Vanmorgen was ik heel eventjes de gelukkigste man op aarde. Waarom? Omdat ik binnen het kwartier een heerlijk hotel heb gevonden na een nacht verschrikkelijk slapen in wat mogelijk Bangkok's meest luidruchtige guesthouse is. Dat guesthouse is gelegen aan de Kao San road, een uitgaansstraat waar menig straat in Llorett de Mar volledig bij in het niet valt. Het stikt hier van de ladyboys en lallende Engelsen, waarvan sommigen het hier zo leuk vinden dat ze de straatnaam op hun arm hebben laten tattoeren. Mijn oordopjes waren niet bestand tegen het geluid en de nekkramp van het spijkerharde bed en dito kussen is door geen Thai weg te masseren. Ik ben dus dolgelukkig in mijn nieuwe guesthouse; een oase van rust.

De afgelopen dagen was ik in Hong Kong waar ik me erg heb vermaakt. De eerste ochtend gelijk aan de noodles in een volks buurtje (Mong Kok) in Kowloon waar je nauwelijks toeristen ziet. Daar werd nog ouderwets geboerd na het eten, een vrijheid waar ik gelijk gebruik van heb gemaakt tot groot vermaak van de oude mannetjes die naast me zaten. In de ochtend is de stad nog lekker rustig. Pas na werktijden gaat iedereen in Hong Kong de straat op om te eten en te shoppen en dat merk je. De mensenmassa was overweldigend. Normaal hou ik niet zo van dat massale, maar in Hong Kong wurmde ik me glimlachend door de menigte. 's Avonds sprak ik af met mijn host van couchsurfing in de Fringe bar op Hong Kong island, waar ze foto's moest maken van een evenement georganiseerd door Hong Kong magazine. Viel dus met mijn neus in de boter, gratis naar binnen in een bekende club in Hong Kong. De volgende dag (zondag) ben ik gaan rondwandelen op Hong Kong island omdat ik Kowloon wel een beetje had gezien. Op zondag zijn in Hong Kong alle domestic helpers (poetsvrouwtjes en nanny's, bijna zonder uitzondering uit de Filippijnen) vrij. Omdat hun werkgevers (expats of rijke Hong Kongers) liever niet hebben dat ze dan thuis blijven, verzamelen zij zich voor een dag picknicken op plekken waar ze schaduw kunnen vinden. Door de hele stad zie je dan enorme groepen Filippijnse vrouwen etend, drinkend of kaartend op stukken karton.

Gisteren heb ik een uitstapje op het rustigere Lantau island gemaakt, een thuiswedstrijd omdat mijn couchsurfing host daar woont. Busritjes kosten praktisch niks (ook de metro is goedkoop en erg efficient) dus heb ik de bus naar het Po Lin klooster gepakt, waar het grootste Buddhabeeld ter wereld staat (waarvan de ogen trouwens opvallend gedetailleerd zijn). Daarna met een andere bus naar het vissersdorpje Tai O, waar sommige huisjes op houten palen in het water staan, zodat bewoners vanuit de woonkamer hun netje uit kunnen gooien. Handig of niet? In het dorpje was ook de mogelijkheid om met een rondvaart bootje te gaan, met als speciale attractie de bedreigde roze dolfijn. Ik dacht dat dit een lokkertje was, helemaal omdat het tochtje maar 25 Hk dollar (2 euro 30) kostte. Gek als ik ben op boottochtjes en er in het vissersdorp voor mij verder niet veel te doen was (ik houd niet zo van vis) ben ik lekker ingestapt en heb wat foto's gemaakt. Bijna aan het einde van de tocht liet de schipper weten dat we waren aangekomen in het gebied waar de dolfijnen zaten, dus of we even op wilden letten. Een beetje spotlachend keek ik een andere kant op, waar vissers met van die typische hoedjes lekker bezig waren in hun bootjes en begon daar wat foto's van te maken. Een mooi beeld, vond ik. Ineens begon ons bootje te schommelen door het enthousiasme van mijn Chineze medepassagiers (Chinezen kunnen zich zo lekker opwinden) waarvan er een mij aanstootte en riep Dorfin! Dorfin! Niet ver van ons bootje kwam, tot mijn grote verbazing, af en toe een dolfijnn luchthappend naar boven. Ongelooflijk, en dat op een steenwerp afstand van Hong Kong. Het is niet gelukt het beest op de foto te krijgen maar het filmpje houden jullie tegoed.

Dezelfde avond ben ik op het vliegtuig naar Bangkok gestapt, wat me weer terugbrengt bij het begin van mijn verhaal. Ik zit nu dus in een heerlijk hotelletje, vanavond komen Ronen en Eline deze kant op en ondertussen ga ik eens kijken of ik niet een leuk reisgitaartje op de kop kan tikken.

Tout va bien!

Kus,

Tim