Het tweede deel van onze grote reis start jammer genoeg niet zonder problemen. In de luchthaven van Bogota ligt Tims rugzak niet op de bagageband en we zijn niet de enige die geen bagage hebben. Er is blijkbaar iets misgelopen bij de transfer in Londen. Papieren worden ingevuld en nadien rijden we samen met twee Deense dames zonder bagage naar de hostel die zij op voorhand boekten, aangezien we een adres moeten opgeven waarop ze onze bagage zouden komen brengen. We kunnen niet meteen inchecken, maar willen wel de match België-Argentinië zien om 11u op groot scherm, dus we trekken de stad in. Als enige Belgen tussen vele Colombianen en Argentijnen voelen we ons niet erg op ons gemak en als we dan nog eens verliezen en daardoor uit het WK liggen, gaan we helemaal met gebogen hoofd terug naar de hostel. We weten nu hoe de Colombianen zich voelden toen zij eruit werden gespeeld tijdens onze vlucht naar Bogota. Jammer, maar we zijn wel fier op de Rode Duivels dat ze het zo ver geschopt hebben!

Terwijl we de volgende dagen wachten op Tims rugzak, verkennen we Bogota, de fietsvriendelijke stad. We hadden de stad dan ook graag met de fiets verkend maar wegens de verloren rugzak was dat onmogelijk. We nemen het openbaar vervoer naar de luchthaven om onze compensatie te gaan ophalen en verliezen daar veel tijd mee. Dan maar te voet het oude stadscentrum La Candelaria verkennen met zijn gezellige straatjes, graffiti en vele straatartiesten en optredens van jonge dansende hipsters tot caviaraces!

Als de rugzak na twee dagen eindelijk geleverd is, vertrekken we meteen met hetzelfde busje dat onze rugzakken leverde naar de busterminal om een bus te nemen naar Armenia. In plaats van 7 uur doet deze bus er wegens file 13 uur over waardoor we om 5 u 's nachts pas aankomen en een uurtje later de eerste collectivo (lokaal busje) van de dag naar Salento nemen.

Salento ligt op onze weg naar Quito en belooft een mooi stukje natuur te zijn in de koffieregio van Colombia. We verblijven in The Plantation House en nog zonder in te checken in onze kamer nemen we al meteen deel aan de eerste koffietour van de dag op Finca (= koffieplantage) Don Eduardo. We leren er alles over verschillende koffieplanten, het feit dat ze schaduw nodig hebben en dus steeds tussen bananenbomen of andere vruchtenbomen met grote bladeren groeien en bekijken het hele proces om koffie te maken. We helpen met het malen van de koffiebonen tot 3 maal toe (telkens om er een andere huid af te schrapen) en kunnen niet genoeg krijgen van de lekkere geur als we de bonen helpen branden tot ze een donkerbruine kleur krijgen. Het eindproduct smaakt natuurlijk des te beter als je zelf je eigen koffie hebt gebrouwd!

Na de koffietour eten we een hartige pannenkoek met een lulu-smoothie (typisch fruit) met uitzicht op de Cocora vallei en nadien is het weer tijd voor voetbal!
We stappen naar Beta Town waar alle toeristen - voornamelijk Duitsers - al klaar zitten voor de match Duitsland-Brazilië. Wie deze match heeft gezien, zal wel begrijpen dat het daar een groot feest was! De groep Duitsers hadden afgesproken per goal een shotje te drinken, maar ze hadden nooit verwacht echt dronken te worden dankzij de 7 goals!
Na de match slenteren we wat rond in het kleurrijke dorpje Salento met zijn gezellige winkelstraat en marktpleintje en klimmen we vele trappen op naar het uitkijkpunt over het dorp en de hele vallei om de zonsondergang te zien. We eindigen onze dag met een lekker dinertje met rode wijn bij kaarslicht en een knetterend vuurtje om ons op te warmen.

Op 9 juli staan we vroeg genoeg op om de eerste jeep te nemen op het dorpsplein naar de start van een fikse wandeling in de Cocoravallei. Het WK blijkt in Colombia steeds een gemakkelijke gespreksstarter te zijn en in de jeep raken we dan ook snel aan de praat met de Argentijn Carlos. Hij wandelt een hele eind met ons mee op de wandeling tot aan een cafétje waar je vele colibri's kan bewonderen. We drinken er een warme chocolademelk met kaas (rare combinatie) en wandelen verder naar het hoogste punt op de wandelroute waar je een mooi uitzicht krijgt over de vallei met zijn vele palmwaxbomen (de nationale boom van Colombia) en vooral ook verschillende soorten bloemen ziet! Colombia is echt een bloemenparadijs! Tussen de vele bloemen eten we ons lunchpakket op en nadien wandelen we tussen honderden palmwaxbomen naar de jeeps en worden vaak getrakteerd op magnifieke uitzichten op de Cocoravallei. Als we bij de jeeps aankomen, valt het op dat iedereen op tijd terug in Salento wil zijn om de match Nederland-Argentinië te zien, want we vertrekken met een jeep gevuld met wel 14 mensen! Wij staan achterop en genieten van het ritje op de overvolle jeep door de vallei.