Goed nieuws voor het thuisfront! De geplande Yanth tatoeage is niet doorgegaan. Even levelen voor andere lezers: ik was van plan een Boedhistische tatoeage te laten zetten in een tempel die hier (vooral dankzij Angelina Jolie) beroemd om is. Speciaal hiervoor heb ik twee extra overnachtingen in Bangkok ingelast, maar het hele feest ging niet door. Vanmorgen vroeg opgestaan om de bus richting Wat Bang Phra (de tempel) te pakken, zo'n 50 km van Bangkok. Eenmaal daar aangekomen sloeg ik aan het filmen om een leuke reportage a la Dennis Storm van BNN (door wie ik op het idee ben gekomen) te maken. Al snel werd duidelijk dat het em niet ging worden. Ik kon totaal geen Engels sprekende mensen vinden die me enigzins wegwijs konden maken, een van de monniken weigerde me te tattoeeren en in een andere ruimte heb ik tweehonderd baht betaald om er achter te komen dat ze daar ook niet de tattoo naar mijn gading konden zetten. De doorslag was voor mij de getattoeerde rug van twee wat oudere mannetjes, waarvan de tattoo's er niet meer uit zagen. Vandaag heb ik besloten dat ik met een maagdelijk, onbeklad huidje verder door het leven zal gaan.

Hoe lang sinds de laatste update mijn zoon? Al een tijdje terug voor mijn gevoel. Lang genoeg geleden om niet meer alle zonden die ik in de tussentijd heb begaan goed te kunnen onthouden. Hier komen de hoofdlijnen:

Khao Sok national park is tot nu toe voor mij het hoogtepunt geweest. Samen met twee Nederlandse jongens en twee Duitse meisjes door de jungle getrokken dat volgens de boekjes vol moest zitten met aapjes, vogels en ander natuurschoon. Aan het einde van de rit kwamen we vlakbij de uitgang een soort van cameleon tegen, verder hebben we niets gezien. Wel veel gelachen en genoten van de mooie natuur. De bijbehorende bungalows (vaak op palen, iets van bomhutten weghebbend) waren heerlijk basic en het personeel van het restaurant hebben we vermaakt met ons steenkolen Thais en amateuristisch gitaarspel. Thai zijn gek op muziek is me opgevallen, overal waar ik speel wordt ik door Thai begroet met een brede glimlach. Sommigen herkennen zelfs wat Clapton liedjes. Met Wonderful Tonight heb ik al het hart van 1 Thais vrouwtje doen smelten. Ik heb besloten wat meer te oefenen.

Na Khao Sok ben ik via de havenstad Surat Thani naar Ko Tao gegaan. Wat mij betreft een nogal saai eiland, zonder stranden om echt lekker op te liggen. Daar staat namelijk een batterij aan fantasieloze bungalows geplaatst. Sinds wanneer heeft het paradijs rijtjeswoningen? De boottocht naar het eiland begon wel heel spectaculair: het vuurwerk aan boord waar ik bij het boarden al mijn twijfels over had gingen tegen middernacht af. Op de foto zie je dat het hele ruim blauw zag. Ko Tao is een echt duikerseiland en ook ik heb, hoewel ik het niet van plan was, mijn openwaterbrevet gehaald. Ik volgde de cursus samen met een saaie Canadees die de irritante gewoonte had je niet aan te kijken als ie tegen je sprak. Dat maakte de ervaring niet bepaald 'onvergetelijk' zoals de folders beweren: "FACT: Divers are more fun than regular people. You'll have so much fun meeting new people while exploring a new world". Vertel dat mijn dive buddy. Jammer. Het duiken zelf was wel onwijs kicken en ik ben van plan in Australie flink gebruik te maken van mijn nieuwe skill. Van een Zwollenaar hoorde ik dat je in Cairns tegen kost en inwoning op boten die tripjes van een dag of meerdere weken organiseren voor duikliefhebbers. Als bonus mag je zelf ook elke dag meeduiken. Zo kan ik de hoge kostenpost 'duikcursus' een beetje wegmoffelen als investering en ik verheug me op gratis duiken in het Great Barrier Reef. Op Ko Tao ontmoette ik na het uitreiken van de certificaten via de duikinstructeur wat mensen die een eigen barbecue hadden gebouwd. Voor mij de laatste avond dus ik besloot gezellig te joinen. De volgende dag de boot en bus naar Bangkok gepakt waar ik nu zit.

Ondertussen ben ik al bijna een maand in Thailand en heb alleen nog maar de zuidelijke eilanden gezien (gaap). De gebieden die ik het liefst bezoek in het Noorden zullen nog even moeten wachten. Mijn visum is bijna verlopen dus heb ik besloten naar Cambodja te gaan, nog voor 2 februari. Morgen ga ik eerst nog naar Khao Yai national park (tussen Bangkok en de Cambodiaanse grens), waar het mogelijk schijnt te zijn een tentje te huren voor 100 baht per nacht. Dan zit je aan de rand van een jungle en een rivier/meer, met elke dag de mogelijkheid om de bossen in te trekken of het van het meer te genieten. Het luchtbedje dat ik heb gekocht vanwege de spijkerharde bedden hier (valt tot nu toe best mee) komt dan ook eindelijk eens van pas.

Dat was het voor nu weer even, verwacht bij de volgende update mooiere foto's aangezien ik noodgedwongen een nieuw fototoestel heb gekocht. Eentje met heel veel pixel en heel veel zoom om jullie nog jaloerser te maken. Overigens, alleen vanwege mijn obsessieve back-up gedrag ben ik een minimum aan foto's verloren. Het tattoo spektakel en de mislukte reportage zullen we nooit meer terug zien.

KUS!

Tim