Na Koh Samui en Koh Panghang gaat de boot verder naar Koh Toa. Dit is een eiland dat omgeven wordt door prachtige duikplekken. En op het eiland kunnen dan ook veel duikscholen gevonden worden. De komende vier dagen zullen Niels en ik ons Padi Open Water certificaat gaan behalen. Met dit certificaat in de pocket kunnen we samen duiken, duiken doe je namelijk nooit alleen maar altijd met een buddy, overal op de wereld duiken zonder instructeur. Ons doel is voornamelijk om vertrouwt te raken met het duiken waardoor we in de toekomst niet meer het handje van de instructeur hoeven vast te houden als we een schitterende duikspot gaan ontdekken. We volgen de cursus bij een Nederlandse instructeur die ons de komende dagen privé les zal geven.

Op de dag van aankomst dienen we allerlei papierwerk in te vullen en krijgen we een instructiefilm te zien. Het interessante wat Niels en ik leren uit de film is dat 'duikers gelukkiger leven dan normale mensen' een quote uit de film. Wat zullen wij gelukkig worden zeg! Bij de cursus krijgen we gratis vier nachten accommodatie. Het is dat het gratis is en je er daardoor eigenlijk niks van mag zeggen, maar onder ons wat was dat een matige kamer! De witte muren waren inmiddels bruin van god weet wat, we krijgen geen lakens, geen handdoeken, geen wc papier en geen airco. Ook werd onze kamer niet schoongemaakt en de prullenbakken niet gelegd, wel werd ons vriendelijk verzocht op het gebruikte wc papier niet in het toilet te deponeren. Aha.

Dag twee starten we met de theorie in het leslokaal. Onze instructeur Bas legt ons het een en ander uit waarna wij een aantal vragen dienen te maken als huiswerk. Met het schitterende uitzicht over de baai en in ruimte met airco is dit natuurlijk geen probleem. Het volgende wat vandaag op de planning staat is de vaardigheden ook wel skills genoemd oefenen in het zwembad. Onder deze vaardigheden vallen onder andere: het af doen van de duikbril, weer opzetten en watervrij maken, het uit en weer in doen van de inhallator, zweven in het water, het trimvest, duikfles en weightbelt af doen en weer aan doen en ook leren we hoe we de duikspullen in elkaar dienende zetten. In het zwembad heeft Daan zich bij ons aangesloten. Daan is een duikinstructeur die net zijn opleiding heeft afgerond en wat praktijk ervaring op dient te doen voordat hij zelf cursussen kan geven. Ideaal voor ons wat nu hebben we per persoon een instructeur. Binnen no time zijn we klaar met de vaardigheden in het zwembad en kunnen we gaan relaxen.

