vooraleer hen enveloppen toe te stoppen met 'omkoopgeld' erin. Haaaaaaa, vandaar de handtas rond zijn schouder!
We worden allen gevraagd plaats te nemen rondom de bruid en bruidegom zodat de ceremonie met de priester kan beginnen. Ook al verstaan we niets van wat er gezegd wordt, we kunnen toch een beetje volgen met het gebeuren. Ook voor Tom moet dit toch heel raar zijn, om er zelf niet veel van te verstaan! Ze worden letterlijk met een wit lang touw met elkaar verbonden en moeten allerlei rituelen uitvoeren zoals met gekruiste armen een drankje opdrinken, mekaar te eten geven van de offers (gekookte kip, eieren, rijst, zoetigheden, rijstkoeken,…) die daarna worden uitgedeeld aan de genodigden. De priester zegent hen en ook de ouders doen dat met offerpuntzakjes (gemaakt van opgerolde bananenbladeren met daarin een bloem, twee kleine kaarsjes en Laotiaanse Kip = geld). Na de ceremonie worden alle genodigden uitgenodigd twee witte bandjes (symbool van geluk) rondom de twee polsen van de bruid en bruidegom te knopen en ondertussen een wens uit te spreken. Een heel leuke en persoonlijke manier om meteen je gelukswensen over te brengen en direct contact te hebben met het pas getrouwde koppel. We voelen ons echt vereerd dat we dit bijzondere moment mogen delen met hen en de familie. Na de ceremonie nemen we plaats aan de ronde tafels opgesteld onder een tent vlak voor het huis. De tafels zijn al volop gedekt met brood, fruit, sticky lice, Beerlao, Cola, water en vele lekkere typische Laotiaanse gerechten (mijn favoriet is fish laap) waarvan we lekker smullen! Tot grote ontsteltenis van de Belgen staat het bier niet koud en worden er ijsblokken uitgedeeld :) Tijdens het eten komt er ineens een grote stortbui voorbij die ervoor zorgt dat de voortuin in een mum van tijd volledig blank staat waardoor het etentje even lam ligt. We wachten gewoon geduldig af tot de bui over is en ik bedenk vooral: als het op de huwelijksdag zo hard regent, dan zal het huwelijk zelf hopelijk vol zonneschijn zijn :)

Maar er is natuurlijk ook nog het avondfeest! Tom en Nit komen van bij de start verschillende keren rond met de Lao Lao (rijstwhisky) op een plateautje en dat zorgt meteen voor een toffe sfeer! Ook de typische KLJ-tante zorgt voor sfeer, want zij heeft een liedje geschreven (op de tonen van "Falderie faldera" ) dat we met alle Belgen zingen voor Tom en Nit en dat door een Laotiaan die Engels spreekt vertaald wordt voor de Laotianen die er hun plezier in hebben en op het einde zelfs beginnen meezingen "Falderieeeeeeeee, falderahahahahahahaha… en Tom was lang op reis!". En als klapper op de vuurpijl hebben de Belgen chocolade meegebracht als traktatie en nog voor de plateau tot aan de tafel van de Belgen reikt, werd alles al opgesmuld en rest ons niets dan enkel nog wat chocoladekruimeltjes van onze vingers te likken (ook voor ons is Belgische chocola lang geleden!). Nadien is het tijd voor de openingsdans van Tom en Nit, een typisch Laotiaanse volksdans waarbij al snel vermenigvuldigd wordt. En dan barst het feest los en is het aan de dames om onze pas geleerde pasjes van in de discotheek toe te passen op het trouwfeest. Ook de heren doen mee, want Tim wordt verbazingwekkend vaak op de dansvloer gevraagd door de Laotiaanse schoonheden. Moet ik mij zorgen maken? :p

Als het feest op zijn einde loopt, vinden we het jammer terug naar de guesthouse te moeten. Die Laotianen kunnen nogal partyen! Bedankt Tom en Nit voor de uitnodiging en dat we deel mochten uitmaken van deze bijzondere dag!