Een nieuwtje: Niels en ik hebben besloten om eerder terug te vliegen naar Thailand. Eigenlijk zouden we 30 mei hier naartoe vliegen, maar vandaag is bevestigd dat we 27 april zullen vliegen naar Bangkok. Deze keuze hebben we gemaakt na de mooie verhalen van Lard en het feit dat het levensonderhoud in Australië en Nieuw Zeeland redelijk aan de prijs is.

Nadat we het vorige blog online gezet hebben beginnen we aan de uitzoektocht naar accommodatie voor de volgende en tevens ook laatste dagen in NZ. Op 2 maart vliegen we van Auckland naar Melbourne. We ontdekken dat de nacht van 1 maart op 2 maart geheel volgeboekt is in de stad Auckland. Een of andere Bruce Springsteen heeft een concert, wat blijkbaar nogal populair is. Okay, dit wordt dus een plan bedenken om te voorkomen dat we onze laatste nacht in NZ niet op het vliegveld hoeven door de brengen. Het is al 8 uur dus gaan we eerst eten, broodjes hamburger met gebakken uien! Mmm. Na het eten praten we wat met een Frans meisje en een jongen uit Peru die aan onze tafel zitten waarna we om half 11 richting ons bedje gaan.

De Skype afspraak met de familie Kohl staat om half 10 gepland waarna ik wat app met thuisfront. En Niels ook nog even Skyped met Dennis en Ruben terwijl ik ga douchen. Soo wat een fijne douche en goede stralen (NOT). Er wordt verder gegaan waar we gisteren gebleven waren met het zoeken naar een oplossing voor het accommodatie probleem. Rond 3 uur is het geregeld we gaan vanuit Rotorua 2 dagen naar Auckland en dan 2 dagen naar Bay of Island. Vanuit Bay of Island gaan met het openbare vervoer naar het vliegveld. Helaas moeten we 95 dollar betalen voor deze bustrip maar gelukkig hoeven we niet te slapen op vliegveld bankjes. Ondertussen hebben we ontbeten met pinda's en rozijnen maar nu is het toch echt tijd voor een goede lunch. We relaxen wat en ik speel eindelijk het level van Cnady Crush uit waar ik een maand mee bezig ben geweest. Even dacht ik dat ik dit level 4 maanden moest spelen voordat ik Lard in Nederland om hulp kon vragen. We eten vandaag op tijd om savonds chippies te kunnen eten.

Het is vandaag zondag maar uitslapen zit er voor ons niet in. Om 7.15 uur worden we opgehaald om naar Waitomo te gaan. Eenmaal in de bus is er wat onduidelijkheid over dat wij een nacht in Waitomo blijven terwijl het eigenlijk een dagtrip is. Onze kiwi chauffeur had ons aangeraden om hier een nachtje te blijven en dat zou ook mogelijk zijn, al denk deze buschauffeur er een beetje anders over. We hebben alle hostels al vooruit geboekt en kunnen dus ook niet terug vandaag. Bij aankomst bellen we met kiwi maar de bus zit al vol dus gaat onze buschauffeur van de dagtrip bellen en weet 2 plaatsen op de dagtrip van morgen voor ons te reserveren. Het is 10.30 uur als alles geregeld is. We kunnen nog niet in onze kamer en besluiten om eerst naar de Glow Worm Caves te gaan, de reden waarvoor we naar Waitomo wouden. Na een stukje lopen, kunnen we aansluiten bij de tour van 11 uur. De grotten zijn schitterend en al eeuwen oud. Op sommige plekken sijpelt er water naar beneden waardoor er stallachtieten ontstaan en op de grond stalagmieten. Als er genoeg jaren voorbij gaan groeien deze twee gesteentes aan elkaar. Het duurt 100 jaar voordat een stallachtieten verlengd wordt met 2 centimeter. We zien verschillende gesteentes die aan elkaar gegroeid zijn. Vervolgens gaan we een trapje af naar de Glow Worms. Als we hurken zien we in de grot allerlei lampjes, dit zijn de Glow Worms. Onze tourvrouw legt uit dat het larven zijn die met het licht (dat ontstaat door een chemisch reactie) insecten lokken. Elke larf heeft een soort van spinnenwebdraden uithangen waar in de insecten vast zullen komen te zitten. Hierna gaan we naar een grotere grot waarvoor we in een boot moeten stappen. Hard praten en geluid maken mag hier niet om de Glow Wormes niet te laten schrikken. We zien duizenden Glow Wormes dicht bij elkaar, het lijkt wel een sterrenhemel. Na 45 minuten zit de tour er alweer op. Helaas mochten we in de grotten geen foto's maken. Ingecheckt en wel in het hostel gaat Niels wat dingen uitzoeken voor Australië en ik een dutje doen, waarna we de rollen omdraaien en Niels een dutje gaat doen. Het avondeten is noodles met pie.