Dag drie van de duikcursus starten we eveneens om half negen met theorie. We krijgen wat uitleg over rekening houden met de hoeveelheid stikstof die in je lichaam komt tijdens het duiken. Om deze hoeveelheid te verminderen dien je een safetystop te maken (dit betekent drie minuten wachten op een diepte van vijf meter) en dien je tussen twee duiken een bepaalde tijd te wachten. Als we deze rekensommen door hebben mogen al starten met ons eindexamen. Het is kwart over tien als we het leslokaal verlaten. Het laatste wat we nog dienen te doen om de theorie te halen is het maken van de huiswerkopdrachten. Omdat de boot pas om half een vertrekt, hebben we nog genoeg tijd om deze opdrachten af te ronden. Alle duikers verzamelen om kwart over twaalf bij de receptie om met de taxi-truck naar de pier te gaan waar we op de boot zullen stappen. Gedurende de rit naar de boot voegt Athony, een Franse/Engelse jongen die ook beginnende duikinstructeur is, bij ons. Het nummer van duikinstructeurs staat nu op drie tegen over twee cursisten, wat een luxe. Deze middag zullen we twee duiken doen. We beginnen met het in elkaar zetten van onze duikspullen en controleren elkaar door middel van een buddycheck. De eerste duik doen we bij sharkisland. We moeten van de boot springen met al onze spullen aan. Je staat dan op het rand van de boot met een zware duikfles en weightbelt aan, je inhallator in, duikbril op en zwemvinnen aan waarna je alles dient vast te houden en een stap naar voren te doen. Okay dit was het spannendste gedeelte van de eerste duik. Doordat alles vrij snel gaat vergeet ik tijdig mijn oren te klaren en begint een oor pijn te doen. Nadat Bas onder water wat trucjes uitlegt om het op te lossen, lukt het en kunnen we verder. De eerste duik is een fun duik wat inhoudt dat we geen skills onder water hoeven te doen maar alleen de onderwaterwereld gaan ontdekken. We spotten onder meer een rog, papegaai vissen, batfish, maanvissen, een school barracuda's en trigger fish. Deze laatste kunnen boos worden als je in hun territorium zwemt. Als ze boos worden gaat hun vin op de rug omhoog, de trigger en als je zijn territorium niet verlaat zal hij je aanvallen door in je zwemvinnen te bijten. Gelukkig zwemmen wij deze vis snel voorbij. Onze maximale diepte van de duik van twaalf meter, dit betekent dat we een safetystop dienen te maken. Niels doet dit prima. Ik daarin tegen ben al boven zonder dat ik weet hoe het kan en sla de safetystop dus over. Terug op de boot maken we onze spullen klaar voor de tweede duik. Ondertussen is de boot naar de tweede duikplek gevaren waar we in het water springen. Deze keer is de bestemming junkyard, dit is een koraalrif aangelegd door mensen. Het is nog in ontwikkeling en daardoor is er nog niet veel te zien. De vissen die onder andere gezien worden zijn: drie opblaasvissen bij elkaar in een auto, een groep van vijftien batfish, een zeester, diverse zeekommers en Nemo visjes. In het water doen we een aantal van de skills. Hierna zit de duikdag er alweer op voor ons. We nemen snel een frisse douche en eten wat. Vervolgens boeken we nog een onze trip naar het eiland Koh Nang Yuan, hierover straks meer.

De duikfinale, dag nummer vier. Deze dag maken we smorgens de duiken, dit betekent dat we om half acht in de taxi zitten naar de pier. Bij de duikplek, the White Rock, springen we in het water. We maken een mooie duik en zien voornamelijk veel koraal. Een koraal soort lijkt op een kerstboompje, deze kan je laten verdwijnen door te knippen met je vinger. Het koraal zal zich dan intrekken. Dit is leuk om te doen en dit doe ik dan ook meerdere malen tijdens de duik. De meeste vissen soorten die we zien, hebben we gisteren ook gezien. De skills die we doen tijdens de eerste duik is het vol laten lopen van de duikbril en weer leeg maken. Duik nummer twee volgt bij Twins. Hier moeten we wat meer skills uitvoeren onder water, zoals het navigeren, de duikbril afzetten en weer opzetten en het zweven in het water. Hierna duiken we rond en zien we de volgende vissen: Nemo visjes, papegaai vissen, Angel fish, gay Nemo fish en batfish. De was alweer de laatste duik van onze cursus en tevens ook de beste. Op de boot feliciteert Bas ons, we zijn geslaagd en zijn vanaf nu gecertificeerde Padi Open Water duikers! Bij de duikschool vullen we onze net ontvangen logboeken in, laten we een foto maken en leveren ons huiswerk in. Uitgeput van het duiken eten we wat waarna we gaan relaxen op de kamer. Later halen we nog wat boodschappen en maken we ons klaar om morgen verder te reizen.

