Slight change of plans. In m'n vorige stukje schreef ik dat ik richting Cambodja zou gaan. Ondertussen zit ik in Chiang Mai, Noord-Thailand. Wilde toch liever eerst Thailand helemaal 'afmaken' en daarna door naar de buurlanden. Omdat mijn visum bijna verlopen was, heb ik gelijk meegedaan aan een fenomeen dat bekend staat als de 'visa-run'. Bij het aflopen van het visum ben je genoodzaakt de grens over te gaan (voor mij was dat Myanmar, de meest exotische stempel in mijn paspoort tot nu toe) om een nieuw visum te krijgen. Voor mensen die van plan zijn zich te vestigen in Thailand is dit maandelijkse sleur. Omdat de directe minivans naar Myanmar vol zaten ben ik met een tour mee gegaan die o.a. de Golden Triangle en twee Hilltribe dorpen aan zou doen. Beiden niets bijzonders. De Golden Triangle is het drielandenpunt tussen Myanmar, Laos en Thailand waar vroegah de opiumhandel weeldig tierde. De ervaring is een beetje als het drielandenpunt in Vaals, en om het op z'n Finkers' te zeggen: leuk die drie landen die bij elkaar komen, maar om er nou een punt van te maken... De Hilltribe villages waren een regelrechte deceptie. Een van de dorpen had een parkeerplaats voor toeristenbussen en de dorpelingen hebben hun oorspronkelijke boerenbestaan al lang opgegeven voor het verkopen van spulletjes aan toeristen. De kinderen rennen je bij aankomst bedelend tegemoet. De wat oudere meisjes werken allemaal in bars in Chiang Mai, zo vertelde een in Chiang Mai wonende Zwister mij die ook mee was voor zijn visum. De meiden waren inderdaad opvallend afwezig. De vrouwen verkopen de 'handicrafts' (made in Taiwan?) uitgedost in traditionele kledij en op nogal opdringerige manier. Ik vroeg me af of de dorpelingen na het vertrek van de laatste toeristenbus weer hun normale joggingbroek en t-shirts aan zouden trekken om vervolgens met de noodles op schoot naar de schotelontvangst te gaan kijken. Ik vrees van wel...

Hoe dan ook, ik heb nu 15 extra dagen in Thailand, wat meer dan genoeg is voor wat ik hier nog wil doen.

Eerst even terug naar de afgelopen week en wat dingetjes die ik jullie niet wil onthouden. Vanuit Bangkok ben ik naar Khao Yai national park toe gegaan, de oudste in Thailand en volgens de boekjes hoog in de wereldranglijst van national parks (wie houdt dat bij?). Het park is enorm en een ieder die zonder eigen vervoer komt is aangewezen op het meeliften met andere parkbezoekers die wel met de auto zijn gekomen. Het liften is park traditie naar ik heb begrepen, hoewel ik het niet veel anderen heb zien doen. Het krijgen van een lift was niet erg moeilijk. Samen met een Duitse jongen en Amerikaans meisje kwam ik bij de parkgrenzen aan en de eerste rit was gelijk de leukste: we belandden in een geel volkswagenbusje met daarin 7 Thaise neo-hippies, waarvan er 1 gebrekkig Engels sprak. Ik blijf me verbazen over het feit dat de Thai behoorlijk veel woorden in hun eigen taal hebben met daarin de letter R, zoals het woord voor buitenlander: farang, terwijl ze de R helemaal niet uit kunnen spreken. Ze hebben het over faLang, de plaats Lup buLi en hoewel niet eigen taal blijft de Engelse vertaling voor rijst ook erg goed: flied lice?.. Zelfspot? Ik kan er wel om lachen. In het park heb ik een tentje gehuurd en een beetje rondgelopen, met als hoogtepunt een mooie waterval waar Leonardo DiCaprio van naar beneden sprong in de film The Beach.

Na Khao Yai ben ik met de trein rustig naar het noorden gereisd en uitgestapt in de plaatsjes Ayutthaya en Lop Buri. Ayutthaya is vooral bekend vanwege een aantal oude ruines van tempels uit de XXe eeuw. Alles is daar op fietsafstand en redelijk vlak, dus ben ik op de fiets gesprongen om een kijkje te nemen. Vanuit dit perspectief, ons Hollanders toch vertrouwd, viel het ogenschijnlijk heftige stadsverkeer best mee. De ruines waren niet bijster interessant. Op weg er naar toe fietste ik langs veel mensen die op straat bezig waren een of ander festival voor te bereiden, waardoor ik me afvroeg wat er gebeuren zou. Na wat rondgevraagd te hebben bleek Chinees Nieuw Jaar nog steeds gevierd te worden, iets wat kennelijk 5 dagen lang gebeurt. Ik zou willen voorstellen zoiets ook in Nederland te introduceren (waarom geen week?), maar dat terzijde. Vanwege gedoe met mijn camera in Bangkok heb ik de feestelijkheden daar grotendeels gemist, maar in Ayatthuya kreeg ik de kans alsnog mee te maken hoe Chinezen precies het nieuwe jaar (2552) inluiden. Meest indrukwekkend was de show van mannen in drakenpakken, 2 in 1 pak; een beetje zoals de kerstezel, die grote sprongen maakten op palen die bijna 2 meter van de grond rijkten. Hopelijk laten de foto's een beetje zien hoe spectaculair dit was. Verder veel eetkraampjes, de gebruikelijke spullenverkopers en hier en daar wat vuurwerk (alleen matten, geen pijlen) om de geesten te verjagen.

Na Ayatthuya heb ik een stop gemaakt in Lop Buri, waar apen (ik geloof makaken) los over straat rondlopen. Amsterdam heeft de duiven, Lop Buri de apen. Leuke taferelen waren de apen die in open taxibusjes (songthaews) sprongen tot grote schrik van passagiers, om vervolgens de aanwezige tassen te scannen op eetbare spulletjes. In Khao Yai werd ik trouwens zelf verrast door een brutale aap die een fractie van een seconde aan mijn tafel schoof, mijn zak chips snaaide, en er vervolgens mee vandoor ging. De krengen weten precies wat ze moeten hebben en lijken je op een of andere manier triomfantelijk aan te kijken tijdens de crime.

Ondertussen ben ik al een paar dagen in Chiang Mai, de eerste Thaise stad die ik echt relaxed vind. Weinig verkeer in het centrum, veel leuke mensen, ook veel toeristen maar tenminste geen vervelende. Tot nu toe ga ik vooral veel met de Thai om die in de straat werken waar mijn guesthouse is. Veel kroegen en overdag relaxen: beetje gitaarplingelen, oefenen met Poi en het boekje lezen dat ik voor 70 baht in Lop Buri heb gekocht. De schakelbrommer die ik hier heb gehuurd is ook een uitkomst: elke dag ergens anders eten en vanavond rij ik richting het Thai Box stadion. Morgen naar een plaatsje waar een nog relaxtere sfeer moet hangen: Pai. Daarna is het door naar Laos en Cambodja. Of ik nog genoeg tijd over heb om door Vietnam te reizen weet ik niet. Hoorde dat Halong Bay (een plek waar ik erg graag heen wilde) onwijs toeristisch is dus zo verliest Vietnam een beetje aan prioriteit. Iemand suggesties?

Kus,

Tim