Rond 9 uur staan we rustig op en checken voor 10 uur uit. We worden pas om 3 uur opgehaald en zullen ons tot die tijd moeten vermaken in dit kleine stadje. Het grasveld tegenover het hostel is de plek waar we neerploffen en ons vermaken met Candy Crush, diverse series en boeken. Een kop koffie in het café breekt de dag. Om de bus niet te missen staan we op tijd bij de pick up locatie. Hier moeten we even wachten voordat groene bus verschijnt die ons in 3 uur naar het hostel in Rotorua brengt. De supermarkt wordt voor de verandering weer eens leeg gekocht en terug in het hostel gaan we gelijk eten en koken.

Een rustig dagje begint met een Skype moment met Saskia, Gaby en Gwen. Als we bijgepraat zijn staat de volgende Skype meeting met tante elly op het programma. Hierna geniet ik van een heerlijke douche waar ik niet alleen in sta, er zijn diverse schimmels die me vergezellen. Als we eenmaal zover zijn dat we ons buiten de kamer kunnen vertonen vertrekken we naar een park waar diverse modderpoelen bubbelen en stoom uit de grond komt. Zoals al eerder vermeldt ligt Rotorua op een vulkanisch gebied waardoor de hitte van de aarde op allerlei manieren naar buiten komt. In dit park worden alle plekken waar deze rook naar boven komt afgezet met houten hekjes, de stoom en het water zijn namelijk erg heet. Het gezellige stadje is de tweede bezienswaardigheid van vandaag. Er wordt een stop gemaakt bij Starbucks om te genieten van een koffie en frappucino. Op de terugweg halen we nog wat pastasaus en gaan eerst koken/eten voordat we voor de televisie neerploffen.

Ook deze dag staan we lekker laat op, de bus zal ons oppikken rond 10 uur. Al wordt ik een half uur voor de wekker wakker. Dit bed met veren ligt echt voor geen meter. Gedurende de bustrip wordt er een stop gemaakt in het stadje dat bekend werd door de Lord of the Ring films. De naam van deze plaats is dan ook verandert in Hobbiton, waar niet alle inwoners het mee eens zijn. Het informatie centrum is omgebouwd naar een van de Lord of the Ring film huisjes. Aangekomen in Auckland worden we als eerste afgezet bij ons hostel waar we tot 4 uur moeten wachten voordat de receptie opengaat. Dit is geen probleem aangezien we lekker buiten in het zonnetje kunnen zitten. Het eten wat we gisteren over hadden wordt verwarmd waarna we op de bovenverdieping in de veranda wat relaxen, verschillende punten voor Thailand worden uitgezocht en daarna besproken met Lard.