Koh Nang Yuang, een uniek eiland omgeven door prachtig koraal, de plek waar we vannacht verblijven. Dit eiland bestaat uit drie eilanden die met elkaar verbonden zijn door middel van zandbanken (zie de foto's). We hebben onze boottickets al gekocht en checken op de pier in bij de boot. Hier blijkt dat als je op het eiland verblijft je gratis met de boot kan, mmm heeft die Thai ons toch een mooi oor aangenaaid. Op het eiland worden we geholpen met het vervoeren van de koffers naar onze bungalow midden in de bossen. Een prachtig uitzicht hebben we van ons balkonnetje. Onze kleren worden verruilt voor zwemkleren en met onze duikbril op gaan we snorkelen. Het mooie koraal ligt hier heel dicht aan de kust waardoor je met een snorkel en duikbril al heel veel moois kan zien. Er worden vele gay Nemo visjes gespot, papegaai vissen die aan het koraal knabbelen en natuurlijk schitterend koraal. Onder het genot van een bordje Pad Thai rusten we wat uit. Daarna duiken we nog een andere baai in. Hier is het erg moeilijk om het koraal niet te raken terwijl je er boven zwemt. Dit resulteert dan ook een in een sneetje in mijn voet. Een frisse douche verder besluiten we om naar het uitzichtpunt te lopen op een van de bergen. Vanuit hier heb je gisteren uitzicht over het eiland. De nodige foto's worden dan ook snel geschoten. Savonds genieten we van het sublieme uitzicht vanaf ons balkonnetje droomend over de luxe die ons nog te wachten staat.

Het einde van de reis is nu echt inzicht, de laatste week is aangebroken. En deze week verblijven in een prachtige luxe resort dat we voor vertrekt al geboekt hadden. Een boottocht brengt ons naar het vasteland waar we in de reispauze een heerlijke fruitshake drinken. Vervolgens dienen we nog vier uur in de bus zitten. Gedurende deze busrit merken we voor het eerst wat van de staatsgreep in Thailand. Een soldaat komt de bus in en controleert onze paspoorten waarna we weer verder kunnen. Midden in het centrum van Hua Hin dropt de bus ons en nemen we een taxi naar het resort. Hier valt onze mond gelijk open van de schitterende receptie en het resort. Het wordt nog erger als we de kamer binnenkomen en de receptioniste ons uitlegt hoe we het bedieningspaneel van de kamer dienen te gebruiken. De kamer beschikt over een groot bed, een kast met verlichting, flatscreen, badkamer met bad en als je wilt kan je de luiken van de badkamer open klappen om vanuit het bad tv te kunnen kijken. Owja en als aankleding is er ook nog een museumstuk in de kamer geplaatst. Wie wil dat nou niet in zijn kamer?! Na stinkkamers, harde bedden, gedeelde ranzige badkamers en wc's, kamers zonder airco, diverse insecten en verstopte wc's is dit de beste afsluiter die we ons hadden kunnen wensen.

De laatste dagen in Hua Hin relaxen we voornamelijk door aan het zwembad te zonnen, niks te doen en te genieten van heerlijke massages. Bij het resort is een wellness centrum te vinden waar Niels zijn eerste massages ondergaat en vervolgens besluit er nog een te laten volgen later in de week. Wie ben ik om daar nee tegen te zeggen. Savonds bezoeken we verschillende night markets waar de nodige souvenirs worden ingeslagen. Daarnaast smullen we van het eten dat we voor geschoteld krijgen in de diverse restaurantjes. Wat een luxe en een topafsluiter van onze vier en halve maand durende reis.

Het laatste wat ons nog te wachten staat is een dertig uur durende reis naar huis. En als je graag je familie weer wilt zien, duurt dit eeuwigheid. De rit naar het vliegveld die drie uur duurt verloopt soepel, eveneens als de vlucht naar Hong Kong. Op het vliegveld van Hong Kong dienen we negen uur te wachten voordat een vlucht van twaalf en half uur ons naar Amsterdam zal brengen. Het vliegtuig heeft last van veel turbulentie. Bijna de gehele vlucht dienen we onze riem om te houden. Doordat we veel slapen merken we hier niet heel veel van. Elk uur komt Nederland dichterbij. Geland en wel op Schiphol frissen we ons snel op en gaan we richting de kofferband. En dan is het tijd voor het weer zien! We worden ontvangen door alle onze broers en zusjes! Wat een ontvangst, heerlijke om iedereen weer te zien. Onze reis zit er op. En nu naar huis.