Niels is al vroeg wakker voor een dag dat we kunnen uitslapen en gaat naar onder internetten. Door een kleine miscommunicatie zitten we op elkaar te wachten en verstrijken er twee uurtjes. Snel douchen en wat noodles eten voordat we opzoek gaan naar een supermarkt. Na een half uurtje lopen, worden de broodnodige boodschappen ingeslagen. Op de planning stond ook het bezoeken van een park maar nadat we de heuvel naar het hostel getrotseerd hebben, blijft deze uitstap uit. De bustickets en nieuwe vliegtickets worden geprint voordat we naar de Mac Donalds vertrekken. Het familiepack past net binnen ons budget waarna we weer met volle buik terugkeren. In het hostel zoeken we meer uit over de visa run die we zullen moeten doen als we in Thailand zijn, en drinken een kop thee voordat we naar bedje gaan. In de meeste keukens hebben ze cookers waardoor je gelijk warm water hebben voor thee of noodles, chill.

05.45 uur is het als de wekker gaat, hopelijk is dit de laatste keer dat we vroeg op moeten staan. Het is in ieder geval de laatste keer dat we een kwartier moeten wachten op de bus van kiwi. Na een klein uurtje rijden komen we aan bij een schapenboerderij waar ze schapenshows geven. Ook hebben ze nog een aantal andere dieren zoals: alpaca's, cavia's, konijnen, geiten, struisvogels, kalfjes, paarden, eenden, kippen en ook zwijntjes. Deze zwijntjes laten ons nogal schrikken als we er foto's van maken, zie het resultaat op de foto's. We hopen de komende tijd nog wat spannender wildlife te zien dan deze boerderij dieren. Opvallend is als we Auckland uitrijden dat een de dichtheid van de huizen snel minder wordt. Terwijl er 1.5 miljoen mensen in deze grootste stad van NZ wonen. Er wordt nog een wc stop gemaakt voordat we aankomen in Piahia, Bay of Islands. De stad heeft deze naam gekregen omdat in deze kust z'n 144 eilanden liggen. Het verblijf vindt plaats in een mooi hostel, naar mijn mening de beste van onze reis tot nu toe. We maken onze laatste dollars op in de Countdown supermarkt. En dan volgt het diner: tosti's uit de pan. Daarna volgt een lekker douche en in de badkamer zit een warmte lamp waardoor je het tijdens het afdrogen niet koud hebt. Kan het nog beter?! Televisie, chips en cola volgen voor een heerlijke avondje chillen.

Lekker uitgeslapen worden we wakker waarna we een gebakken boterham eten met ham en cheddar kaas. Vervolgens doen we onze zwemspullen aan en lopen we naar Hakuru Falls. Na 1 kilometer lopen wordt het pad een met de autoweg, oftewel niet z'n strak plan om door te lopen. Het andere wandelpad naar de watervallen zal een 3 uur in beslag nemen. Iets waar we niet heel veel zin in hebben, dus gaan we lekker op het strand zitten. Het laatste restje Marconi wordt opgegeten als middag eten. En de backpack wordt weer vliegklaar gemaakt. Sublieme tosti's als avondeten volgen met chilisaus on the side. Savonds kijken we nog wat televisie, wat hier echt ideaal is dat alles Engels is zo ook de televisieprogramma's dus kunnen we die gewoon volgen.

Het laatste nachtje in NZ zit er op als we met de laatste tosti in onze maag naar de pick up lopen van de bus. 4 uur later staan we weer in Auckland. We stappen in de volgende bus waar we 30 minuten later weer uitstappen en gelijk in de daarop volgende shuttle stappen. Eigenlijk zouden we een uurtje moeten wachten maar we haalden de shuttle nog net. Om half 2 komen we aan op het vliegveld. Relaxe stoelen worden gezocht waar we ons tot 7 uur mogen gaan vermaken. Na het inchecken eten we onze laatste lekkernijen op (het importeren van voedsel wordt namelijk streng gecontroleerd in Australië waardoor we voor de zekerheid de laatste restje weggooien/opeten). Bij de security check verloopt alles soepel en voor de eerste keer wordt Niels niet gefouilleerd. Maar wel ontdekt hij dat zijn beurs niet in de handbagage zit, dit is geen ramp alleen weet Niels niet waar die dan wel is. We gaan er maar vanuit dat hij in de backpack zit veel kunnen we er nu toch niet meer aan veranderen. Met een vertraging van 30 minuten stijgen we op richting Melbourne. 2 films en een heerlijke maaltijd (ravioli met bolognesesaus, een pastasalade en een chocolade muffin). Als je ooit een verre reis gaat maken dan is Emirates een echte aanrader als luchtvaartmaatschappij, veel beenruimte en lekker/veel eten. Met het invullen van de security invoeringskaart hebben we voor de zekerheid ingevuld dat onze wandelschoenen vies zijn. In NZ kregen we namelijk een strenge controle als je echter had aangegeven dat iets vies was dan werd het ter plekken schoongemaakt. Eenmaal aangekomen bij de security check vraagt de man of onze schoenen schoon zijn en voor we kunnen antwoorden krijgen we al een stempel dat alles goed is. In NZ moesten onze tassen door scans heen en in Australië waar het zo gehypt wordt (in de televisieprogramma's) kunnen we gewoon doorlopen. De eerste Australisch dollars worden gepind en de buskaartjes gekocht. Vanaf de bushalte zou het 10 minuten lopen zijn naar het hostel. Als we op de plek van bestemming aankomen waar de balie medewerkster van het vliegveld ons naartoe heeft gestuurd blijk hier nergens ons hostel te liggen. Na diverse rondjes en meerdere mensen het gevraagd te hebben, komen we nog nergens en dat om 11 uur savonds met een backpack van 10kg op onze rug wordt mijn humeur er niet beter op. We besluiten om een taxi aan te houden. 5 minuten verder en 5 dollar armer zijn we er eindelijk. Alleen dan doet het volgende probleem zich voor de creditcard werkt niet, evenals de pinpas en we hebben net niet genoeg cash om contant te betalen. Niels loopt naar een pinautomaat maar ook hier krijgt hij geen geld uit. De vrouw aan de receptie zegt dat we kunnen gaan slapen en morgen rustig uitzoeken hoe we kunnen betalen. Het mooie aan vanavond is dat we een upgrade hebben gekregen naar een kamer met eigen badkamer. Het is half 3 (Nieuw Zeelandse tijd) als we neerploffen op ons lekker bedje in onze prachtige kamer met grote en schone badkamer en föhn.

De telefoon maakt ons om 9.45 uur wakker en vertelt ons dat we zo snel mogelijk moeten betalen anders geeft het systeem onze kamer vrij. Snel kleden we ons aan, checken of er iets mis is met de betalingspassen met internetbankieren en gaan vervolgens naar de receptie. De creditcard wordt gelijk geaccepteerd, mooi! Hierna volgt het ontbijt wat eerst nog aangeschaft dient te worden. De supermarkt in de drukke stad wordt snel gevonden waarna we vele boodschappen inslaan. In het hostel eten we een pie en starten we onze uitzoektocht naar hoe we van Melbourne naar Adelaide komen. Na verschillende opties afgewogen te hebben besluiten we ons verblijf in dit hostel te verlengen met een week en in deze week een uitstap te maken naar de dierentuin. Ook zullen we een excursie doen om de Great oceaan road te bezichtigen en een naar Pinguïn Island waar we veel wildlife kunnen spotten. En wordt er eindelijk weer een blog online gezet. De accomodaties worden geboekt tot en met in Alice Springs, daarna volgt het avondeten: macaroni cheese met mozzarella/tomaten salade.

Nog een grappig nieuwsfeitje dat me te binnen schoot: In NZ hebben ze vele schapen en om de wol van deze schapen te verbeteren, fokken ze schapen met kamelen. Zo ontstaat er de Schamel. Ook is er geprobeerd een combo te maken van giraffen en schapen alleen waren de nekken voor de schapen te lang waardoor de koppen gingen hangen.